به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ماهی‌های بلو تانگ از روی رنگ آبی، دم زرد و بدن بیضی شکل و دم پرچمی شکلشان شناسایی می‌شوند و باله‌های آنها نیز به رنگ زرد است.

بلو تانگ‌های بزرگتر همچنین یک خط باریک آبی تیره در کنار باله‌ پشتی خود دارند که شباهت زیادی به عدد 6 دارد و یکی از نام‌های توصیفی آنها است. این ماهی‌ها وقتی بالغ می‌شوند رنگ آنها تغییر می‌کند. ماهی‌های کوچکتر زرد روشن هستند و لکه‌های آبی رنگی کنار چشم خود دارند. نوک باله‌های آنها نیز آبی کمرنگ است .

این ماهی برای محافظت از خود در برابر شکارچیان یک ستون فقرات تیز و زهرآلود در باله دمی دارد. ستون فقرات باله دمی حاوی نوعی سم است که باعث درد شدید در شکارچیان می‌شود. بلو تانگ‌ها همچنین هنگامی که با یک شکارچی مواجه می‌شوند، خود را به مردن می‌زنند و بی‌حرکت باقی می‌مانند تا شکارچی از کنار آنها عبور کند.

این ماهی‌ها در اقیانوس‌های آرام و هند زندگی و خاستگاه آنها صخره‌های مرجانی است که در امتداد سواحل رشد می‌کنند.

این ماهی‌ها نقش مهمی در  چرخه زندگی صخره‌های مرجانی ایفا می‌کنند. در واقع آنها با خوردن جلبک‌های اضافی صخره‌ها مانع خفه‌شدن مرجان‌های دریایی می‌شوند.

این ماهی تا حدودی اجتماعی است و معمولا به صورت جفت و یا در گروه‌های کوچک 10 تا 12 تایی یافت می‌شود.

انتهای پیام