فاطمه فکوریان در گفت‌وگو با ایسنا در توضیح چرایی حضور خانواده‌ها در استادیوم‌های ورزشی و ادعای وجود فضای مسموم در ورزشگاه‌ها، بیان کرد: فضای مسموم ورزشگاه‌ها یک بحث کلی است. زمانی که راجع به کلیات صحبت می‌کنیم قاعدتا پاسخ‌ها خیلی موثق نیست و باید کمی جزئی‌تر به موضوع نگاه کرد. مسموم یعنی چه؟ اگر به لحاظ امنیتی فضا مسموم است، باید تدابیر امنیتی اندیشیده شود یعنی امکانات و ابزارهای امنیتی را در فضا فراهم کنیم. اگر به لحاظ بهداشتی این فضا مسموم است باید مکانیزم‌های بهداشتی تعبیه شود و این نیز کار بسیار سختی نیست چرا که به لحاظ بهداشتی کار خیلی خاصی را نباید انجام داد و این یک کار روتین در تمام ورزشگاه‌ها است.
او در ادامه بیان کرد: اگر از دید طراحان ایده مسمومیت فضای ورزشگاه‌ها، این فضاها به لحاظ رفتارهای اجتماعی مسموم است این می‌تواند تمرینی برای ما شود تا یاد بگیریم در کنار یکدیگر رفتارهای اجتماعی درخور شان یک شهروند و یک فرد ایرانی انجام دهیم. موضوعی که از همه مهم‌تر است و امروز برای ما یک دغدغه شده این است که چرا ورود خانواده‌ها به ورزشگاه‌ها مطرح می‌شود. آیا مطالبات زنان در ورزشگاه‌ها به یک باره مطرح شده است؟ قاعدتا اینطور نیست و این موضوع یک مسیری را طی کرده که باید به فکر حل آن باشیم.
فکوریان در ادامه اظهارکرد: باید مجموعه‌ای از افراد تاثیرگذار، موثر و تصمیم‌گیرنده در این موضوع وارد شوند و این موضوع را با کمک از فضای دانشگاه‌ها حل کند. در حال حاضر در حالت فعلی جامعه این موضوع هر چند وقت یک بار بروز و ظهور پیدا می‌کند اما ممکن است در آینده این‌چنین نباشد و از آن به عنوان یک مطالبه جدی صحبت شود. موضوع دیگر این است که باید با امتیازها و ساختارهای بین‌المللی فاصله خود را کمتر کنیم. زمانی که بانوان در ورزشگاه‌ها در کنار خانواده‌ها حضور پیدا می‌کنند از آن فضای بین‌المللی فاصله ما کمتر می‌شود و نگاه بین‌المللی یک نگاه مثبت می‌شود و این تاثیر را بر روی ورزش بانوان نیز خواهد گذاشت.
مشاور امور زنان فرماندار شهرستان ری با اشاره به درخشش بانوان ورزشکار در میادین بین‌المللی، خاطرنشان کرد: بانوان ورزشکار در سال‌های اخیر در سطح جهانی و آسیایی درخشش خوبی داشته‌اند و این موضوع هم می‌تواند یک دغدغه بسیار خوب باشد. ما می‌توانیم از شهرداری نیز برای حل این مشکل استفاده کنیم یعنی زمانی که تصمیم‌گیران و موثران موضوع را حل کردند شهرداری‌ها وارد عمل شوند و در کنار سازمان‌های ورزشی این موضوع را با مکانیزم‌هایی که در آن تعبیه خواهند کرد حل کنند و برای آن نیز یک مدت زمانی را مشخص کنند. زمانی که خانواده‌ها با یکدیگر در ورزشگاه‌ها حاضر می‌شوند نتایج خوبی به دست خواهد آورد، همانطور که خانواده‌ها در سینما، راهپیمایی‌ها و مراسم مختلف نیز با خانواده خود حضور دارند و این باعث افزایش شوق و ذوق می‌شود و یک نشاط اجتماعی را در خانواده‌ها، البته با یک ذره تدبیر و سرعت عمل بیشتر ایجاد خواهد کرد.
وی در ادامه با اشاره به کارکردهای نشاط اجتماعی بیان کرد: در جامعه نیاز داریم افراد دارای نشاط اجتماعی باشند یعنی بتوانند در گروه‌های مختلف حضور داشته باشند و از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرند. فرد زمانی که در جامعه بخواهد در یک مسیر توسعه قرار بگیرد باید در حیات اجتماعی خود حضور داشته باشد و این حیات اجتماعی باید جذابیت داشته باشد. جذابیت حیات اجتماعی نیز همان نشاط اجتماعی است. اگر فرد درون گروهی احساس کند مفید است باید ابزارهایی برای مفید بودن ایجاد کند. نشاط اجتماعی فقط شادی، خنده، دست و هورا نیست بلکه فرد احساس رضایت در گروه داشته باشد این نشاط اجتماعی است و این منوط به این است که شرایط نیز ایجاد شود.
او در ادامه بیان کرد: مهمترین رکن برای ما این است که بتوانیم یک جامعه پویا داشته باشیم مخصوصا در حال حاضر که جامعه جوان ما نیز بیشتر است و این نیاز به آموزش دارد. در حال حاضر زمانی که یک کارگاه آموزشی را بخواهیم برای دختران دهه 70 برگزار کنیم اگر گروه‌های اجتماعی وجود نداشته باشد دسترسی به این افراد وجود نخواهد داشت و در نتیجه توسعه آموزش نیز نمی‌توانیم داشته باشیم. ما در کنار یکدیگر می‌توانیم آموزش ببینیم، بخندیم، شادی کنیم و لذت ببریم و به واسطه آن توسعه پیدا کنیم و انجام این مکانیزم نیز با هم بودن است.
انتهای پیام