به گزارش ایسنا از اسپوتنیک، الکساندر لوکاشنکو در توجیه این اقدام خود گفت: «دنیا پیوسته در حال تغییر است، ما باید خود را با شرایط در حال تغییر وفق دهیم تا جایگاه امروزمان را از دست ندهیم و امکانات و فرصتهای بیشتری به دست آوریم، باید از جهات مختلف موضوع قانون اساسی را بررسی کرد. در عین حال باید مراقب باشیم که وضع بدتر از این نشود. امروز مشکلات و چالشهای جدیدی پیش روی ماست و نیاز به اقدامات جدیدی داریم. باید از مهمترین آنها شروع کرد و ما عزم مان را در این مسیر جزم کرده ایم. ما باید گروهی از افراد متخصص و حقوقدان تشکیل بدهیم تا قوانین و مبانی آن را تحلیل کنند.»
رییس جمهور بلاروس تاکنون سه بار قانون اساسی را تغییر داده است. بار اول در سال 1995 میلادی، بار دوم در سال 1996 میلادی و بار سوم در سال 2004 میلادی این کار صورت گرفته است.
رفراندوم قانون اساسی در سال 1996میلادی برای لوکاشنکو چندان رضایت بخش نبود، اما با دخالت روسیه وی توانست بر سر قدرت بماند.
با تغییراتی که سال 2004 میلادی در قانون اساسی به وجود آوردند، بحث محدودیت دوره ریاست جمهوری برداشته شد.
امروز رهبر بلاروس اختیارات زیادی دارد. بنا به دستور او اسناد جنبه قانونی به خود میگیرند و پارلمان کشور عملا در تمام موضوعات فقط رای مثبت میدهد. علاوه بر این، بخش قانونگذاری حکومت بلاروس بعد از اصلاحات قانون اساسی در سال 1996 میلادی فعالیتهای خود را به پایین ترین حد ممکن رساند و نمایندگان در تمام طول دوره کاریشان، تنها سه لایحه قانونی به تصویب رسانند.
سخنان لوکاشنکو درخصوص ضرورت بازنگری قانون اساسی این تصور را به ذهن میآورد که وی قصد دارد حکومت را موروثی کند و احتمالا یکی از سه پسر او مدعی نشستن بر کرسی ریاست جمهوری باشند.
اولین کسی که این پیشنهاد را مطرح کرد، سرگی اسکربِتس، سیاستمدار بلاروسی و مدیر سابق گروه نمایندگان حزب «جمهوری» بود.
او با اشاره به نشریه «بلاروسکایا پراودا» به عنوان یک منبع قابل اعتماد گفت: سناریوی انتقال حکومت به پسر ارشد لوکاشنکو یعنی ویکتور لوکاشنکو تایید شده است، رفراندومی برگزار میشود که دو سوال مطرح خواهد شد: حذف قانون اعدام و انتخاب رییس جمهور توسط مجلس کشور.
به عقده وی، ویکتور لوکاشنکو به عنوان رییس جمهور انتخاب میشود و سپس نمایندگان از بین خود یک رییس جمهور انتخاب می کنند. این سناریو امروز مورد تایید قرار گرفته است. طبق این سناریو، در قانون اساسی اصلاحاتی صورت خواهد گرفت و از این پس رییس جمهور بدون رای مردم و تنها از طریق رای نمایندگان مجلس و از بین چند کاندیدای محدود انتخاب می شود. این نحوه انتقال قدرت در دو سال آینده به اجرا گذاشته خواهد شد.
الکساندر لوکاشنکو سه پسر دارد: ویکتور 40 ساله و دیمیتری 36 ساله پسران قانونی او و نیکلای 12 ساله فرزند غیرقانونی او هستند.
قاعدتا طبق پروسه سیاسی فرزند ارشد یعنی ویکتور باید جانشین پدر بشود. او رسما دستیار رییس جمهور بلاروس در امور امنیت ملی و عضو شورای امنیت است. دیمیتری لوکاشنکو در بین سیاستمداران چندان بلندپرواز نیست و مدیریت اتحادیه «کلوپ ورزشی ریاست جمهوری» را به عهده دارد و عضو کمیته المپیک ملی بلاروس است.
حکومت بلاروس انتخاب جدیدی انجام نخواهد داد، سناریوی انتقال قدرت به یکی از پسران رییس جمهور در دوره شوروی امتحان خود را پس داده و در جمهوری آذربایجان نیز عملی شده است.
سال 2003 میلادی حیدر علیاف از دنیا رفت و پسرش الهام علیاف جانشین او شد. بعد از آن اواخر سال 2005 میلادی مدتی قبل از انتخابات مجلس، چند مقام عالیرتبه از مقام خود برکنار شده و به اتهام آماده کردن کودتا بازداشت شدند. بسیاری از تحلیلگران در مسکو و مینسک بر این عقیده هستند که مساله انتقال قدرت کاملا جدی است، اما هنوز مشخص نیست به کدام یک از پسران لوکاشنکو میرسد. از سوی دیگر ولادیمیر ماکی، وزیر امور خارجه و مسئول سابق دفتر ریاست جمهوری بلاروس هم از دیگر کاندیداهای ریاست جمهوری است.
این شخص مدیریت جدی و سرسختانه ای دارد اما مواضع او بیشتر گرایش به غرب دارند. با این حال او چندان در بین مردم شناخته شده نیست و به همین خاطر کارشناسان معتقدند که نیاز به ساز و کاری برای انتخاب رییس جمهور توسط مجلس وجود دارد.
انتهای پیام