به گزارش ایسنا، «عصر ایران» آورده است: ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، که به‌حق باید او را یکی از ایراندوست‌ترین مسئولان جمهوری اسلامی شمرد، شوک بزرگی به جامعه ایران وارد کرد و اینک با رفتن او به دیار باقی، سه جایگاه مهم که از آن ایشان بود، خالی مانده است؛ ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت در مجلس خبرگان رهبری و البته جایگاه ایشان در هدایت جریان اصلاح و اعتدال.

نخستین جای خالی با انتصاب فردی از سوی رهبر معظم انقلاب پر خواهد شد؛ چه آن‌که طبق قانون اساسی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را رهبری نظام تعیین می‌کنند.

دومین جای خالی، کرسی آیت‌الله هاشمی در مجلس خبرگان رهبری است. طبق ماده 79 آئین‌نامه اجرایی قانون انتخابات مجلس خبرگان، باید در استان تهران انتخابات میاندوره‌ای برگزار شود تا نماینده جایگزین ایشان انتخاب شود. قطعاً مردم به احترام مردی که بیشترین رأی را در انتخابات خبرگان آورد، شخصی را جایگزین او خواهند کرد که در مسیر مصلحانه هاشمی گام بردارد؛ فردی مانند سیدحسن خمینی یا نظیر او.

اما هاشمی جز این دو جایگاه حکومتی، یک جایگاه رفیع ملی نیز داشت و آن، جایگاه «ریش‌سفیدی و بزرگی جریان اصلاح و اعتدال» بود، به‌ویژه در شرایطی که برخی رهبران این جریان، با محدودیت‌های متعددی مواجه بودند و هستند.

هرچند کسی نمی‌تواند به لحاظ تاریخی و شخصیتی، جایگزین آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی شود ولی آتیه‌اندیشی حکم می‌کند نزدیک‌ترین شخص به لحاظ منش و تفکر، راه او را ادامه دهد و اصحاب اصلاح و اعتدال نیز با او همراه شوند، چه آن‌که طی مسیر پرسنگلاخ و ناهموار پیش رو، بدون داشتن مرجعی که همه به او اعتماد کنند و در موارد اختلاف، به خاطر مصالح ملی نظر او را مقدم بر خویش دارند، اگر ناممکن نباشد، بسیار دشوار و پرهزینه خواهد بود.

مروری بر شخصیت‌های نزدیک به مرحوم آیت‌الله هاشمی، جای تردید باقی نمی‌گذارد که شبیه‌ترین شخص به او از لحاظ طرز تفکر و رویکردهای سیاسی و مدیریتی، کسی نیست جز «حسن روحانی»؛ هم او که یار سالیان دراز هاشمی بود و زمانی که شورای نگهبان آیت‌الله را از حضور در عرصه انتخابات محروم کرد، هاشمی در معرفی روحانی به جای خود لحظه‌ای تردید نکرد و تمام‌قد پشت او ایستاد و این حمایت را تا آخرین روز حیاتش ادامه داد.

هرچند آیت‌الله هاشمی، شخصیت بی‌بدیلی بود اما از منظر عملگرایی سیاسی، باید روحانی را جایگزین او دانست و تمام‌قد پشت او ایستاد. روح آیت‌الله نیز از این عقلگرایی و واقع‌بینی دوستدارانش حتماً شاد خواهد شد.

انتهای پیام