به گزارش ایسنا، موسسه باستان‌شناسی آمریکا در آخرین روزهای سال جاری میلادی، اقدام به معرفی مهمترین اکتشافات تاریخی و باستان‌شناسی در سراسر جهان طی یک سال گذشته کرده است.

یکی از مهمترین اتفاقات در دنیای باستان‌شناسی طی یک‌سال اخیر، کشف ۴۰۰ لوح چوبی رومی در جریان کاوش‌های باستان‌شناسان موزه باستان‌شناسی لندن در محل ساختمان جدید کمپانی بلومبرگ بود.

این الواح چوبی که مربوط به شهر لندن در زمان رومی‌ها در سال ۵۰ میلادی است، شامل نوشته‌های مردم معمولی، اسامی آنها و همچنین رویدادها و مبادلات روی داده طی اولین دهه‌های فعالیت و زندگی در این سکونتگاه است. این الواح نشان دهنده روشی از نگارش است که زمانی بسیار رواج داشت و شامل استفاده از یک سوزن برای حک کردن حروف روی لایه‌ای نازک از موم پهن شده روی یک تخته چوب می‌شود.

بقایای ۸۰ مرد در یک گور دسته جمعی و در حالی که دست‌های آنها با زنجیر به هم متصل شده بود در گورستانی در نزدیکی شهر آتن یونان کشف شد. مطالعات باستان‌شناسی نشان داده که اغلب این ۸۰ نفر دارای سن ۲۰ تا ۳۰ بوده‌اند، گرچه چهار نفر از آنها سن بسیار کمتری داشته‌اند، ضمن این که همه آنها به شیوه یکسانی با ضربه‌ای کشنده به سر کشته شده‌اند.

کشف دو گلدان دفن شده در این گور دسته جمعی به باستان شناسان کمک کرد قدمت این گور را به اواسط تا اواخر قرن هفتم پیش از میلاد نسبت دهند. همچنین محققان اعلام کردند که این افراد به احتمال فراوان در جریان تلاش اشراف برای حفظ قدرت سیاسی اعدام شده‌اند.

باستان شناسان با استفاده از روش تاریخ‌گذاری رادیوکربن، موفق به تایید قدمت پنج هزارساله قدیمی‌ترین لباس جهان شدند. بررسی و آزمایشات بر روی نمونه‌ای کوچک از یک لباس کهن مصری نشان داد، این لباس که در سال ۱۹۱۳ از گورستان باستانی «تارخان» در جنوب قاهره کشف شده بود، در واقع بین سال ۳۴۸۴ تا ۳۰۱۲ پیش از میلاد ایجاد شده است.

ابعاد این لباسِ قدیمی حاکی از آن است که متعلق به دختر نوجوان و یا زنی لاغر اندام بوده و پیش از سوزانده‌شدن مورد استفاده قرار می‌گرفته است. «الیس استونسون»، متصدی موزه باستان‌شناسی مصر در کالج دانشگاهی لندن در این‌باره گفت: بقای یک بافت بسیار ظریف و آسیب‌پذیر در باستان‌شناسی استثنائی است و بقای کامل یا تقریبا کامل لباس کشف شده در گورستان «طارخان» از این هم قابل ملاحظه‌تر است. ما همیشه مشکوک بودیم که این لباس متعلق به اولین سلسله مصر باستان است، اما نمی‌توانستیم آن را تائید کنیم و آزمایشات پیش از تاریخ‌گذاری رادیو کربن مستلزم آسیب رسیدن جدی به لباس بود.

باستان شناسان در عمق نیم مایلی غاری در جنوب غربی فرانسه موفق به کشف چندین سازه دایره‌ای شکل ساخته شده از استالاگمیت‌ها شدند. تاریخ نگاری رادیوگرافی اولیه از یک استخوان خرس پیداشده در این سازه حاکی از قدمت حدود 47 هزار ساله آن است. اما تاریخ‌نگاری اورانیوم-توریوم که بر روی استلاگمیت‌ها انجام شد، نشان داد که قدمت این سازه‌ها به ۱۷۶ هزار سال پیش بازمی‌گردد.

