به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آنادولو، زمیر کابولف، نماینده ویژه ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه در افغانستان و مدیر بخش آسیا وزارت خارجه روسیه گفت: ما انتظار داریم دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب آمریکا رویکرد جدیدی را در سیاست آمریکا نسبت به افغانستان ایجاد کند.
این اظهارات کابولف همزمان با سالروز حمله شوروی به افغانستان که ۲۷ دسامبر سال ۱۹۷۹ آغاز و ۱۰ سال بعد پایان یافت، مطرح شد.
جنگ شوروی در افغانستان جان یک میلیون غیرنظامی، ۹۰ هزار نیروی مجاهدین، ۱۸ هزار نیروی افغان و ۱۴ هزار و ۵۰۰ سرباز شوروی را گرفت.
کابولف ضمن رد این ادعا که در این جنگ یک میلیون افغان کشته شدند، گفت: روسیه و کشورهای دیگری که در این جنگ شرکت داشتند، حساب دقیق تلفات را نگه نداشتهاند. آمار یک میلیون تلفات توسط آمریکا سر زبانها افتاده تا روسها را "قصاب" جلوه دهد.
وی در انتقاد از استراتژی واشنگتن در افغانستان و دلایل حملهاش در سال ۲۰۰۱ به این کشور گفت: اجازه دهید ابتدا ببینیم ترامپ چطور سیاستش را در افغانستان را تعریف میکند آن وقت قضاوت خواهیم کرد. آمریکا طی ۱۵ سال گذشته حدود یک تریلیون دلار در افغانستان هزینه کرده و نتایج هزینههای گزافش منفی بوده است.
وی افزود: به وضعیت کنونی افغانستان نگاه کنید. به نظر من ترامپ باید سیاست آمریکا درخصوص این کشور را تغییر دهد. ترامپ باید به مسائل مختلفی رسیدگی کند که نه تنها روسیه بلکه دیگر کشورهای منطقه از جمله چین، ایران و پاکستان را نگران کرده است.
کابولف در انتقاد از این حقیقت که آمریکا در حال حاضر حق دارد از ۹ پایگاه نظامی بزرگ به اضافه ۱۰ پایگاه کوچکتر در افغانستان استفاده کند، گفت: این مساله "نگران کننده و آزار دهنده" است. به طور مثال اگر ما چنین کاری را در مکزیک انجام داده بودیم آیا آمریکا ناراحت و نگران نمیشد؟ هر کاری که در جریان خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تحت ریاست جمهوری باراک اوباما صورت گرفته، حساب شده بوده است. آمریکا با داشتن این تاسیسات به عنوان پایگاه میتواند ۱۰۰ هزار نیرو را ظرف دو تا چهار هفنه مجدداً در این پایگاهها مستقر کند.
براساس شروط ذکر شده در توافقنامه امنیتی دوجانبه آمریکا – افغانستان چنین سناریویی بی معنای یک حمله تلقی نمیشود.
وی افزود: لفاظیهای ضد ترور ۱۵ ساله در افغانستان دیگر قانع کننده نیستند. حضور کنونی آمریکا در این کشور صرفاً اهداف آموزشی نیست. شما با آدمهای احمق و نادان طرف نیستید. ما دلیل حقیقی حضور نظامی کنونی آمریکا در افغانستان را میدانیم. دلایل حمله آمریکا به افغانستان در اواخر سال ۲۰۰۱ میلادی تا حدودی به انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ مربوط میشد. آمریکا بزرگترین پایگاهش در منطقه را از دست داد و افغانستان دیگر گزینه جایگزین بود. افغانستان در مرکز بزرگترین ذخایر هیدروکربن جهان یعنی خلیج فارس، دریای خزر و آسیای مرکزی قرار دارد. افغانستان به راحتی میتواند به تمامی این سه محدوده دسترسی پیدا کند. ما برای افغانستان برنامه صلحآمیز نداریم؛ چراکه همانند آمریکاییها برای کشورهای دیگر نقشه نمیکشیم. از آنجایی که از ما خواسته نشده، قصد داریم کنفرانسهایی را برای مذاکره درباره صلح در افغانستان سازماندهی کنیم. صلح باید بین طالبان و دولت کابل تحقق یابد. اگر در تلاشهای بینالمللی برای بهبود وضعیت اقتصادی،سیاسی و نظامی و اجرایی در افغانستان تغییری رخ ندهد، افغانستان هیچ آیندهای نخواهد داشت و ناپدید خواهد شد.
انتهای پیام