به گزارش ایسنا، دکتر محمد نریمانی، استاد تمام روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی در خصوص درخواست وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از ریاست جمهوری برای انتقال برخی گرایش‌های رشته روانشناسی از وزارت علوم به وزارت بهداشت، گفت: به نظر من جدا کردن روانشناسی بالاخص روانشناسی خانواده از مجموعه رشته‌های علوم انسانی یعنی بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان.
وی اظهار کرد: وقتی که ما روانشناسی را از علوم انسانی جدا می‌کنیم و به سمت علوم پزشکی می‌بریم، بدین معناست که می‌خواهیم رفتار انسان را فقط در بعد زیستی و عصب‌شناختی و در واقع تک عاملی بررسی کنیم و با این دیدگاه به نظر من هیچ وقت روانشناسان ما و آن دانش روانشناسی نمی‌تواند تأثیر چندان کارآمدی در جامعه و رفتار افراد بگذارد.
دکتر نریمانی با تأکید بر این که این جداسازی تأثیر بسیار منفی بر فرآیند رشد دانش روانشناسی و خدماتی که این دانش به مردم ارائه می‌دهد خواهد داشت، عنوان کرد: این موضوع علاوه بر این که بر خدمات مشاوره‌ای که از سوی نهاد دانش روانشناسی به اقشار مختلف داده می‌شود، تأثیر می‌گذارد و فی المثل می‌تواند مستقیماً بر آرامش خانواده‌ها و ایجاد تغییرات در آن اثرگذار باشد، در ابعاد پژوهشی این دانش نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.
بنیه قابل توجه‌تر پژوهش‌های روانشناسی نسبت به پژوهش‌های روانپزشکی
عضو شورای علمی کرسی نظریه‌پردازی علوم رفتاری در این باره اظهار کرد: در حال حاضر پژوهش‌هایی که در دامنه علوم انسانی انجام می‌گیرد، در مقایسه با فعالیت‌های پژوهشی همکاران خوب ما در علوم پزشکی به ویژه روانپزشکی از بنیه و اساس بسیار قابل توجه‌تری برخوردار است.
عضو کمیسیون روانشناسی ورزش سازمان نظام روانشناسی به شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: به همین خاطر جدا کردن روانشناسی از علوم انسانی یعنی آسیب زدن به این رشته و آسیب زدن به آن چیزی که ما تحت عنوان روانشناسی اسلامی دنبال کرده‌ایم و در عوض چسبیدن به مبانی عصب‌شناختی.
این استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی خاطرنشان کرد: اگر چنین رویکردی را برگزینیم، دیگر نمی‌توانیم به رفتار انسان کل‌نگرانه نگاه کنیم و در نتیجه جایی برای دخالت دادن عوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام