به گزارش ایسنا، در یک شب تابستانی سال ۱۳۶۱، انعکاسی خیره کننده‌ای از یک شیء پرنده ناشناخته توسط هزاران نفر از مردم اصفهان در آسمان مشاهده شد و در سال 1381 گزارش‌هایی از مشاهده اشیای ناشناخته نورانی بر فراز کرمان منتشر شد.
همچنین در مرداد ماه سال ۱۳۸۲ دو توریست در نزدیکی‌های دریای خزر یک جفت یوفو به رنگ‌های سفید و زرد دیدند.
فروردین ماه سال 1383 نیز مردم شهرهای شمالی همچون اردبیل، مشکین شهر، تبریز، اردبیل و گنبدکاووس در چندین شب یوفوها را مشاهده کردند.
توریستی در سال ۱۳۸۴ نیز ادعا کرد که یک شی پرنده ناشناخته را در نزدیکی آرامگاه کوروش بزرگ در حال پرواز دیده است. در زمستان سال ۱۳۸۵ مردم از شیی نورانی حکایت کردند که به کوه «بارز» برخورد کرد و صدای ایجاد شده از آن به قدری مهیب بود که حتی در شهر کرمان هم شنیده شد و در سال ۱۳۹۰ گزارشی از مشاهده "یوفو"ها منتشر شد.
اینکه آیا اشیای پرنده وجود دارند یا خیر، موضوعی است که از سال 1639 تاکنون مطرح است و تاکنون هیچ داده اثبات شده‌ای در این زمینه وجود ندارد ولی تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.
به گفته مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران، اینکه تصور شود انسان در عالم تنها است، مردود به نظر میرسد ولی تاکنون هیچ مدرک اثبات شده علمی ارائه نشده است.
آغاز طرح اشیای ناشناخته از 378 سال پیش
مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اشیای پرنده ناشناخته (UFO) را اصطلاحی دانست که در سال 1952 مطرح شد، گفت: این اصطلاح از سوی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا ابداع شد و این امر به معنای این نیست که اشیای ناشناخته در این زمان مشاهده شده است.
وی نخستین گزارش یوفو را در سال 1639 میلادی در آمریکا دانست و ادامه داد: 5 سال بعد از آن یعنی در سال 1644 نیز جرمی به شکل بشقاب پرنده گزارش شد. در این گزارش آمده است که این جرم شبیه بشقاب دوار بوده و در سال 1884 میلادی نیز گزارشی از مشاهده اشیای پرنده منتشر شد و در آن زمان ادعا شده است که سوختگی روی بدن ناظران زمینی ناشی از عناصر پروازی بوده است.
عتیقی اضافه کرد: علاوه بر آن برخی افراد از دست دادن حافظه خود در آن زمان را ناشی از مشاهده این پدیده دانستند، برخی دیگر نیز ادعا کردند که دچار ناشنوایی موقت شدند و برخی دیگر نیز دستخوش حالت‌های نامساعد جسمی شدند.
وی به مطرح شدن منطقه‌ای به نام Aria 51 (منطقه 51) اشاره کرد و یادآور شد: این منطقه یکی از مناطق سری بوده که از سال 1947 میلادی برای مشاهده یوفو ایجاد شده بود و بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد که در این منطقه بیشتر کارهای مطالعاتی در خصوص اشیای ناشناخته پرنده از سوی ناسا انجام شده است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران همچنین اضافه کرد: برخی نیز مدعی شدند که از آنجایی که منطقه 52 یک منطقه سری است، تنها به آزمایش‌های زمینی تعلق ندارد، بلکه محققان این منطقه توانستند اشیای پرنده را بگیرند و تسخیر کنند و حتی توانستند موجودات فضایی را تسخیر کنند و تصاویری از این امر منتشر شده است.
اولین مشاهده "یوفو " در ایران
عتیقی با بیان اینکه در سال 1976 میلادی برابر 28 شهریور سال 1355 خورشیدی اولین گزارش مستند و مستدل "یوفو" در ایران گفت: بر اساس این این گزارش در ساعت 12 و 30 دقیقه نیمه شب روز 28 شهریور سال 1355 این اجرام پرنده مشاهده شدند و تماس‌هایی از سوی مردم به ویژه از منطقه شمیرانات به مسوولان در خصوص مشاهده این اشیا گرفته شده است.
وی خاطر نشان کرد: از سوی دیگر رادارهای برج مهرآباد تاییدیه‌ای داده مبنی بر اینکه در صفحه رادار این جرم پرنده مشاهده شده که پروازهایی از نیروی هوایی ایران برای بررسی آن صورت گرفته که این موضوع همچنان ناشناخته باقی مانده است.
واقعیت "یوفو" چیست؟
این منجم ادامه داد: اسناد علمی شده دولت آمریکا در پروژه‌ای تحت عنوان «کتاب آبی» انتشار یافت و تمرکز این کتاب گزارش‌های سال 1947 بوده است.