محققان اعلام کردند از آنجایی که ناندرتال‌ها (انسان‌های اولیه) تنها ساکنین این منطقه در این بازه زمانی بوده‌اند، این سازه‌ها به دست آنها ایجاد شده است. گرچه این سازه‌ها دلیلی بر همکاری گروهی است اما دلیل ایجاد آن هنوز مشخص نشده است.

نقش زنان در فرهنگ کهن در سال‌های اخیر توجهات بیشتری را معطوف خود کرده است، از فراعنه زن در مصر تا زنان وایکینگ در شمال اروپا. باستان شناسان در کشور پرو نیز شواهدی یافت کردند که بر اساس آن زنان در مراحل اولیه تمدن نیز از جایگاهی بلندمرتبه برخوردار بودند.

در محوطه باستانی «آسپرو» محققان اسکلت زنی را پیدا کردند که با نوعی صدف تزئین شده که مربوط به منطقه‌ای در فاصله صدها مایلی از منطقه کشف اسکلت است. همچنین لباس این زن ۴۵ ساله دارای تزئیناتی است که از جنس استخوان و در شکل میمون و پرندگان ساخته شده که نشان از تعلق وی به طبقه برجسته و بلند مرتبه جامعه دارد.  بقایای این زن بنابر اعلام محققان مربوط با ۴۶۰۰ سال پیش است.

بومیان «مونا» که جزیره‌ای کوچک در غرب پورتوریکو است حداقل تا قرن ۱۲ میلادی در مجموعه‌ای از غارهای گسترده زندگی می‌کردند و تصاویری از خدایان خود بر روی دیوارهای غار حکاکی می‌کردند.

امسال تیمی از باستان‌شناسان دانشگاه لستر و موزه بریتانیا دریافتند که یکی از این غارها شامل دیوارنگاره‌هایی از اسپانیایی‌ها در قرن شانزدهم است. این تیم موفق به ثبت حداقل ۳۰ حکاکی تاریخی شامل صلیب، عبارت‌های لاتین از انجیل و حتی امضای ساکنان است.

اگرچه این دیوارنگاره‌های اروپایی در فاصله کمی از حکاکی‌های بومیان «مونا» قرار دارد، اما هرگز آنها را مخدوش نکرده است. یافتن ورودی این غاز بسیار دشوار است و به احتمال فراوان بومیان راهنمای اسپانیایی‌ها بوده‌اند که این موضوع نشان از رابطه میان این دو فرهنگ در سالیان دور دارد.

کشتی غرق شده «آنتیکیترا» که مربوط به سال ۶۵ قبل از میلاد است در واقع بزرگترین، غنی‌ترین و احتمالا معروف‌ترین کشتی غرق شده است که در سال ۱۹۰۰ در جزیره «آنتیکیترا» در یونان یافت شد و تاکنون گنج‌های زیادی از جمله مجسمه‌های برنز و مرمین و همچینن ساز و کار «آنتیکیترا» به عنوان نخستین رایانه آنالوگ جهان در ان کشف شده است.

اما باستان‌شناسان بین‌المللی در ادامه کاوش‌های خود در سال ۲۰۱۶ موفق به کشف یک اسکلت انسانی در این کشتی غرق‌شده شدند که به احتمال فراوان متعلق به مردی جوان است. تاکنون بقایای چهار نفر در این محوطه پیدا شده، اما این اسکلت اولین نمونه یافت شده در ۴۰ سال اخیر و در دوره بررسی DNA است.

محققان اعلام کردند این کشف اولین فرصت برای بررسی‌های ژنتیکی یک دریانورد کهن است. بقایای انسانی در کشتی‌های غرق‌شده باستانی بسیار نادر است و بررسی‌های جدید اطلاعات جدیدی و جذابی پیرامون دودمان و منطقه زندگی خدمه کشتی به دست خواهد داد.

ترجمه از: حسین شایسته، ایسنا

انتهای پیام