آیا قدتان به طاقچه نمی‌رسد؟ کپسول‌های "استخوان بترکان" ما رویای شما را محقق می‌کند!
آیا از دست بینی‌تان خسته شده‌اید؟ "کارد جراحی" ما بینی‌تان را تا عرش بالا می‌کشد!
آیا رنگ پوستتان را دوست ندارید؟ کرم‌های "نیست در جهان" ما شما را به نرم تنی، جذاب تبدیل خواهد کرد!
آیا می‌خواهید با لبخندتان همه را مسحور کنید! تنها با جراحی میلیونی ساده، "چال‌های جذابیت" را در صورتتان بکارید!
آیا کلا از ریخت‌تان سیر شده‌اید؟ پس دیگر کلا خود را به ما بسپارید!
با هر کانال تلویزیونی، هر روزنامه، هر سایت اینترنتی و کلا اگر با هر رسانه جمعی که سر و کار داشته باشید محال است که با این چنین تبلیغات مرتبط با زیبایی مواجهه نشوید که دائما افراد را مخاطب قرار داده و به نوعی القا می‌کند که گویی واقعا همه دچار عیب فیزیکی و زیبایی در بدنشان هستند و این "آنها" هستند که کلید همه زیبایی‌ها را در دستانشان دارند.
حال این هجمۀ زیبایی طلبی‌ها از کجاست؟
به گزارش سرویس علمی ایسنا و به نقل از پایگاه مقالات روانپزشکی psychologytoday، افراد به علت‌های مختلفی دست به عمل‌های زیبایی می‌زنند؛ تا به نظر جوان‌تر به نظر برسند، افرادی را تحت تاثیر عاطفی قرار دهند، به دنبال کسب قدرتی از جانب دیگران هستند که در قالب زیبایی به دست می‌آید. گاهی نیز افراد این کار را تنها برای دلایل شخصی نظیر افزایش اعتماد به نفس یا خوشحالی بیشترشان انجام می‌دهند. حال در چه موقعی این جراحی‌ها واقعا موثر واقع می‌شود؟
به گفته دکتر تد کاسیو، روانشناس هالیوود، تحقیقی نشان داده است که رابطه‌ای بین زیبایی افرادی که به لحاظ فیزیکی از سوی دیگران جذاب به نظر می‌رسند و خوشحالی شخصی وجود ندارد، بلکه ادراک شخص از جذابیت فیزیکی خودش به طور کاملا مثبت با خوشحالی و رضایت شخصی رابطه‌ای قوی دارد.
در پژوهشی دیگر که در پایگاه خبری روانشناسی psychologytoday ذکر شده، طیف گسترده‌ای از فواید عمل جراحی زیبایی نظیر کاهش اضطراب، افسردگی، بدن هراسی و افزایش رضایت از زندگی، روانی و سلامت جسمانی و عزت نفس را به شرط رضایت شخصی نشان داده است. از دیگر نتایج جالب این تحقیق این بود که جراحی زیبایی بینی و لیفتینگ صورت، نوسانات بالایی از رضایت و نارضایتی، اعتماد به نفس بالا و از سویی دیگر بسیار پایین را از خود نشان داد.
انجمن روانشناسی آمریکا طی مطالعه‌ای بر 37 پژوهش که در مجله "Plastic and Reconstructive Surgery" منتشر شد نشان داد افرادی که پیش از عمل جراحی انتظارات زیادی از نتایج عمل دارند با بر آورده نشدن انتظاراتشان، در معرض افسردگی و اضطراب و همچنین انزوای اجتماعی، مشکلات خانوادگی، رفتارهای خود تخریبی و عصبانیت قرار دارند.
در پژوهشی دیگری در موسسه ملی سرطان آمریکا نیز نشان داده شده زنانی که عمل زیبایی کاشت پستان را انجام می‌دهند در مقایسه با سایر افرادی که عمل زیبایی انجام نمی‌دهند در خطر چهار برابری خود کشی قرار دارند.
ذکر نتایج تحقیقات دلیلی مبنی بر رد و یا بی فایده شمردن جراحی‌های زیبایی نیست بلکه تعدد و علاقه زیاد به این جراحی‌ها مورد مساله و موجبات نگرانی است وگرنه اکثر افراد به علت نارضایتی از تصویر بدنی اقدام به عمل‌های جراحی زیبایی می‌کنند که البته ممکن است در حالت افراطی تبدیل به بیماری خود زشت پنداری شود. در روانشناسی اختلال خودزشت‌انگاری، اختلالی است که مهم‌ترین تظاهر آن اشتغال ذهنی مفرط به وجود نقصی خیالی یا بزرگ‌نمایی‌شده در ظاهر است.
این نقص‌ها یا خیالی است و یا در صورت وجود، بسیار جزئی و بی‌اهمیت‌اند به طوریکه فرد به صورت افراطی از آن رنج می‌برد. این اختلال یکی از زیر رده‌های اختلالات روان تنی است که شایع‌ترین نگرانی‌های این افراد عبارت از نگرانی در مورد سایز بدن، بد شکلی بدن، قد، سینه‌ها، مو و عضلات است.
