به گزارش ایسنا در مقاله چاپ شده در روزنامه گلوبال تایمز چین آمده است: باعث تاسف است که می‌بینیم کریدور اقتصادی چین – پاکستان به عامل ناموزون دیگری در روابط چین – هند تبدیل شده اما بعید است پکن به خاطر اعتراض دهلی نو از ایده اقتصادی چین – پاکستان دست بکشد.
در ادامه این مقاله آمده است: در حقیقت این کریدور اقتصادی که منطقه خودمختار سین کیانگ واقع در شمال غرب چین را به بندر گوادار در جنوب غرب پاکستان متصل می‌سازد، هیچ طرف سومی از جمله هند را هدف نمی‌گیرد. با توجه به اینکه چین در سال های اخیر روابط اقتصادی‌اش را با هند و پاکستان توسعه داده، بعید است که پکن جانب یکی از این دو کشور را در مسأله مناقشه آمیز کشمیر بگیرد.
این مقاله می‌نویسد: سوشما سواراج، وزیر امور خارجه هند در جریان دیدار با وانگ یی، همتای چینی اش نگرانی های دهلی نو را در خصوص این کریدور اقتصادی که از کشمیر تحت کنترل پاکستان عبور می‌کند، مطرح کرد. این راهرو اقتصادی امری حیاتی است چراکه وضعیت سرمایه گذاری در این منطقه رو به وخامت است و باعث شده کشمیر تحت کنترل پاکستان به شدت به کشاورزی تکیه کند. همچنین بخش شمالی هند هم مرز با پاکستان و کشمیر از کمبود تاسیسات زیربنایی اولیه رنج می برد.
اگرچه رسانه های چین معمولاً از عبارت کشمیر تحت کنترل پاکستان استفاده می کنند اما این مقاله از عبارت کشمیر تحت اشغال پاکستان استفاده کرده است.
یکی دیگر از روزنامه های دولتی موسوم به روزنامه خلق´تصاویری را از نیروهای چینی و پاکستان منتشر کرده که برای نخستین بار ماه گذشته در مرز سین کیانگ و کشمیر گشت زنی می کردند. این روزنامه به این منطقه به عنوان مرز چین-پاکستان اشاره کرد.
روزنامه گلوبال تایمز در مقاله خود گفت: مناقشه در خصوص کشمیر میان هند – پاکستان باعث شده که این دو کشور از روی عادت نسبت به هرگونه سرمایه گذاری احتمالی عظیم خارجی در این منطقه هوشیار باشند اما این درگیری بر سر خود کشمیر است که باعث ایجاد تنش در این منطقه می شود نه انگیزه های سیاسی دخیل در سرمایه گذاری های خارجی. هند به جای جلوگیری از ورود سرمایه گذاران خارجی به این منطقه باید بر مذاکراتش با اسلام آباد برای حل مناقشه کشمیر تمرکز کند.
در ادامه این مقاله آمده است: این راهرو اقتصادی یک بده بستان نیست که در آن پاکستان سود کند و هند ضرر. اگر همکاری اقتصادی میان پکن و اسلام آباد بتواند تاسیسات زیر بنایی در این منطقه از جمله در کشمیر را ارتقاء دهد، دهلی نو فرصتی برای توسعه مسیرهای تجاری به آسیای مرکزی خواهد داشت.
این مقاله افزود: هند باید رویکرد بازتری را نسبت به این کریدور اقتصادی اتخاذ کند تا این پروژه بتواند رشد و توسعه در این منطقه را تسریع بخشد و به جمعیت محلی سود برساند. خوشبختانه هند نیز می تواند تاسیسات زیربنایی در مناطق مرزی با پاکستان را با هدف ارتقاء یک پارچگی اقتصادی منطقه ای بهبود بخشد. ما از هر تصمیمی که هند برای کنار گذاشتن سیاست و پیوستن به وظیفه توسعه اقتصادی اتخاذ کند، استقبال می کنیم.
در ادامه این مقاله آمده است: همکاری اقتصادی میان هند، پاکستان و چین جو آزادی را برای برگزاری مذاکرات با هدف حل مناقشه کشمیر ایجاد می کند. در این زمینه هند باید نسبت به منافع ملی اش دوراندیش تر باشد.
انتهای پیام