به گزارش ایسنا، زهرا سعیدی در نطق میان دستور مجلس گفت: چرا به خانه ملت آمده‌ایم و چرا وکیل مردم شده‌ایم و چه وظیفه مهمی داریم؟ دوران آزمون خطا تمام شده است. مردم کی باید طعم شیرینی‌های انقلاب را بچشند؟ درست است که استکبار جهانی همواره دردسرهای زیادی برای‌مان به وجود آورده است اما آیا حق داریم ضعف‌ها و سوء استفاده‌هایی که موجب نارضایتی‌ها مردم شده را به گردن دیگران بیندازیم؟
وی مردم از کمبودها و مشکلات طبیعی نگران نیستند و حتی سختی شعب ابی‌طالب را هم تحمل می‌کنند و فرزندان‌شان را برای حفظ انقلاب به آن سوی مرزها می‌فرستند. نگرانی مردم نجیب ایران حتی گرانی، رکود و مفاسد اخلاقی و نیست، اینها معلول است، علت کجاست؟ شرایط به گونه‌ای است که واجب است دردی از مردم دوا کنیم و گره‌ای از مشکلات‌شان بگشاییم. اول باید از خودمان یعنی مجلس شروع کنیم. آیا مجلس واقعا قوانین کامل و جامعی در راستای رفع مشکلات تدوین و بر اجرای آن نظارت کافی داشته است؟ اگر چنین است ریشه مفاسد اقتصادی کجاست؟ عوامل مفاسد باید شناسایی، به مردم معرفی شوند و در انظار ملت خار، خفیف و ذلیل شوند.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس تحقق اقتصاد مقاومتی را نیازمند عزم ملی و جلوداری قوه مجریه دانست و خاطرنشان کرد: اگر نفت‌مان را نخرند، ظرفیت‌های دیگری هم داریم که اگر به آنها تکیه کنیم، نیازی به بیگانگان نداریم. جوانان، بزرگترین ظرفیت کشور هستند. از سمت جوانان فریاد می‌زنم «بیکاری، بیکاری و بیکاری» باید فکری برای اشتغال جوانان کرد. بالاخره اینگونه نمی‌شود، جوانان چگونه زندگی کنند؟
نماینده مردم مبارکه در مجلس تاکید کرد: در اقتصاد مقاومتی اولویت با راه‌اندازی کارگاه‌ها و صنایع کوچک، کارخانجات تعطیل شده و ایجاد فرصت‌های جدید شغلی است. آیا خرید هواپیماهای پهن‌پیکر که فقط سه درصد مردم از آن استفاده می‌کنند، اولویت دارد یا اشتغال و بیکاری جوانان؟ اینگونه نمی‌توان پیش برد. نسخه خودکفایی در صنعت موشک‌سازی بهترین الگو برای خودکفایی در صنایع دیگر است به شرطی که تفکر «ما می‌توانیم» حاکم شود.
سعیدی با یادآوری عزم مردم و مسئولان ژاپنی بعد از جنگ جهانی دوم، گفت: وقتی ژاپنی‌ها زیر بار ذلت نرفتند ما چرا که مولای‌مان حسین بن علی (ع) فرمود «هیهات من الذله».
وی از دولت خواست تیم اقتصادی‌اش را تقویت کند، از بیگانگان قطع امید کند و از گذشته عبرت بگیرد و در سال پایانی مذاق مردم را شیرین کند.
انتهای پیام