بیش از 40 روز است که خانواده محیط‌بانان "پرویز هرمزی، محمد دهقانی و منوچهر شجاعیان" با فراق عزیزان خود دست و پنجه نرم می‌کنند؛ اما دشواری نبود آنها داغی نیست که با گذر روزها آرام گیرد و آنچه در این میان کمتر مورد توجه قرار گرفته، وضعیت روحی و معیشتی بازماندگان شهدا است.
آنچه که در این ماجرا بیش از هرچیز تاثربرانگیز است، وضعیت روحی فرزندان محیط بانان شهید است. سارینا، سوگند، محمدمهدی و فرخنده هنوز نمی‌دانند تاوان کدام گناه را پس می‌دهند که باید رویاهای شیرین کودکانه‌شان تبدیل به کابوس شود، کدام کودک ایرانی حاضر است امروز جایش را با سوگند یا سارینا که آرزوی این‌روزهایشان بازگشت پدر است عوض کند.
یا کدام بانوی ایرانی می‌تواند خود را جای همسران این شهدا بگذارد، آنها دیگر چشم انتظار بازگشت مردانشان نیستند؛ بلکه در مصیبتی بزرگ باید نقش دوگانه مادر و پدر را برای فرزندانشان ایفا کنند تاشاید کودکانشان جای خالی پدر را کمتر احساس کنند و بی‌قراری فرزندان را در نبود پدر به چشم بیینند و مایه آرامش آنها شوند.
به گزارش ایسنا، بازماندگان شهیدان "محمد دهقانی و پرویز هرمزی" که در منطقه حفاظت‌شده گنو در درگیری با شکارچیان متخلف به مقام شهادت نائل شدند در وضعیت مناسبی به سر نمی‌برند. برای همین هم محور حرف‌ها و درد دل‌های «طیبه دهقانی» همسر شهید محمد دهقانی به حال و هوای دختر هشت ساله شهید به نام سوگند برمی‌گردد.
همسر شهید دهقانی در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: سوگند خیلی وابسته به پدرش بود برای همین هم بعد از نبود او تحت فشار روحی روانی شدیدی قرار گرفته به طوری که مجبور شدیم او را دو بار پیش روانشناس ببریم. سوگند نمی‌تواند درست بخوابد مدام می‌گوید خواب پدرم را می‌بینم و دکتر گفته که سوگند باید تحت روانکاوی قرار گیرد.
بعد 12 سال زندگی سوگند تنها فرزند ما است. شب‌ها موقع خواب می‌گوید: من آرزو کرده‌ام که صبح که بیدار می‌شوم بابام برگردد و مدام از ما درخواست می‌کند که او را به بهشت زهرا سر مزار پدرش ببریم می‌گوید آنجا آرام می‌شود. دکتر گفته که سوگند باید تحت روانکاوی قرار گیرد تاکنون او را دو بار در بندرعباس پیش دکتر روانشناس برده‌ایم و در صورت نیاز مجبوریم او را نزد دکترهای روانشناس در شهری دیگر ببریم.
توقع خاصی از کسی نداریم تنها تقاضای ما از مسئولان این است که از دختر شهید دهقانی حمایت کنند. در این مدت از سوی سازمان محیط زیست کمک‌هایی جزیی صورت گرفته است ولی امیدواریم با ابلاغ احراز هویت شهید از بنیاد شهید حمایت بیشتری صورت گیرد تا دختر این شهید غمی جز غم از دست دادن پدر نداشته باشد. از خانم ابتکار که در تشییع جنازه حضور داشتند و ابراز همدردی کردند تشکر می‌کنم. در این مدت محیط زیست کمک‌های جزیی داشته ولی قول دادند که بعد از ابلاغ احراز هویت شهید از تهران کمک‌های بیشتری کنند.
وی اظهار می‌کند: مسلما چیزی جای پدر را برای سوگند پر نمی‌کند در حال حاضر سوگند بسیار مورد محبت خانواده و عمه‌هایش است و من همه تلاشم را برای آرامش او می‌کنم ولی هیچ کس نمی‌تواند جای پدر را برای او پر کند، همه همکارهای آقای دهقانی از علاقه ایشان به دخترش خبر داشتند. حتی سوگند را به پاسگاه محیط‌بانی در گنو می‌بردند. اما سوگند این روزها عصبی شده و به هیچ شکل نمی‌توانم او را کنترل کنم.
سوگند و مادرش در حال حاضر در خانه پدری شهید دهقانی زندگی می‌کنند و در حقیقت هزینه زندگی همسر و تنها فرزند شهید دهقانی توسط خانواده او تأمین می‌شود. سوگند مهر ماه امسال وارد کلاس سوم می‌شود و مادر که خانه‌دار است باید به تنهایی از پس هزینه‌های تحصیل او برآید.
جان بخشیدن بهتر از جان گرفتن است
وی در ادامه ضمن تشکر از همکاری‌های رئیس حفاظت محیط زیست بندرعباس و مسئول پاسبانی منطقه حفاظت شده گنو و مسئولان دستگاه قضا در زمینه دستگیری قاتلین، می‌گوید: اگرچه ما "در نبود شهید دهقانی" کاری جز غم و ماتم نداریم ولی خوشحالیم که او به خواسته قلبی خود رسید. او همیشه آرزوی شهادت داشت و خداروشکر که شهادت و بهشت نصیب ایشان شد. او همیشه می‌گفت "جان بخشیدن بهتر از جان گرفتن" است. خیلی به امیرالمومنین اعتقاد داشت انگشتری داشت که روی آن عبارت "یا علی مولا" حک شده بود. موقع سختی‌ها بعد از خدا به حضرت علی متوسل می‌شد. در آخر هم در روز شهادت حضرت علی به خاک سپرده شد.
