سید محمد مجابی در گفت و گو با ایسنا، در این باره، اظهار کرد: روح حاکم بر موافقت‌نامه پاریس، لزوم اقدام مشترک برای حفظ افزایش دمای کره زمین حداکثر تا 2 درجه سانتیگراد نسبت به پیش از انقلاب صنعتی از طریق کاهش مصرف سوخت های فسیلی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است.
وی با بیان اینکه توافق نامه پاریس در راستای بهینه سازی مصرف انرژی در کشورهای مختلف و افزایش سازگاری با تغییرات اقلیم به ویژه در کشورهای فقیر دنبال می شود، گفت: برای دستیابی جهان به این مطالبه بین‌المللی در چارچوب مسئولیت مشترک اما متفاوت کشورها، اعضا ملحق شده به توافق نامه، میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای توسط کشور خود را به طور داوطلبانه اعلام کردند.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست بر نقش عمده و پررنگ کشورهای توسعه یافته در انتشار گازهای گلخانه ای در طول تاریخ تاکید کرد و افزود: این کشورها علاوه بر اینکه به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای متعهد شده‌اند، طبق مفاد توافق نامه موظفند با انتقال و توسعه فناوری و تامین منابع مالی، ظرفیت های لازم برای کشورهای آسیب پذیر را به منظور جلب مشارکت آنها فراهم کنند.
توافقنامه پاریس هم‌جهت با سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه محیط زیست است
مجابی با اشاره به اینکه الحاق ایران به توافق نامه پاریس بعد از تصویب دولت و مجلس شورای اسلامی در انتظار اخذ تایید شورای نگهبان است، گفت: مجلس شورای نگهبان در مورد اینکه آیا این توافقنامه پیوستی دارد یا خیر؟ سئوال داشت پاسخی هم که دولت در این زمینه داد این بود که توافقنامه پاریس هیچ پیوستی ندارد.
وی با بیان اینکه اهداف توافقنامه پاریس در راستای اسناد بالادستی کشور ما در حوزه کاهش مصرف انرژی است، گفت: در سیاست های کلی محیط زیست ابلاغی مقام معظم رهبری، بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش شدت انرژی و افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر مورد تاکید قرار گرفته است ، همچنین سیاست های کلی اصلاح الگوی مصرف بر لزوم صرفه جویی مصرف منابع انرژی و مقابله به هدرفت سرمایه های کشور تمرکز دارد. توافقنامه پاریس نیز هم جهت با سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه محیط زیست و به مراتب پیشروتر است.
دولت آمریکا با عدم پایبندی به پیمان، هویت کشور خود را از لحاظ دیپلماسی زیر سوال برده است
وی در ادامه در مورد خروج ایالات متحده آمریکا از توافق نامه پاریس اظهار کرد: توافق نامه پاریس اثر مثبتی در کاهش تولید گازهای گلخانه ای در کشورهای صنعتی چون ایالات متحده آمریکا به عنوان یکی از 10 کشور اصلی منتشر کننده گازهای گلخانه ای دارد. آمریکا در کنار تعداد کثیری از کشورهای دنیا در آذر ماه سال 1394، به توافق نامه پاریس پیوست و اینکه از معاهده ای که در ابتدا تصویب کرده و ملحق شده یک طرفه خارج شود، از لحاظ مباحث حقوق بین الملل جای بحث دارد.
مجابی تصریح کرد: اگر کشوری در حوزه کنوانسیون های بین المللی به مسئولیت های خود عمل نکند راه هایی برای پیگیری این موضوع وجود دارد و باید منتظر ماند و دید که در اولین نشست کنواسیون تغییرات آب و هوا چه تصمیمی نسبت به این اقدام آمریکا گرفته می شود.
این مقام مسئول در سازمان محیط زیست با بیان اینکه در دیدگاه ها و نظرات مردم آمریکا و برخی مقامات این کشور با تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اتفاق نظر کامل برای کنار گذاشتن توافق نامه پاریس وجود ندارد، افزود: باید منتظر باشیم و ببینیم این تصمیم ترامپ در داخل آمریکا چه مسیری را طی می کند. واقعیت آنست که دولت آمریکا با عدم پایبندی به پیمان، هویت کشور خود را از لحاظ دیپلماسی نیز زیر سوال برده است.
معاون حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا تصمیم دولت آمریکا در خروج از توافق نامه می تواند تاثیری در تکمیل الحاق کشورها از جمله ایران به این ائتلاف جهانی داشته باشد، گفت: پیوستن کشورها به این توافق نامه هیچ ارتباطی با این موضوع ندارد به طوری که علاوه بر کشورهای چین و هند، کشورهای اروپایی نیز حمایت و پایبندی خود به توافق پاریس را اعلام کرده اند بنابراین این معاهده در هر صورت ادامه می یابد.
انتهای پیام