وی با طرح این پرسش که آیا این اجرام و اجسام پرنده متعلق به خارج زمین است و از کرات دیگر آمده‌اند، تاکید کرد: تاکنون هیچ تایید رسمی از سوی سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و نه در سازمان فضایی روسیه و نه در هیچ سازمان فضایی نشده است که این اشیا متعلق به خارج زمین باشند.
عتیقی ادامه داد: در عین حال در سال 1983 میلادی آموزش‌هایی در کشور آمریکا ارائه شد و در آن به افراد آموزش داده می‌شد که اگر مرد هستند در مقابله با اشیا پرنده و اگر خانم هستند چه برخوردی با آن داشته باشند.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر از منجمان آماتوری خواسته شد تا مشاهدات خود را از سراسر کشور جمع آوری کنند و بر این اساس این افراد به نقاط مختلف آمریکا سفر و با مردم مصاحبه می‌کردند.
به گفته وی در این بررسی‌ها ادعا شد فردی که با کودک خود از ایالتی به ایالت دیگری با خودروی خود سفر می‌کرده در شب هنگام، شیء بسیار درخشان و نورانی بالای خودروی وی آمده و این فرد گفته است زمانی که می‌خواسته به بالا برای مشاهده این جسم نگاه کند، دست خود را جلوی چشم خود قرار داده و به قدری شدت نور زیاد بوده که اسکلت دست خود را دیده است.
این محقق نجومی با بیان اینکه در آن زمان از این دست گزارش‌های بسیار زیاد بوده است، گفت: در ناسا پیشنهاد شد که این گزارش‌ها دریافت شود ولی در عین حال به مردم گفته شود که شما یک عنصر پروازی را مشاهده کردید و ذهن مردم را نسبت به این مساله شفاف کنند.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با بیان اینکه در چنین فضایی آمریکا، مردم را در تضاد قرار می‌داده است، خاطر نشان کرد: بر این اساس آنها هم می‌خواستند به مردم آمریکا القا کنند که اشیا پرنده هستند تا بتوانند فعالیت‌های تسلیحاتی خود را انجام دهند و از طرف دیگر اعلام می‌شد که اجرام دیده شده اشیا ناشناخته نیستند.
به گفته وی در حالی که این تصور ایجاد می‌شد که جسمی پرنده از جایی به زمین آمده و لازم است مردم از خود مراقبت کنند، و از سوی دیگر از آنجایی که مردم در آمریکا مالیات زیادی پرداخت می‌کنند اعتراضی از سوی مردم برای عدم امنیت ارائه نشود.
"یوفو" آری یا خیر؟
عتیقی در پاسخ به اینکه آیا اشیا پرنده وجود دارند یا خیر، گفت: امروزه عناصر پروازی شناسایی بر روی کشورها، تعریف شده نیستند از این رو اشیا پرنده در کریدورها و مسیرهای مشخص شده پروازی حرکت نمی‌کنند و از سوی دیگر ابعاد آنها از اشکال و ابعاد پروازی مانند هواپیما تبعیت نمی‌کنند و بخش‌های نظامی هر کشور بر روی موضوع اشیا ناشناخته پرنده حساس هستند.
وی ادامه داد: بر این اساس در اواخر تابستان سال جاری کنفرانسی با این موضوع برگزار خواهد شد تا اساتید در گرایش‌های مختلف اشیای پرنده را بررسی خواهند کرد.
مرز تخیل و واقعیت مشاهده اشیا پرنده
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران به برخی از توهمات در خصوص اشیا پرنده اشاره کرد و گفت: رد هواپیما در زمستان زمانی که ابری ناشی از خروج بخار آب از موتور هواپیما در دور دست ایجاد می‌شود به عنوان شیء پرنده تلقی خواهد شد که بعد از مدتی مه یا ابر محو می‌شود.
وی مشاهده سیارات را از دیگر توهمات مشاهده اشیا پرنده دانست و اظهار کرد: در برخی موارد اجرام آسمانی را نمی‌شناسند و سیاره زهره به عنوان پر نورترین جرم، به سمت در آسمان صبحگاهی آمده است و بدیهی است که با توجه به عدم شناخت افراد با دانش ستاره شناسی و اجرام آسمانی، این اجرام را که حرکت دارند معرفی می‌کنند.
عتیقی با بیان اینکه تیره و روشن بودن ابرهای موجود در آسمان شب را به حساب حرکت آن جرم تلقی میشوند، افزود: این مساله باعث شده تا گزارش‌های مردود زیادی در این باره منتشر شود در حالی که اکثر آنها مربوط به عناصر پروازی شناسایی سایر کشورها است.
وی به تجربه چند سال قبل ایران اشاره کرد که در جنگ عراق و آمریکا، اذعان شد که اشیا پرنده مشاهده شده ناشی از فعالیت‌های شناسایی آمریکا بوده است.
