به گزارش ایسنا به نقل از اینهبیتیت، آنها با انجام این پژوهش‌ها دریافتند که راه حل برخی از بزرگترین مشکلات اجتماعی و زیست محیطی ما از گرسنگی و فقر گرفته تا آلودگی و گرمایش جهانی می‌تواند در ژن‌های این گیاهان نهفته باشد.
ما در ادامه به معرفی چند گیاه می‌پردازیم که پرورش هرچه بیشتر آنها می‌تواند دنیا را متحول سازد:
گندم با ماندگاری طولانی (گندم چند ساله)
دانه‌ها غذای اصلی انسان هستند و اکثریت قریب به اتفاق مردم در این سیاره از برنج، گندم، ذرت به صورت روزانه تغذیه می‌کنند.
اما مسئله مهم این است که چرخه زندگی این گیاهان در چند ماه تکمیل شده و پس از آن باید مجددا کاشته شوند.
این گیاهان برای رویش مجدد به میزان فوق العاده ای از آب، کود، آفت کش‌ها و علف کش‌ها نیاز دارند تا زمین کشت آنها همانند سابق آماده کشت بماند و خاصیت زایندگی خود را حفظ کند.
تمام این کارهایی که برای کاشت مجدد دانه صورت می‌گیرد به آرامی سبب تنزل خاک شده و در طول زمان منجر به فرسایش آن توسط آب و باد می‌شود.
به همین خاطر بسیاری از پرورش دهندگان مدرن گیاه شدیدا مشغول تلاش و فعالیت برای رام کردن برخی از دانه‌هایی هستند که در طبیعت یافت می‌شود.
اهلی کردن فرایندی است که در آن گروهی از جانوران یا گیاهان به زندگی زیر نظر و تحت حمایت انسانها خو می‌گیرند.
محققان در موسسه زمین در سالینا، کانزاس برای حل این مشکل به پرورش نوعی گندم با ماندگاری طولانی به نام Kernza پرداختند که به اعتقاد آنها تا چند سال دیگر می‌تواند جای گندم‌های سالیانه را بگیرد.
آزولا
آزولا یا سرخس آبی یک گونه از آزیریان بومی مناطق معتدل و گرمسیری آمریکا و همچنین بسیاری از مناطق آسیا و استرالیا است.
آزولا سرخس شناور آزادی است که معمولاً در آب‌های راکد و آرام، نهرها، تالاب‌ها و شالیزارها از نواحی معتدله گرفته تا نواحی گرمسیری یافت می‌شود. این گیاه با ریشه‌های نازکی که دارد همانند فرشی است که روی سطح آب گسترش پیدا کرده است.
آزولا سرخس آبزی شناور کوچک که به طور طبیعی رشد می‌کند در تالاب‌های سراسر جهان موجود است .سرخس آزولا تکی به اندازه یک پونز است، اما با این حال یکی از گونه‌هایی هستند که به سرعت در سیاره ما رشد می‌کنند. آنها می‌توانند هر روز در آب‌های کم عمق و گرم دو برابر شوند.
در سالهای اخیر، آزولا به عنوان یک نوع کود آلی، یک منبع زیستی انرژی و به عنوان یک جایگزین پایدار برای ذرت و سویا برای استفاده در خوراک دام پرورش یافته است.
همچنین از این گیاه برای تقویت مزارع برنج استفاده می شود.
جلبک
جلبک به موجودات گیاه مانند آبی می‌گویند. هر جا که اندکی خیس و یا مرطوب باشد این گیاهان بدون گل یافت می‌شوند. جلبک‌ها در اندازه‌های مختلف از بسیار کوچک گرفته تا غول پیکر موجود هستند. آنها نیز طبیعتی مانند آزولا داشته و از سرعت رشد بالایی برخوردار هستند .برخی از گونه‌های این گیاهان خوراکی هستند و می‌توانند در رژیم غذایی انسان استفاده شوند.
بعضی از این گونه‌ها به عنوان کود آلی پرورش می‌یابند. در حالی که دیگران در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب استفاده می‌شوند.
اما توانایی‌های جلبک به عنوان یک منبع سوخت واقعا هیجان انگیز است. آنها می‌توانند در آب‌های کم عمق، حتی آب شور و زمین‌هایی که برای کشاورزی نامناسب هستند نیز رشد کنند.
