به گزارش ایسنا، هفتهنامه مثلث نوشت: «درست در شرایطی که اصولگرایان بحثها و جلسات خود را برای تنظیم ساز و کار رسیدن به وحدت برای معرفی نامزد واحد در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ آغاز کردهاند، انتشار سخنان یک عضو ارشد جبهه پایداری معادلات انتخاباتی را با مولفههای تازهای روبهرو ساخته است.
او حرفهای تازهای زده، از معرفی یک نامزد جدید سخن به میان آورده و از تغییر مشی سیاسی این جبهه به حالت «اصلح مقبول» خبر داده است.
این در حالی است که او همچنین گفته، ممکن است ساز و کار انتخاباتی اصولگرایان را در صورت عدم رعایت ضوابط خودشان نپذیرند. همه اینها وقتی مهمتر میشود که تا کنون برخی بر این باور بودند که سعید جلیلی، نامزد احتمالی جبهه پایداری است. یک نکته دیگر هم این است که حالا برخی تحلیلگران میگویند محمود احمدینژاد و پایداریها احتمالا بر سر یک گزینه به ائتلاف خواهند رسید. هر چه هست قبل از هر چیزی باید مصاحبه جدید صادق محصولی را تحلیل محتوا کرد. واقعیت این است که تحلیل محتوای این مصاحبه چند نکته مهم را در اختیار ما قرار میدهد:
۱- مهمترین بحث این است که وقتی صادق محصولی میگوید دنبال فرد جدیدی هستند، پس تا همین جای کار مهمترین گزینه پایداریها یعنی دکتر سعید جلیلی از دایره گزینههای محتمل حذف شده است. برخی میگویند رصد تحرکات چند وقت اخیر سعید جلیلی نشانههایی از کم شدن فعالیتها برای نامزدی در انتخابات را نمایان ساخته است. شاید او از این مذاکرات پشت پرده با خبر شده و چندان تمایلی ندارد در رقابتی که حامیان سابقش به سراغ افراد دیگر رفتهاند، حضور داشته باشد. او لابد نمیخواهد دلیلی باشد برای ایجاد شکاف میان اصولگرایان.
۲- نکته دیگر این است که صادق محصولی سر یک بحث قدیمی را باز کرده و گویی از یک تغییر مهم در مواضع آیتالله مصباح خبر داده است. صادق محصولی گفته است: «اصلحی را که یقین داریم رایآور نیست، معرفی نخواهیم کرد.» این در حالی است که آیتالله مصباح پیشتر تاکید ویژهای روی این جملات داشت: «گاهی باید فرد اصلح - ولو رایآوری نداشته باشد - مطرح شود تا حداقل مشخص شود هنوز بین مردم اعتقاد و ایمان به اسلام و انقلاب اسلامی وجود دارد. آیا خوب بود از میان کاندیداهای ریاستجمهوری هیچکس حرفی از اسلام و انقلاب نزند و همه به فکر ارزانی اجناس و رفع تحریمها باشند؟ آیا نباید از کسی که ولو رایآوری ندارد اما دغدغه انقلاب و اسلام را دارد، حمایت کرد؟» به بیان دیگر یک اصل پر رنگ در نحوه سیاستورزی و مصداقگزینی آیتالله حالا کمرنگ شده و بیفروغ. مصباح یزدی گویی دنبال پدیده رایآور است همان که سیاسیون نام آن را گذاشتهاند: «اصلح مقبول». او میخواهد فردی را معرفی کند که بتواند حسن روحانی را شکست دهد.
۳- وقتی میگوید به سراغ او میرویم نشان از آن دارد که گزینه مشخص شده اجماعی در میان پیشنهاددهندگان و تصمیمسازان صورت گرفته اما شاید همچنان آن فرد پاسخ نهایی را نداده است.
۴- در جای دیگری از مصاحبه صادق محصولی هشدارهایی داده که بوی جدایی میدهد و خط و نشان برای طیفهای تصمیمساز اصولگرا: «اگر عدهای بدون هماهنگی با دیگران خود را محور قرار داده و ادعای دعوت از دیگران برای کار مشترک داشته باشند، مسلما وحدتی شکل نمیگیرد یا عدهای دیگر اگر از قبل روی نامزدی به قطعیت رسیده باشند و بخواهند با مکانیزم دلخواه خودشان ولو تحت عنوان ائتلاف و وحدت، آن را به دیگران تحمیل کنند، مطمئنا نتیجه لازم را نخواهند گرفت.» حرفهای او از جنس همان حرفهای سال ۹۲ است. حالا راحت میتوان گفت که پایداریها استارت زدهاند، فعال شدهاند و گویسبقت را از همجناحیهای خود ربودهاند.
ائتلاف با محمود
نکته اما این است که بخشی از جبهه پایداری همچنان دلش با احمدینژاد است و حالا که خبر نهی او از حضور در انتخابات به صورت موثق منتشر شده میخواهند از پتاسیل بدنه رای او به نفع خود استفاده کند و همین مساله این گمانه را ایجاد میکند که احتمالا تلاشهایی را برای ائتلاف با احمدینژاد آغاز کنند. بر همین اساس پایداریها میخواهند از تشکیلاتی که احمدینژادیها در استانهای مختلف دارند، همان تشکیلاتی که در چند ماه اخیر از سوی احمدینژادیها سازماندهی جدید شده بودند، استفاده کنند.
حتی شنیده شده تلاشهایی در جریان است تا دیداری میان آیتالله مصباح یزدی و احمدینژاد انجام شود که هم گلایههای سابق از میان برود و هم آیندهای جدید برای همکاری سیاسی پیشبینی شود.
کدام گزینه؟
بر همین اساس حالا باید فکر کرد که اگر این دو طیف بخواهند با هم ائتلاف کنند، از چه کسی حمایت خواهند کرد. در میان گزینههای موجود چند نام وجود دارد که ممکن است دو طرف در مورد آن رایزنی کنند. حالا که سعید جلیلی از دایره انتخاب حذف شده شاید عزتالله ضرغامی و پرویز فتاح نزدیکترین گزینه به هر دو طیف باشد.
ضرغامی تا امروز درباره حضورش در انتخابات ریاستجمهوری سخنی به میان نیاورده اما رابطه خوبی با محمود احمدینژاد دارد. او ضمنا با طیف چپ اصولگرایان یعنی ایثارگران و رهپویان هم رابطه مناسبی دارد. به نظر برخی پایداریها، ضرغامی میتواند گزینه خوبی برای اجماع طیفی از اصولگرایان باشد و البته رایآور و دوقطبیساز.
در این میان اما برخی هم عقیده دارند که این فرد کسی نیست جز پرویز فتاح. میگویند او رابطه خوبی با بخشی از طیف راست اصولگرایان از جمله موتلفه دارد. با آیتالله مصباح هم روابط حسنهای داشته و میتواند رضایت احمدینژاد را نیز جلب کند. شاید بخشی از طیف چپ هم مشکلی با حمایت از او نداشته باشد.
هر چه هست با این حرفهای صادق محصولی باید منتظر اتفاقات جدید در اردوگاه پایداریها باشیم.»
انتهای پیام