این کارگردان در گفتوگو با ایسنا، در مورد این مستند جدیدش گفت: «گِرو گَر» که موضوعی چندگانه دارد، عنوان آخرین مستند من است که پس از سه سال فیلمبرداری آن به پایان رسیده و وارد مرحلهی صداگذاری شده است. ساختار این مستند شیوهای تجربی دارد و زمان زیادی برای پژوهش ساختاری آن اختصاص داده شده است.
آلاحمد با اشاره به اینکه فیلمبرداری این مستند همزمان با پژوهشهای آن و در چندین نوبت انجام شده است، افزود: هرچند در نهایت بسیاری از راشهای ضبط شده را کنار گذاشتم؛ سعی کردم برخلاف روال معمول مستندسازی در این فیلم به بیانی "مینیمال" نزدیک شوم که خبری از اطلاعات مرسوم مستندسازی در آن یافت نمیشود و همه چیز در یک مفهومگرایی شکل میگیرد که روال ساخت مستندسازی -بویژه در ایران- اینگونه نیست.
این مستندساز که ساخت فیلم سینمایی «پوسته» را نیز در کارنامه دارد، درخصوص عنوان مستند تازهی خود نیز توضیح داد: «گِرو گَر» اسم فاعل از ریشهی «گِرو» و به معنی کسی است که چیزی را گِرو میگیرد.
«گِرو گَر» به تهیهکنندگی و کارگردانی مصطفی آلاحمد و با فیلمبرداری محمد حدادی و داوود عباسی ساخته شده و صدا گذاری آن را نیز محمود موسوینژاد بر عهده گرفته است.
مصطفی آلاحمد که فیلم مستند «نویسنده بودن» را دربارهی جلال آلاحمد ساخته است، دربارهی سرنوشت اکران آن در گروه سینمایی هنر و تجربه نیز اظهار کرد:این فیلم تنها مستند بلندی است که به زندگی سیاسی، اجتماعی و خصوصی زندهیاد جلال آلاحمد میپردازد و از جمله مستندهایی بود که گروه هنر و تجربه، در ابتدای راهاندازیاش، خواهان اکران در سینماهایش بود. ولی تا به امروز هربار برای اکرانش بهانههایی آوردهاند. یک بار گفتند چون فیلم را مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در یکی از سایتهای آنلاین نمایش فیلم قرار داده است دیگر آن را نمایش نمیدهیم، پس از برداشته شدن لینک نمایش از آن سایت، بار دیگر بهانه آوردند که باید در زادروز یا سال مرگ جلال آلاحمد اکران شود. مگر اکران فیلم نیاز به مناسبت دارد!؟ آخرین قول مدیر هنر و تجربه شهریور ماه بوده که برای آن هم تا امروز قراردادی با مرکز بسته نشده است.
او در پایان تصریح کرد: احساس میکنم گروه هنر و تجربه نیز در سراشیبی ممیزیها و اندیشههای سلیقهای قرار گرفته و این اتفاق میتواند فیلمسازان تجربی و مستقل ما را که در ابتدا به این گروه خوشبین بودند بار دیگر نا امید کند. هنر و تجربه، تنها با اندیشههای پویا و جوان که سلیقهی شخصی و دولتی در آن حاکم نباشد میتواند بستری برای سینمای آزاد و مستقل باشد.
انتهای پیام