به گزارش ایسنا، تامسون تا قبل از اینکه برای خواندن ریاضیات و فیزیک به "ترینتی کالج" در کمبریج برود، به مدرسه پرسه در کمبریج رفت.
وی بعدها در فرانسه در رشته آیرودینامیک تحصیل کرد و در فان‌بورو (شهری در منطقه نیوکاسل اپان تاین کشور انگلستان) مشغول به کار شد.
این فیزیکدان پس از خدمت سربازی کوتاهی در جنگ جهانی اول ، در کمبریج شروع به کار کرد و سپس به دانشگاه آبردین رفت. جورج تامسون جایزه نوبل فیزیک را بطور مشترک در سال ۱۹۳۷ به دلیل کار در آبردین و کشف خواص موجی الکترون‌ها دریافت کرد.
این جایزه با کلینتون جوزف دیویسون فیزیکدان آمریکایی، بطور مستقل به اشتراک گذاشته شد. پدر تامسون نیز موفق به دریافت جایزه نوبل شده بود. درحالی که پدرش به الکترون به عنوان یک ذره نگاه می‌کرد وی نشان داد که می‌توان از آن مانند یک موج استفاده کرد.
در سال ۱۹۳۰ او به عنوان استاد در امپریال کالج لندن منصوب شد. در اواخر سال ۱۹۳۰ و در طول جنگ جهانی دوم تامسون تخصص خود را در فیزیک هسته‌ای دریافت کرد و بر روی استفاده از آن در کارهای نظامی متمرکز شد.
او در سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۱ به این نتیجه رسید که ساخت بمب اتمی امکان‌پذیر است. بعدها وی کار بر روی انرژی هسته‌ای را ادامه داد و همچنین آثاری در رابطه با آیرودینامیک و ارزش علم در جامعه نوشت.
تامسون تا سال ۱۹۵۲ در امپریال کالج ماند و به ریاست کالج کوریس کریستی کمبریج منصوب شد.
تامسون در سال ۱۹۴۳ به عنوان شوالیه منصوب گشت. عنوان شوالیه لقبی تشریفاتی است که توسط خاندان سلطنتی بریتانیا به مشاهیر آن کشور اهدا می‌شود و جنبه موروثی ندارد.
وی در نهایت در تاریخ ۱۰ سپتامبر سال ۱۹۷۵ میلادی و در سن ۸۳ سالگی دیده از جهان فرو بست.
انتهای پیام