دکتر سید ضیاالدین میرحسینی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به تشکیل کارگروه بررسی تخلفات پژوهشی در دانشگاه گیلان اظهار کرد:تولید علم یکی از رسالتهای مهم دانشگاهها و مراکز علمی کشور است و به موازات سرمایهگذاری برای تولید علم باید در حفظ این دستاوردها نیز تلاش جدی انجام شود.
وی با بیان اینکه امنیت تولیدات علمی به مراتب از زمینه سازی برای تولید آن مهمتر است،گفت: بر این اساس میتوان از ورود خدشه به اعتبار دانشگاه و تولیدکنندگان واقعی علم جلوگیری کرد.اگرچه مصادیق تخلفات پژوهشی در دانشگاهها و موسسات علمی کشور اندک است با این حال وجود یک کارگروه بررسی این تخلفات ضروری به نظر می رسد.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان ادامه داد: به همین منظور در راستای جلوگیری از هرگونه سوء استفاده از تولیدات علمی و ارائه اطلاعات نادرست و با اهداف صیانت از مالکیت فکری، رعایت حقوق مادی پژوهشگران، ارج نهادن به اصول اخلاق علمی، پایبندی به آن در جامعه علمی و جلوگیری از تضعیف اعتبار علمی، کارگروه بررسی تخلفات پژوهشی در دانشگاه گیلان تشکیل شده است.
میرحسینی با اشاره به اینکه هرگونه سوء استفاده از تولیدات علمی و ارائه اطلاعات نادرست تخلف پژوهشی محسوب میشود، گفت: سوء رفتارهای پژوهشی مانند عدم داشتن تخصص و صلاحیت در موضوع پژوهش، عدم رعایت منافع ملی در کلیه مراحل انجام پژوهش، استفاده خلاف واقعیت از عناوینی مانند دکتر، کارشناس ارشد، استاد، دانشیار، استادیار و… در آثار پژوهشی، هرگونه حذف و تغییر در نشانی اصلی نویسنده یا نویسندگان مقالات علمی است.
وی یادآور شد: عدم تعهد و مسئولیت نسبت به ذینفعان مانند عدم رعایت ترتیب درج اسامی بر اساس سهم هر یک از نویسندگان، سوء استفاده از منابع مالی تخصیص داده شده جهت انجام پژوهش، عدم اعلام نام مرکزی که پژوهش در آنجا انجام شده است.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان، جعل دادهها را مانند جا به جا کردن نتیجههای یک بررسی با نتیجههای بررسی دیگر، دادهسازی و استفاده از دادههای مشابه عنوان کرد و گفت: تحریف دادهها مانند بیان ادعا یا پدیدهای که واقعی نباشد، دستکاری عمدی در روند تحقیق است.
میرحسینی، سرقت علمی را بعنوان مثال، ارائه مقاله چاپ شده دیگران در سمینارهای داخل یا خارج کشور، کپیبرداری غیرقانونی از منابع پایان نامه دیگران عنوان کرد و گفت: منظور از اجازه علمی این است که پژوهشگری به جای آن که خود به انجام پژوهش بپردازد افرادی را برای این منظور به کار گیرد و خودش در فعالیت پژوهشی چندان تلاش نکند سپس بعد از تحویل کار یا دخل و تصرف اندکی در پژوهش صورت گرفته آن را به نام خود منتشر نماید.
وی عدم رعایت حقوق مالکیت معنوی و مسؤولیت پژوهش انجام شده را مانند عدم درج اسم اساتید راهنما و مشاور پایان نامه در مقاله مستخرج از پایان نامه خواند و افزود: همپوشانی انتشارات به معنای این است که پژوهشگر دادههای مقاله پیشین خود را با اندکی تغییر در متن، در مقالهای با عنوان جدید به چاپ برساند.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان با بیان اینکه خرید و فروش آثار پژوهشی ضبط، خرید، فروش و سوء استفاده از سخنرانیهای افراد بدون اجازه آنها را از تخلفات پژوهشی دانست و گفت: جعل هویت به معنای جعل امضا و تهیه گواهی پذیرش جعلی جهت اخذ امتیازات مربوطه، انتشار آثاری با اسامی جعلی یا با اسامی افرادی دیگر بدون اجازه آنهاست.
به گفته میرحسینی، پس از ابلاغ دستورالعمل و آئیننامه بررسی تخلفات پژوهشی از طرف وزارت علوم و پس از مشخص شدن اعضا کارگروه و صدور حکم توسط رئیس دانشگاه تاکنون چهار جلسه کارگروه بررسی تخلفات پژوهشی تشکیل و ضمن تحلیل شرایط همه پروندههای رسیده به این کمیته پس از دریافت نظرات کارشناسی به کمیته انضباطی اعضای هیات علمی دانشگاه جهت اتخاذ تصمیم مناسب ارسال شد.
انتهای پیام