پرویز هرمزی دیگر محیط‌بان شهید منطقه گنو نیز که جزو نیروهای قراردادی یگان محیط زیست کشور و با سابقه 23 سال خدمت بود، در کنار همکار خود محمد دهقانی به شهادت رسید.
فرخنده هرمزی دختر محیط‌بان 54 ساله هرمزگانی به ایسنا می‌گوید: تقاضا داریم قاتلین پدر هر چه زودتر به قصاص عمل خود برسند. ما در حال حاضر حقوقی نداریم و اگر روند احراز هویت شهید در بنیاد شهید به این کندی پیش رود ما با مشکل مواجه می‌شویم.
از شهید هرمزی سه دختر و دو پسر باقیست که در حال حاضر فرخنده 24 ساله و بردارش که 20 سال سن دارد در کنار مادر در خانه‌ای استیجاری زندگی می‌کنند که اجاره خانه‌شان بخاطر نبود سرپرست خانواده عقب افتاده است.
فرخنده که دانشجوی رشته تربیت بدنی در دانشگاه آزاد است، ضمن تشکر از معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و مسئولان استانی بخاطر همدردی و دلگرمیشان، می‌گوید: مشکلات مالی خود را با رئیس محیط زیست بندرعباس مطرح کردیم که ایشان دو میلیون کمک کردند.
شهید منوچهر شجاعیان صبح روز جمعه چهارم تیر در ارتفاعات پارک ملی بمو در اثر تیراندازی شکارچیان متخلف از ناحیه کتف راست و گردن هدف گلوله اسلحه شکاری ساچمه‌زنی مجروج شده و به درون پرتگاه سقوط کرد، اگرچه به سرعت از طریق بالگرد نیروی هوا فضای سپاه به بیمارستان شیراز منتقل شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت ولی بر اثر شدت جراحات وارده شهید شد.
از سارا شجاعیان همسر شهید منوچهر شجاعیان درباره مشکلات و درخواست‌هایش که می‌پرسم با اکراه پاسخ می‌دهد. مناعت طبع او مانع می‌شود که از کمبودهای مالی‌به راحتی سخن بگوید و لب به گلایه بگشاید.
مجبور می‌شوم سوالم را به شکل دیگری تکرار کنم این بار با تن صدای پایین شاید برای آنکه بچه‌ها صدایش را نشوند، می‌گوید: درآمد محیط زیست خیلی پایین است. حقوق آقای شجاعیان یک میلیون و 100 هزار تومان بود که با اضافه‌کاری و غیره به حدود 2 میلیون تومان می‌رسید. بعد از شهادت آقای شجاعیان، حقوق یک ماه او که را یک میلیون و 700 هزار تومان بود به حساب ایشان واریز کردند
محیط زیست سنگ تمام گذاشت
همسر شهید شجاعیان، ضمن تقدیر از سازمان محیط زیست و با اشاره به اینکه سازمان برای ما سنگ تمام گذاشته ولی از بنیاد شهید خبری نیست، می‌گوید: فکر می‌کنم هنوز پرونده شهید شجاعیان را پیگیری نکرده‌اند چون هنوز به منزل ما مراجعه نکرده‌اند، فکر می‌کنم طی شدن مراحل در بنیاد شهید سه، چهارماهی طول بکشد.
سازمان محیط زیست در تهران و شیراز مراسم یادبود برای محیط‌بانان برگزار کرد و در مراسمی که در قطعه شهدا برگزار شد، 150 هزارتومان از طرف انجمن حامیان محیط زیست زاگرس داده شد. این وضعیت حقوقی در حالیست که خانواده شجاعیان هر ماه 800 هزار تومان قسط خانه می‌دهد.
از شهید شجاعیان یک دختر 10 ساله به نام سارینا و یک پسر سه سال و هشت ماهه به نام محمدمهدی به جا مانده است. به اینجای صحبت‌ها که می‌رسد بغض می‌کند و می‌گوید: بعد از نبود آقای شجاعیان بچه‌ها خیلی بی‌قراری و بهانه‌گیری می‌کنند مخصوصا پسرم محمدمهدی خیلی بهانه‌گیر شده است.
بعد از شهادت این سربازان طبیعت که به گفته رئیس جمهور در خط مقدم حفظ سرمایه‌های طبیعی و شکننده قرار دارند، ضرورت حمایت از محیط‌بانان کشور مورد تاکید مسئولان قرار گرفت و حتی پیگیری‌ها و جدیت‌ها منجر به تدوین لایحه حمایت محیط‌بانان توسط سازمان حفاظت محیط زیست شد که به قطع موضوع مسرت‌بخشی برای جامعه محیط‌زیستی‌ها محسوب می‌شود اما آنچه نگران‌کننده است وضعیت خانواده محیط‌بانان شهید است که علاوه بر از دست دادن عزیز خویش و داغدار بودنشان از این بابت، باید با دشواری‌های مالی_معیشتی نیز دست و پنجه نرم کنند.
محمد مجابی، معاون توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست در مورد پیگیری وضعیت مالی بازماندگان این سه شهید محیط‌بان، به ایسنا می‌گوید: وقتی کسی به مقام شهادت نائل می‌شود بلافاصله اقدامات لازم صورت گرفته و مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مورد این شهدای محیط‌بان هم پرونده‌های آنها در حال تکمیل است که در این صورت برای مراحل بعدی اقدام خواهد شد.
ایسنا- زینب رحیمی
انتهای پیام