عتیقی با اشاره به برخی پرسش‌ها در خصوص نورانی بودن پروازهای شناسایی، توضیح داد: اگر در ارتفاعات بالا باشند، ساعتی بعد از غروب خورشید در ارتفاعات بالا ماهواره ها نور خورشید را دریافت می کنند به گونه‌ای در حالی که خورشید برای ما غروب کرده است، ولی نور خورشید بر ابرها می‌تابد.
به گفته وی این اشیا در فاصله بیشتر از ابرها قرار دارند و در ساعاتی بعد از غزوب خورشید، نور خورشید همچنان می‌تواند بر این اشیا بتابد و یا گاهی اوقات بر حسب سیاستگذاری‌ها کشورها بی میل نیستند که با شناسه نوری خود، اقدام به پرواز این اشیا می‌کنند.
اشیا ناشناخته‌ای که ناشناخته نیستند
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با تاکید بر ا ینکه احتمال ناشناخته بودن این اشیا صفر است، گفت: در زمانی چند دانشجویی در انگلستان،مزارع را به سبک خاصی که گویا از سوی آسمان دچار آسیب دیدگی شده است، تخریب و شایعاتی را در این زمینه پخش کردند ولی سال‌های بعد اعلام شد که این کار برای شوخی با عامه مردم انجام شده است.
وی با بیان اینکه با فرض اینکه موجوداتی به زمین رسیده‌اند، باید بدانیم که این موجودات با هدفی به زمین آمده‌اند، اضافه کرد: ما با توانی که امروز کسب کرده‌ایم نمی‌توانیم با سایر کرات دیگر برویم و این موجودات باید در مراحل بسیار پیشرفته‌تر از انسان باشند از این رو چنین موجودات پیشرفته‌ای که به زمین آمده‌اند باید با قصد و هدف خاصی دارند.
این محقق نجومی با بیان اینکه این موجودات خوب و یا بد هستند، یاداور شد: اگر این موجودات بد باشند، با توجه به سرعت‌های بالایی که دارند و به زمین رسیده‌اند، لطمات زیادی به ما میزنند ولی ما هیچ اثری از آسیب این موجوات به انسان مشاهده نشده است.
به گفته عتیقی اگر فرض بر این است که این موجودات خوب هستند، این افراد با فناوری‌هایی که در اختیار دارند می‌توانند با انسان ارتباط روشن‌تری برقرار خواهند کرد و چرا ارتباط آنها با افراد خاص بوده است؟
تنهایی انسان در عالم
وی با طرح این سوال که آیا ما در عالم تنها هستیم، گفت: این مساله مردود است و ما نمی‌توانیم در عالم تنها باشیم. همانطور که ما در بخشی از کائنات قرار گرفتیم و توان بالایی داریم که به ماه و یا کرات دیگر سفر می‌کند مشاهده می‌شود که به این توان را نداریم که با موجودات احتمالی اطراف خود ارتباط برقرار کنیم.
عتیقی تاکید کرد: چه بسا موجوداتی در سایر کرات وجودداشته باشد حتی اگر بر اساس سیکل کربن 14 خلق شده باشیم چه بسا این موجودات با سیکل دیگر خلق شده باشند و به این دلیل از نظر اینکه خود را تنها فرض کنیم و عدم وجود اشیا پرنده را تایید کنیم معنای آن رد این موجودات نیست چون می‌توانند در سطوح مختلف تکنولوژی و توان علمی باشند و آنها نتوانستند و یا نخواستند با انسان ارتباط برقرار کنند.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تاکید کرد: تنها در کهکشان راه شیری به غیر از خورشید، بر اساس محاسبه جرم کهکشان صور بر این است که 100 میلیارد ستاره وجود داشته باشد از این رو طبیعی است که خورشید ما تنها نباشد و در ممکن است در کمربند حیات خود سیاره‌ای همانند زمین داشته باشد.
وی خاطر نشان کرد: اخیرا در فاصله 39 سال نوری در کهکشان راه شیری ستاره‌ای کشف شد که 7 جرم ستاره‌ای به دور آن می‌گردند و 3 مورد از این اجرام کاندیدای وجود حیات است هرچند که وجود حیات می‌تواند در مراحل اولیه حیات باشد نه در مراحل تکوینی پیشرفته بشر هوشمند.
عتیقی با بیان اینکه به غیر از 100 میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری ما، نزدیک به 200 میلیارد کهکشان در کائنات وجود دارد و هر کهکشان دارای 100 میلیارد ستاره است، افزود: اگر به «جهان‌های موازی» فکر کنیم، می‌تواند عالم‌های دیگری به بزرگی عالم ما و با مخلوقات متنوع وجود داشته باشد ولی لازم است گفته شود که هیچ کدام از آنها صورت علمی و اثبات شده که موجوداتی از دیگر کرات ما را ملاقات کرده‌اند، موجود نیست.
انتهای پیام