جلبک‌ها به سرعت رشد می‌کنند و در عرض یک هفته می‌توان آنها را برداشت کرد و این میزان در مقایسه با محصولاتی که برداشت سالانه دارند بسیار قابل توجه است.
تخمین زده شده که 15000 مایل مربع از تولید جلبک می‌تواند تمام نیازهای سوخت آمریکا را برطرف سازد که این میزان یک هفتم زمین‌هایی است که در حال حاضر در آنها ذرت کاشته شده است.
برخی سوخت‌های جلبکی در حال حاضر به فروش می رسد و کارشناسان پیش‌بینی کردند که تا سال 2025 این تکنولوژی به پیشرفت چشمگیری خواهد رسید.
گل ناز
گل ناز بر خلاف جلبک‌ها و آزولا، به مناطق خشک علاقمند است .آنها به طور طبیعی در ترک‌های موجود در دو طرف صخره‌ها رشد می‌کنند. آنها هم در گرمای شدید و هم در سرمای سخت زنده مانده و نیازی بسیار کمی به آب و خاک دارند.
این صفات گل ناز را برای پرورش بر روی پشت بام و دیوار مناسب می‌سازد.
در حال حاضر نیز از این گیاه در معماری و زیباسازی طبیعی بناها استفاده می‌شود و می‌تواند بناهای مختلف را به یک اثر هنری فوق العاده تبدیل کند. به علاوه، آنها شاخ و برگ شاداب و زیبایی دارند که دارای رنگ‌های ملایم است.
چوب خیزران (بامبو)
بامبو در میان گیاهان از سریعترین میزان رشد برخوردار بوده و روزانه رشد چشمگیری دارد .بامبو خوراکی بوده و برای ساخت و ساز مفید است و می‌تواند برای ایجاد فیبر، کاغذ و یک جایگزین زیست تخریب پذیر برای پلاستیک استفاده شود.
البته بسیاری از گیاهان دیگر نیز وجود دارند که به واسطه آنها می‌توان تمامی این اهداف را تحقق بخشید، اما از بامبو می‌توان بارها و بارها استفاده کرد و بدون نیاز به کاشت مجدد آن را برداشت کرد. همین امر این گیاه را برای پروژه‌های احیای جنگل و درمان زمین که توسط اشکال متعارف جنگلداری و کشاورزی تخریب می‌شوند، مناسب می‌سازد.
سرخس براکن
برخی از گیاهان به طرز شگفت‌آوری در شرایط و محیط‌های سمی رشد می‌کنند. سرخس براکن نیز که گونه ای از علف هرز است، توانایی عجیبی در رشد در خاک های آلوده به فلزات سنگین، مانند سرب، نیکل، کادمیوم، مس و آرسنیک دارد.
دانشمندان از آنها برای حذف فلزات سنگین از مناطق صنعتی آلوده استفاده می‌کنند زیرا این گیاهان مواد سمی را به عنوان خاک جذب کرده و آنها را در بافت خود ذخیره می‌کنند.
وقتی این گیاهان بالغ می‌شوند، برداشت شده و در نهایت سوزانده می‌شوند. خاکستر این گیاهان حاوی مقادیر زیادی از فلزات گرانبها هستند که پس از آن برای کاربردهای دیگر بازیافت می‌شوند.
شاه بلوط
این گیاه نیز مانند گندم چند ساله، پتانسیل آن را دارند که در دسته غذاهایی که منبع اصلی غذایی محسوب می‌شوند قرار گیرند که همین امر باعث بهبود کیفیت محیط زیست به جای تنزل آن می‌شود.
آنها درختان عظیمی هستند که برای صدها سال زنده مانده و بر خلاف بسیاری از محصولات دیگر، پروتئین نسبتا پایین داشته و سرشار از کربوهیدرات‌ها هستند.
ارزش غذایی آنها تقریبا معادل سیب زمینی است. آنها کالری بالا و پروتئین کمی دارند که این مشخصات آنها را به منبع ثابت و مناسب غذایی تبدیل می‌کند.
درختان شاه بلوط در مناطق خشک و خاک‌های نابارور رشد می‌کنند .بنابراین، آنها پتانسیل آن را دارند که زمین‌های کشاورزی حاشیه ای را به مناظر جنگلی بسیار مولد و زاینده تبدیل کنند.
انتهای پیام