به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، سفیر پیشین ایالات متحده در ریکیاویک پایتخت ایسلند در آن زمان به واشنگتن هشدار داد که اگر ایسلند از این اقدام آگاهی می‌یافت این کشور، ناتو را ترک می‌کرد.
در وب سایت آرشیو امنیت ملی آمریکا آمده است: در جریان جنگ سرد ایالات متحده هرگز سلاح‌های هسته‌ای را در ایسلند مستقر نکرد اما یک سند وزارت خارجه که اخیرا غیرمحرمانه شد نشان می‌دهد که مقامات دولت ایالات متحده درباره این که باید چنین کاری را از طریق استقرار مخفیانه انجام دهند، بحث و گفت‌وگو کردند.
نامه تیلر تامپسون، سفیر ایالات متحده در ایسلند در اوت ۱۹۶۰ که توسط آرشیو امنیت ملی منتشر شده، چنین پیشنهاداتی را رد می‌کند اما انتشار مباحث داخلی درباره این موضوع با مساله بزرگ‌تر روال استقرار سلاح های هسته‌ای آمریکا در خارج از این کشور در خلال جنگ سرد مطابقت دارد.
نویسنده این نامه می‌افزاید: یک نزاع دراماتیک می‌تواند اثر نامطلوبی بر دوستان و متحدان ما داشته باشد و زمینه تبلیغاتی را برای دشمنان‌مان ایجاد کند.
این گزارش می‌افزاید: این واقعیت که دولت ایالات متحده هرگز تسلیحات هسته‌ای را در ایسلند مستقر نکرد به معنی این نیست که این کشور هیچ طرح هسته‌ای برای ایسلند نداشت. تحقیقات پیشین والور اینگیموندارسون و ویلیام آرکین نشان می‌دهد که در خلال جنگ سرد ایسلند به عنوان یک محوطه بالقوه ذخیره تسلیحات هسته‌ای مورد بررسی قرار گرفت. همان‌گونه که اینگیمرندارسون کشف کرد، در پایان دهه ۱۹۵۰ نیروی دریایی ایالات متحده ساخت یک تاسیسات برای ذخیره بمب‌های زیرزمینی هسته‌ای و یک تسلیحات زیردریایی پیشرفته در اطراف فرودگاه کفلاویک را دستور داد. تاسیسات زیردریایی پیشرفته توسط کارگران ایسلندی محلی که فکر می‌کردند هدف این تاسیسات دخیره اژدرهای دریایی است، ساخته شد.
به نظر می‌رسد که مقامات ایسلندی توسط مقامات وزارت خارجه آمریکا اطمینان یافته بودند که تسلیحات هسته‌ای بدون اجازه آن‌ها هرگز در این کشور مستقر نخواهند شد.
انتهای پیام