به گزارش ایسنا، یکی از مهمترین راه حلهای برون رفت ورزش ایران از مشکلات مالی و کمتر شدن خرج تیمهای ورزشی از بیتالمال، ورود بخش خصوصی به سرمایهگذاری در ورزش است. فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش ایران همیشه از این ناحیه دچار ضعف شدید بوده و معدود افراد بخش خصوصی هم که هوس کار در آن را کردهاند، در نهایت با تحمل ضرر و زیان زیاد، عطای کار را به لقایش بخشیدهاند.
اخیرا محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان درباره ورود بخش خصوصی به فوتبال و بویژه واگذاری باشگاههای بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس گفته بود که یکی از مهمترین راههای کسب درآمد باشگاهها، حق پخش تلویزیونی است. او گفته که صداوسیما به عنوان یک نهاد دولتی مدعی است که نمیتواند حق پخش را پرداخت کند هرچند این مسئله در سالهای اخیر و به دفعات مورد مذاکره مدیران فوتبال و صداوسیما قرار گرفته است.
حق پخش تلویزیونی، مسئلهای است که در فوتبال روز دنیا حل شده و به عنوان یک اصل ثابت مورد پذیرش همگان قرار گرفته است اما در ایران هنوز ایرادهای قانونی برای پرداخت این حق مسلم به خانواده فوتبال وجود دارد. از سویی فوتبالیها به درستی این حق را مطالبه میکنند و از سوی دیگر مدیران صداوسیما بحث ایراد قانونی و مشکلات مربوط به آن را پیش میکشند که خالی از صحت هم نیست.
در فصلهای قبل لیگ برتر فوتبال بحث حق پخش تا آنجا پیش رفت که فدراسیون فوتبال چند هفته دوربینهای تلویزیونی را به ورزشگاهها راه نداد تا کار به ورود نهادهای بالادستی مثل وزارت کشور و شورای عالی امنیت ملی کشیده شود.
متاسفانه مسئله مهمی چون حق پخش تلویزیونی مسابقههای فوتبال در ایران به جای اینکه روز به روز به سمت حل شدن پیش برود، بیشتر دچار گرفتاری و پیچیدگی میشود. 31 مردادماه 95 کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که بندی مربوط به پرداخت حق پخش تلویزیونی مسابقهها از برنامه ششم توسعه حذف شده است.
احد آزادیخواه سخنگوی این کمیسیون، در همان تاریخ به ایسنا گفت: در بند 23 برنامه ششم توسعه آمده که "سهم و نحوه پرداخت حق تلویزیونی مسابقههای ورزشی طبق آییننامهای که توسط وزارت ورزش و جوانان تهیه و تا پایان سال اول برنامه به تصویب هیات وزیران میرسد، تعیین میشود" که این بند از برنامه حذف شده است.
به نظر میرسد که اگر عزم جدی برای ورود بخش خصوصی به فوتبال و پیگیری قانون اساسی و بویژه اجرای اصل 44 این قانون وجود داشته باشد، باید مسئله مهمی چون حق پخش تلویزیونی به صورت جدی مورد توجه قرار بگیرد. حذف این مسئله نه تنها کمکی به ورزش ایران نمیکند بلکه هرچه بیشتر مانع حضور سرمایههای خصوصی در ورزش میشود.
کاهش سرمایههای خصوصی در ورزش، وضعیت ورزش کشور را با بحران روبهرو میکند چرا که دولت به تنهایی نمیتواند از پس هزینههای سنگین تیمداری در رشتههای مختلف ورزشی و بویژه فوتبال برآید. هماکنون تیمهای فوتبال که مستقیم یا غیر مستقیم توسط دولت اداره میشوند میلیاردها تومان در سال هزینه دارند که قطعا این هزینهها از صندوق بیتالمال برداشت میشود.
برطرف کردن مشکلات زیاد ورزش در ایران نیازمند عزم جدی و برنامههای زیاد و متنوع است اما شاید یکی از مهمترین اقدامات در این زمینه، پیگیری حق پخش تلویزیونی مسابقههاست. برای جلوگیری از فاجعه فقر سرمایهگذاری در ورزش باید حق مسلم ورزش، پرداخت شود.
انتهای پیام