به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی فیلم، «گیتا» روایتی از بروز یک چالش و اضطراب در یک خانواده ایرانی را نشان میدهد؛ از این رو این فیلم توسط مرکز تحقیقات علوم «اعصاب شفا» جهت نمایش برای اساتیدی از دانشگاههای آمریکا، انگلیس، استرالیا، آلمان و سوییس که برای سومین کنگره بینالمللی اضطراب مهمان ایران هستند، انتخاب شد و شامگاه 5 آذر ماه به نمایش درآمد.
علی گرجی، مدیر مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا و استاد دانشگاه مونستر آلمان که دبیر علمی کنگره بینالمللی اضطراب است، ضمن ابراز رضایت از نمایش فیلم «گیتا» برای روانشناسان و روانپزشکان، آن را تکمیل کننده کنگره دو روزه خودشان توصیف کرد و گفت: ما طرح پنج سالهای برای اضطرابزدایی در جوامع امروزی داریم و همیشه به این فکر میکردیم، حضور هنرمندان در این طرح قطعا نقطه قوتی در کار ما خواهد بود و دیدن این فیلم که در بخش زیادی موضوع اضطراب را نشان میداد، برایمان بسیار خوشایند بود.
این استاد دانشگاه در ادامه تاکید کرد: یکی از مسائل مهم در استرس و اضطراب، خودخواهی است که در فیلم «گیتا» به صورت نهفته با آن روبرو میشویم، همچنین در فیلم با اشکالهای ارتباطی مواجه هستیم که ریشه در فرهنگ اجتماعی ما دارند و معمولا از ترس اینکه در آینده چه اتفاقی میافتد، حرفهایی را به زبان نمیآوریم؛ در صورتیکه فیلم به ما نشان میدهد این اشکال ارتباطی را میتوان در بسیاری موارد با حرف زدن حل کرد.
نکته مهم فیلم مقابله شخصیتها با مشکلات بود
پیتر نورتن، استاد دانشگاه موناش استرالیا در رشته روانشناسی با اشاره به اینکه از دیدن فیلم «گیتا» راضی است، اظهار کرد: نکتهای که در فیلم بسیار واضح و به جا عنوان شده بود، درباره نحوه مقابله شخصیتها با مشکلات پیرامون خودشان بود. آنها در مواجه با حوادث، برنامهریزی نداشتند و به همین دلیل در چنین شرایطی اجازه میدادند احساسات کنترل زندگیشان را در دست بگیرد.
او ادامه داد: البته در جریان فیلم دیدیم که دو شخصیت اصلی فیلم سعی کردند بر ترسی که دارند غلبه کنند و با مشکلات روبرو شوند.
زمان همه زخمها را حل نمیکند
برت دیکان استاد دانشگاه ولفنگونگ استرالیا هم که روانشناس است، با تاکید بر اینکه فیلم به خوبی احساسات او را درگیر کرده و در برخی صحنهها بسیار منقلب شده است، ادامه داد: غم و اندوه همیشه برای انسانها دردناک است و تا زمانیکه نتوانیم خاطرات را از ذهنمان دور کنیم، رهایی از این درد وجود ندارد و نباید امیدوار باشیم زمان میتواند همه این زخمها را ترمیم کند.
او یادآور شد: مشکلاتی که شخصیتهای اصلی فیلم با آن روبرو بودند، زیاد بود و به نظر میرسید باید به روانشناس مراجعه کنند، اما آنها توانستند با مشکلاتشان روبرو شوند و اجازه ندهند زندگیشان زیر بار مسائل و ناراحتیها از بین برود.
فیلم مخاطب را بسیار تحت تاثیر قرار میدهد
کریستی کابررا استاد دانشگاه تالاهاسی فلوریدا از امریکا که او هم در رشته روانشناسی تحصیل کرده، بسیار تحت تاثیر فیلم قرار گرفته بود و گفت: «گیتا» به قدری احساسات من را تحت تاثیر قرار داد که طی نمایش آن دفعات بسیاری گریه کردم.
او با اشاره به اینکه فیلم میتواند برای پدر و مادرها بسیار مفید باشد، عنوان کرد: سوگواری و افسردگی به راحتی میتواند یک خانواده را به واسطه درگیر کردن احساسات آنها از هم بپاشد، اما در فیلم نشان میدهد لزوما نباید چنین اتفاقی بیفتد و مرد و زن در کنار یکدیگر میتوانند، مشکلات پیش آمده را حل کنند.
فیلم سینمایی «گیتا» به کارگردانی مسعود مددی و تهیهکنندگی مجید شیخ انصاری از تولیدات مشترک موسسه تصویر شهر و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است. این فیلم از نیمه آذرماه به سرگروهی پردیس سینمایی آزادی در سینماهای کشور اکران میشود.
داستان این فیلم روایت زندگی گیتا و همسرش «امیر» است که دلمشغولیهای ساده خود را دارند. گیتا بعد از گذشت دو سه سال از رفتن پسرش به خارج از کشور هنوز بشدت دلتنگ است و دوری او را برنمیتابد. فارغ از همه تدابیر و دلخوشیهای ساده آنها، سرنوشت تغییرات پیچیده و غیرمنتظرهای برایشان رقم میزند.
انتهای پیام