بر اساس گزارش انجمن روانشناسی آمریکا، حدود هفت الی 12 درصد از جراحی‌های پلاستیک در افرادی با این بیماری رخ می‌دهد که اکثر آنان نیز پس از عمل رضایت پیدا نمی‌کنند بلکه خواستار جراحی‌های بیشتری بر همان نقطه و یا سایر قسمت‌های بدن می‌شوند.
در این بین اغلب روانشناسان و حتی جراحان زیبایی، رسانه‌های جمعی را مسئول سیل بی رویه این قبیل جراحی‌ها می‌دانند چرا که در دنیای امروزی معیار زشتی و زیبایی توسط این رسانه‌ها تعیین می‌شود.
سایت Realself که یک جامعه آنلاین به اشتراک گذاری اطلاعات عکس‌های جراحی‌های زیبایی و تخصصی پوست محسوب می‌شود طی تحقیقی بر 547 بازدیدکننده از این وب سایت نشان داد که بخش اعظمی از جراحی‌های زیبایی به علت تاثیرات روانی رسانه‌های اجتماعی است؛ 15.37 درصد از بازدید کننده‌ها در جواب سوال "آیا فعالیت‌های رسانه‌های اجتماعی شما را متقاعد به انتخاب و یا فکر به جراحی زبیایی کرده است" جوابِ "بله محکم" و 34 درصد نیز جوابِ "تصاویر رسانه‌های اجتماعی من را بیشتر مُجاب به داشتن عمل زیبایی کرد" را انتخاب کردند.
بر اساس گزارش تلگراف انگلستان مردم چین تنها برای انداختن سلفی‌هایی که چهره آنها را حالت جراحی شده نشان می‌دهند هزاران دلار صرف خرید دوربین‌های کاسیو که دارای اپلیکشن جراحی مجازی است، می‌کنند.
به طور کلی می‌توان گفت که "جوامع مجازی اشتراک اطلاعات" دائما به شما گوشزد می‌کند که چروک‌های پیشانی‌تان زیاد است، خط‌های کار بینی‌تان طبیعی نیست، پلک‌های شما می‌تواند موقعیت بهتری داشته باشد، پوست شما باید شفاف و بی لک باشد، بینی‌تان باید فرم دیگری داشته باشد، گونه‌های‌تان باید برجسته‌تر باشند، لب‌هایتان باید حجم بیشتری داشته باشند، چشمانتان باید رنگی باشد، رنگ موهایتان باید طلایی باشد و ... تا در قاب دوربین و سلفی مورد قبول باشید؛ یا به تعبیری دیگر نباید طبیعی جلوه کنید و یا نباید حتی اعضای واقعی بدن خود را داشته باشید تا مورد قبول جامعه مجازی باشید.
حتی نظر خواهی از انجمن جراحان صورت آمریکا نیز نشان داده که سیل بی رویه‌ای از افراد زیر 30 سال برای جراحی‌های زیبایی درخواست می‌دهند که اغلب "لایک‌های" دریافتی افراد از عکس‌هایشان انگیزه‌ای شده برای مراجعه آنها برای انجام جراح‌های زیبایی بیشتر.
دکتر "Reath David.b." برترین جراح زیبایی آمریکا درباره این عمل‌ها نظر متفاوتی داشته و دلایلی را برای انجام ندادن عمل‌های زیبایی ذکر کرده است که بیشتر جنبه متقاعد کردن افراد در دوست داشتن بدن طبیعی‌شان است. به نظر وی بدن هر شخص موجودیتی است برای خود شخص پس عمل زیبایی را نباید برای تحت تاثیر قرار دادن نظر سایر افراد انجام داد.
علاوه بر این "Reath David.b." عمل جراحی زیبایی را نوعی مدگرایی دانسته که مانند مدهای زودگذر لباس و آرایش نیز روزی از مد می‌افتند.
ادوارد فاریور رییس انجمن جراحان پلاستیک و ترمیمی نیز در این رابطه می‌گوید ابزارهای مجازی برقراری روابط اجتماعی نظیر اینستاگرام، اسنپ شات و ... که مبتنی بر ارسال عکس هستند تصور افراد را در مورد چهره طبیعی تغییر داده به طوریکه درست مانند ذره بین‌های کامپیوتری دائما چهره خود را به طور وسواس گونه بررسی می‌کنند مبادا که از نظر دید مجازی عیبی داشته باشند که این امر می‌تواند زندگی اجتماعی افراد را به طور ناخواسته تحت فشار زیبایی طلبی مصنوعی قرار دهد و عواقب بدی را به دنبال داشته باشد.
در پایان می‌توان به قطع گفت که جراحی‌های زیبایی به واقع برای بعضی از افراد ضروری و حیاتی شمرده می‌شوند اما جراحی‌هایی که فقط برای لنز دوربین و تب رقابتی سلفی‌ها انجام می‌شوند رضایت پایداری را برای شخص به دنبال ندارند و تنها در دنیای مجازی پایدار خواهند ماند.
انتهای پیام