به گزارش ایسنا، چهلمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در استانبول که در حال حاضر به دلیل کودتای سیاسی و شرایط ناآرام به حالت تعلیق درآمده، در نشست روز گذشته (جمعه) پنج محوطه جدید را با تصویت اعضاء به فهرست میراث جهانی اضافه کرد.
اولین محوطهای که با تصمیم کمیته میراث یونسکو وارد فهرست جهانی وارد شد، مجموعه سنگ قبرهای متعلق به قرون وسطی به نام «Stecci» در کشورهای بوسنی و هرزگوین، غرب صربستان، غرب مونتهنگرو و همچنین مرکز و جنوب کرواسی است که در 30 گورستان باستانی در این کشورها وجود دارد. این گورستانها که متعلق به قرن 12 تا 16 پس از میلاد هستند، بنابر سنتِ قرون وسطی در اروپا دارای سنگ قبرهای ردیفی هستند که از جنس سنگ آهک و با حکاکیهای منحصر به فرد ساخته شدهاند.
محوطه باستانی "فیلیپی" در کشور یونان دیگر پروندهای است که امسال در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. بقایای این شهرِ محصور در دامنه شهر آکروپلیس و در منطقه کنونی در شرق مقدونیه و ناحیه تراس در شبه جزیره بالکان و در جاده کهن رابط میان آسیا و اروپا قرار دارد. شهر باستانی فیلیپی در سال 356 قبل از میلاد توسط فیلیپ دوم، شاه مقدونیه و با سبک سیاق امپراطوری روم بنا نهاده شد.
محوطه «Antequara Dolmens» در مرکز منطقه آندولوس در جنوب اسپانیا واقع شده است که شامل سه بنای تاریخی سنگی و دو اثر تاریخی طبیعی است که از نقاط برجسته این منطقه محسوب میشوند. این آثار که در دوران نوسنگی و عصر برنز و با استفاده از تختههای بزرگ سنگی ساخته شده است، از برجستهترین آثار معماری پیش از تاریخ در اروپا محسوب میشود.
شهر باستانی «آنی» (Ani) در فلات متروکهای در شمال شرقی در ترکیه قرار دارد که مشرف بر درهای است که تشکیلدهنده مرز طبیعی میان کشور ترکیه و ارمنستان است. این شهرِ قرون وسطایی شامل ساختارهای مسکونی، مذهبی و نظامی میشود که در طول سالیان طولانی توسط سلسلههای مسیحی و مسلمان ساخته شدهاند.
این شهر در قرن 10 و 11 میلادی و با انتخاب به عنوان پایتخت قلمروی باگراتید، به اوج دوران شکوه و عظمت خود رسید و در دوران بیزانس، سلجوقی و سلطنت گرجستان به بقای خود به عنوان یک شهر مهم ادامه داد، اما حمله مغولها و یک زلزله مهیب در سال 1319 میلادی آغاز افول این شهر باستانی بود.
مجموعه غارهای «گورهام» در کشور انگلستان در صخرههای آهکی در بخش شرقی صخره جبلالطارق واقع شده است که دارای شواهدی از زندگی انسانهای اولیه در طول بیش از 125 هزار سال است. تحقیق و بررسی درباره این محوطه به یافتهها درباره انسانهای اولیه و سیر تکامل انسان کمک قابل توجهی کرده است.
همچنین روز گذشته (جمعه) پروندهی «11 قنات ایرانی»، به عنوان دومین پروندهی زنجیرهای ایران در فهرست میراث تاریخی – فرهنگی یونسکو بررسی شد و به ثبت رسید.
چهلمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو تا 20 جولای (30 تیر) در استانبول ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام