به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نوذر حیدری - سرپرست پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم «تپه قبرستان» - با اعلام «کشف ظروف سالم سفالی از گورستان عصر آهن تپه قبرستان دشت قزوین» گفت: گروه باستان‌شناس در حین انجام پروژه گمانه‌زنی این منطقه با گوری برخورد کردند که در آن آثار منقولی از جمله ظروف سالم سفالی کشف شد.
او ادامه داد: با نظر ریاست پژوهشکده باستان‌شناسی، مجوز کاوش گور صادر شد تا علاوه بر در امان ماندن از سرقت بتوان به درکی نسبی از گورستان نویافته رسید که آیا همزمان و بخشی از گورستان پیشین است یا خیر؟ همچنین مطالعات مقدماتی صورت گرفته بر روی آثار یافته شده در این گور و سایر آثار به دست آمده از گمانه‌های دیگر نشان دهنده این نکته است که این گورستان نیز همزمان با گورستان عصر آهن پیشین و در واقع بخشی از آن بوده که تا کنون ناشناخته باقی مانده است.
سرپرست پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم «تپه قبرستان» اضافه کرد: به‌واسطه عمق کم گورها و قرار گرفتن در اراضی زیر کشت محصولات جالیزی مانند خربزه (که بصورت غرق آبی آبیاری می‌شوند)، تدفین‌ها آسیب‌های فراوان دیده و اکثر بقایای استخوان‌های اجساد کاملا پوسیده و غیر قابل برداشت است.
حیدری در بخش دیگری از صحبت‌هایش به بیان گزارشی از این کاوش پرداخت و گفت: در برنامه تعیین عرصه این محوطه، ۶۸ گمانه با عمق‌هایی کمتر از یک تا ۶ متر حفر شد که بیشترین تراکم آنها در محور جنوب غربی با ۲۸ گمانه است.
این باستان‌شناس تصریح کرد: دکتر یوسف مجید زاده، پیش‌تر و بر اساس برآوردهای حاصل از نتایج کاوش‌ها وسعت متناسب بخش دوره کلکولیتیک این محوطه را حدود ۱۰ هکتار تخمین زده است که با گمانه‌زنی جدید صورت گرفته، درستی تخمین و بر آورد او تا حد زیادی به اثبات می‌رسد.
او با بیان اینکه «عرصه مشهود تپه قبرستان (هر دو بخش گورستان عصر آهن و بخش مسکونی - صنعتی دوره کلکولیتیک) تا پیش از گمانه‌زنی حاضر حدود هفت هکتار بوده است»، اظهار کرد: با گمانه‌زنی و کاوش‌های صورت گرفته فعلی این میزان به حدود ۱۷ هکتار می‌رسد که تعیین عرصه دقیق و حدود آن در نقشه تهیه شده، محاسبه و در آینده نزدیک ارائه می‌شود.
وی با اشاره به کمترین و بیشترین افزایش عرصه خاطرنشان کرد: کمترین افزایش عرصه در محورهای شمالی (شمال، شمال شرقی و غربی) و بیشترین افزایش عرصه در محور جنوب غربی محوطه است.
طبق این گزارش، «تپه قبرستان»، «تپه زاغه» و «قره تپه(سگزآباد)» در ۵۵ کیلومتری جنوب شهر قزوین و ۴ کیلومتری شمال شهر سگزآباد از توابع شهرستان بوئین زهرا واقع شده‌اند که نخستین محوطه‌هایی هستند که کاوش‌های آموزشی میدانی باستان‌شناسی در آنها انجام شده است.
دانشجویان باستان شناسی تا پیش از سال ۱۳۴۹ شمسی، به طور رسمی و دانشگاهی دروس عملی باستان‌شناسی نداشتند و آموزش آنها به اعزام عده کمی از دانشجویان علاقمند از طریق مؤسسه باستان‌شناسی به کاوش‌های در حال انجام در نقاط مختلف کشور محدود می‌شد. بعد از تصویب ۲۰ واحد عملی باستان‌شناسی میدانی به همت دکتر نگهبان، به طور رسمی نخستین فصل کاوش آموزشی در سال ۱۳۴۹ شمسی در محوطه های یاد شده که یکی از گزینه‌های پیشنهادی وی به وزیر فرهنگ وقت بود انجام و تا وقوع انقلاب اسلامی بدون وقفه ادامه داشت.
در سال‌های پس از انقلاب کاوش‌ها دوباره از سر گرفته شد که البته سهم تپه قبرستان از دو محوطه دیگر بسیار کمتر و کاوش‌ها بیشتر بر روی «تپه زاغه» و «قره تپه(سگزآباد)» متمرکز بوده است. همچنین سرپرستی کاوش‌های «تپه قبرستان» تا سال ۱۳۵۷ بر عهده دکتر یوسف مجیدزاده بوده و فرخ ملک‌زاده نیز در سال ۱۳۵۱ بخشی از گورستان این محوطه را کاوش کرده است. پس از انقلاب اسلامی نیز دکتر یوسف مجیدزاده یک سال دیگر و در سال ۱۳۵۸ نیز در تپه قبرستان کاوش انجام داد.
انتهای پیام