ثریا شارقی در گفت‌وگو با ایسنا افزود: طرحی به کارگروه زنان و خانواده استانداری تهران با عنوان «مرکز بازتوانی زنان آسیب‌دیده و در معرض آسیب» ارایه داده‌ایم که بر اساس این طرح، زنان آسیب‌دیده و در معرض آسیب ابتدا قرنطینه و بر اساس نوع آسیب، دسته بندی می‌شوند و به مرکز پزشکی و روان‌پزشکی ارجاع داده و مشاوره می‌شوند. سپس در مرکز تفریحی، فرهنگی و آموزشی وارد می‌شوند تا از نظر روحی تحت بازتوانی قرار گیرند. همچنین براساس تخصص و علاقه به کارگاه حرفه آموزی می‌روند و این کارگاه‌ها بازار محور هستند.
وی اضافه کرد: زنان آسیب‌دیده و در معرض آسیب برای خروج از مرکز بازتوانی استقلال می‌یابند. در واقع مرکز بازتوانی شامل یک سیکل کامل می‌شود و مشابه چنین مراکزی در کشورهایی مانند کره جنوبی راه‌اندازی شده است.
وی در ادامه گفت: با وجود تلاش‌های انجام شده، ساختار کنونی برای کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی پاسخگو نیست؛ چراکه ساختارهای تعریف شده برای کنترل آسیب‌های اجتماعی متعلق به 50 سال پیش است، در حالیکه اقلیم اجتماعی تغییر کرده است و ما با توجه به این اقلیم باید تغییراتی در ساختار اداری و اجتماعی خود به وجود آوریم.
شارقی در ادامه گفت: شهرداری تهران و بهزیستی در حوزه آسبب‌های اجتماعی مانند زنان آسیب‌دیده یا کارتن خواب خدماتی می‌دهند ولی چرخه خدمات‌رسانی به آنان معیوب است. به عنوان نمونه مددسراها به زنانی خدمات ارایه می‌دهند که شب جایی برای خواب ندارند و آنان باید روز مددسرا را ترک کنند.
مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری تهران با بیان اینکه برنامه‌ای برای چگونگی گذران اوقات زنان آسیب‌دیده طی روز تعریف نشده است، اظهارکرد: لازم است زنان مراجعه‌کننده به مددسراها را شناسایی کنیم و تحت پوشش قرار دهیم تا آسیب خود را اشاعه ندهند.
شارقی در پایان با اشاره به مراجعه‌کنندگان به سامان‌سراها گفت: زمانی که زنان وارد سامان‌سرا می‌شوند یعنی به آخر خط رسیده‌اند. آنان یا از خانواده طرد شده‌اند و یا متکدی حرفه‌ای و کارتن‌خواب هستند. این افراد تحمل ماندن در سامان‌سراها را ندارد و در این شرایط باید تمهیداتی بیندیشیم که زنان پیش از رسیدن به این مرحله ساماندهی شوند.
انتهای پیام