علیرضا یاری در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه ضعفی که در طرح جویشگر هست و هنوز برطرف نشده این است که ما بازار را نمی‌شناسیم، افزود: اینکه روزانه چند نفر به گوگل مراجعه می‌کنند و چند کوئری (پرس‌وجو) به گوگل می‌فرستند یا اینکه روزانه چند درصد از پرس‌وجوها به جویشگرهای بومی می‌رود تقریبی است. برای اینکه اینها را دقیق اندازه‌گیری کنیم نیاز داریم اطلاعاتی که مردم در اینترنت ارسال و دریافت می‌کنند را ببینیم و آنالیز کنیم.

وی ادامه داد: این اطلاعات هنوز در اختیار ما قرار نگرفته، ما با از شرکت‌های خصوصی PAPها که مردم اینترنت می‌گیرند، شرکت‌های مخابراتی مثل مخابرات ایران که شبکه‌های استانی را دارد، شرکت‌های دولتی مثل زیرساخت که اطلاعات اینترنت کشور را در دست دارد، تعامل‌هایی را انجام دادیم که اطلاعات به ما داده شود، اما هنوز نتوانستیم اطلاعاتی بگیریم.

دبیر شورای راهبردی طرح جویشگر بومی با بیان اینکه ما اطلاعات کاربران که محرمانگی دارد را نمی‌خواهیم، گفت: اطلاعات جست‌وجوها و کلمه‌های کلیدی، اینکه با کدام موتور جویشگر از جمله گوگل، بینگ، یاندکس یا پارسی‌جو وارد شدند. اینها را پیدا و آنالیز می‌کنیم که برای مثال چه تعداد از جی‌میل و یا ایمیل‌های بومی استفاده کردند، در آن صورت می‌توانیم ظرفیت بازار را اعلام کنیم، اینکه چند درصد از بازار دست بومی‌ها و چند درصد دست خارجی‌هاست. اگر این اطلاعات دست ما بیاید، شاید بتوانیم تا انتهای سال یک کارهایی انجام دهیم.

 یاری با بیان اینکه در طرح جویشگر تصور مردم بر جست‌وجوگر متنی است، ادامه داد: اما ما چهار بعد برای جویشگر در نظر داریم. یک بعد همین جستوجوگرهای متنی، تصویر و نقشه است. یک بعد سرویس‌های ارزش افزوده است که اینها بیشتر بومی خواهد بود مثل جستجوی هواپیما، گردشگری تلفن، افراد. یک سری سرویس‌های جانبی مانند ایمیل شبکه‌های اجتماعی پیام‌رسان و دسته چهارم محتوا مانند دانشنامه، گراف دانش و مقالات. ما متولی محتوا نیستیم ولی می‌خواهیم در صورت توانایی بستر نشر و تولید محتوا را نیز حمایت کنیم.

رئیس پژوهشکده فناوری اطلاعات پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به تلاش برای حمایت از رایانامه‌ و مرورگر بومی اظهار کرد: در پروژه‌های ما رایانامه و مرورگر بومی هم هست. ما رایانامه بومی را از صفر شروع نکردیم، افرادی که توانایی دارند را شناسایی کردیم که حمایت کنیم. درواقع ما دنبال این نیستیم که رایانامه ایجاد کنیم، زیرا قبلا در این زمینه هزینه و رایانامه ایجاد شده، ما دنبال این هستیم که کمک کنیم سرویس آنها بهبود پیدا کند و کنار جویشگرها بنشینند.

وی درباره حمایت از رایانامه‌های بومی ادامه داد: این دید مثبت وجود دارد که رایانامه‌ها به شرکت‌های جویشگر متنی متصل شوند و مشتریشان افزایش پیدا کند. فعلا به جویشگرها وابسته نیستند اما باید بشوند، زیرا در غیر این صورت موفق نمی‌شوند، البته این باید به معنای زور و اجبار نیست، بلکه تشویق است و کم‌کم باید این فرهنگ‌سازی ایجاد شود که سرویس‌ها کنار هم قرار بگیرند. الان رایانامه‌ها بازار خیلی کمی دارند.

دبیر شورای راهبردی طرح جویشگر بومی با اشاره به بازار رایانامه‌های داخلی بیان کرد: ما از سه رایانامه متعلق به شرکت‌های چاپار، النون و بیان حمایت می‌کنیم، البته بیان هنوز سرویس وب نمی‌دهد، اما پتانسیلش را دارد. البته این رایانامه‌ها هنوز بازار زیادی ندارند. چاپار با بیشترین بازار در بین رایانامه‌های بومی، حدود یک میلیون کاربر ثبت شده و حدود 200 تا 300 هزار کاربر فعال دارد، البته آمار آن دقیق نیست و این کمبود آمار از نقاط ضعف ماست.

انتهای پیام