جواد قراب پیشکسوت استقلال در گفت‌وگو با ایسنا، درباره داربی ۸۳ گفت: پرسپولیس یک تیم قبراق و آماده است که نفرات خیلی خوبی در اختیار دارد. این تیم آنقدر پر مهره هست که در مقابل تراکتورسازی دیدیم رامین رضائیان بازی نکرد. پرسپولیسی‌ها در بهترین شرایط خود هستند. استقلال هم مشکلات خاص خودش را دارد و فکر می‌کنم خود منصوریان بداند که چه کاری انجام دهد. ما باید این بازی را ببریم. استقلال تیم جوانی است و جز حیدری و رحمتی، سایر بازیکنانش چندان تجربه‌ای ندارند و برخی از آنها اولین داربی خود را تجربه می‌کنند. من امیدوارم برخی از بازیکنان استقلال بتوانند قابلیت خود را در این بازی نشان دهند. کسانی مثل بختیار رحمانی که در فولاد قیامت می‌کردند در این فصل برای استقلال درخشش خود را نداشته‌اند و شاید در مقابل پرسپولیس ستاره استقلال شوند. استقلال انگیزه بیشتری از پرسپولیس دارد و فکر می‌کنم دو بر یک پیروز میدان می‌شویم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا صحت دارد در داربی پنجم که با حساب سه بر دو به سود استقلال به پایان رسید، وی به جای مژدهی در اواسط بازی به میدان آمده و در اواخر بازی بازهم مژدهی به عنوان تعویضی به میدان آمده است، عنوان کرد: خیر اینطور نبود. در نیمه اول آن بازی من پیش رایکوف نشسته بودم که پرسپولیس دو بر صفر جلو افتاد. جعفر کاشانی بعد از گل دوم به سمت نیمکت ما آمد و گفت مستر رایکوف ما دو هیچ جلو هستیم. خلاصه یک کری شیک خواند و رفت. رایکوف هم برگشت گفت، جواد، من از صحبت کاشانی خجالت کشیدم و ما باید ببریم. خلاصه مرا فرستاد توی زمین و من جای حاج قاسم وارد زمین شدم. گل نخست را هم من زدم. بعد از آن حق وردیان و مژدهی گل‌های دوم و سوم را به ثمر رساندند. جالب است که بگویم به ما گفته بودند برنده این بازی سهم بیشتری در تیم ملی دارد و این اتفاق هم افتاد و ۱۳ بازیکن استقلال به تیم ملی رفتند و راهی شوروی شدند تا یک مسابقه برابر این تیم برگزار کنند.

پیشکسوت استقلال که در بازی معروف شش بر صفر حضور داشته، درپاسخ به این سوال که آیا تلخ‌ترین خاطره‌اش از داربی‌ها، همان بازی است، گفت: همه خاطرات حتی تلخ‌ترین خاطرات هم خوب است. آن بازی اتفاقی بود که باید رخ می‌داد. چهار بازیکن استقلال در آن بازی آنطور که باید و شاید نبودند و خودشان می‌دانند و خدای خودشان. ما کاملا آماده بودیم و حتی همان اوایل بازی یک پاس به مرحوم غلامحسین مظلومی دادم که توپ او به تیرک خورد و اگر آن توپ گل می‌شد شاید همه چیز فرق می‌کرد. من و امثال من می‌دانیم که چگونه گل خوردیم و البته می‌دانیم چگونه برخی افراد که اسمشان را نمی‌آورم، چگونه بازی کردند.

انتهای پیام