بهگزارش ایسنا، وزارت نیرو مدعی است که ۹۹.۱ درصد جمعیت ایران به آب شرب مطلوب دسترسی دارند و بیش از ۴۰ درصد شبکه فاضلاب کشور تحت پوشش قرار گرفته است. همچنین ۱۶۷ سد با ظرفیت ۵۱ میلیارد مکعب آب ایجاد شده و تجهیزات و خدمات آب ایران به بیش از ۳۰ کشور دنیا صادر و ۹۵ درصد سیستم های مورد نیاز در داخل تولید میشود.
این اعداد و ارقام در حالی است که ایران با چالشهای آبی متعددی همراه است؛ بهطوریکه طی ۱۵ سال گذشته میزان بارشها کاهش پیدا کرده و میانگین بارشها در هر سال ۲۵۰ میلیمتر بوده که این رقم به ۲۴۰.۷ میلیمتر در سال کاهش پیدا کرده است. بنابراین میزان آب تجدید شونده که ۱۳۰ میلیارد متر مکعب در سال بود به ۱۱۶ میلیارد متر مکعب کاهش یافت.
از طرفی بارشها کم شده و از طرف دیگر درجه حرارت به دلیل تغییر اقلیم افزایش پیدا کرده و تبخیر زیادتر شده است؛ جمعیت هم اضافه شده در نتیجه میزان آب تجدیدشونده به ازای هر فرد ایرانی در طی ۴۰ سال گذشته از ۷۵۰۰ متر مکعب به ۱۴۵۰ متر مکعب تغییر کرده و این نشان دهنده تنش و بحران قابل توجه در مسائل آب است.
همچنین در سال آبی ۹۵- ۹۴ در نیمی از کشور بارشهای خوبی صورت گرفت، اما وزیر نیرو معتقد است که مسأله بحرانی که بخش آب با آن مواجه است با یک یا دو سال بارش قابل رفع شدن نیست و باید مجلس و دولت و تمام ارکان نظام در این مسأله وارد شوند.
وی با اشاره به به برداشت غیرمجاز آب گفت: در پی برداشت غیرمجاز از آبهای زیرزمینی و بروز مخاطرات زیست محیطی بسیاری از تالابهای کشور از جمله دریاچه ارومیه، تالاب بختگان و تالاب گاوخونی خشک شده است، چرا که از یک طرف بارشها کاهش پیدا کرده و از طرف دیگر مصارف و برداشتهای غیرقانونی زیاد شده است اما نگرانکنندهتر از آبهای سطحی، منابع آبهای زیرزمینی است. بیش از ۵۵ درصد آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی، صنعت و شرب از آبهای زیرزمینی برداشت میشود.
به گفته وی برداشت از آبهای زیرزمینی باعث شده که در حال حاضر از ۶۰۹ دشت کشور ۳۳۰ دشت با وضعیت بحرانی مواجه هستند. یعنی بیلان آب زیرزمینی در این مناطق منفی است. به عنوان نمونه در استان کرمان، در منطقهای آب زیرزمینی تمام شده؛ باغات پستهای که از نظر اقتصادی ارزش بالایی دارد خشک شده و کشاورزان ناچار شدند از درختان به عنوان هیزم استفاده کنند.
چیتچیان بر این باور است که در تمام دشتهایی که بیلان منفی دارند شرایطی مثل دریاچه ارومیه وجود دارد اما چون دریاچه ارومیه در سطح است، هر کسی که از کنار آن عبور کند متوجه میشود که آنجا با چه وضعیتی مواجه است، اما آبهای زیرزمینی در زیر خاک است و شرایطی به مراتب بدتر دارد اما کسی به این مسأله توجه ندارد و این نگرانی را باید مدیریت کنیم.
انتهای پیام