به گزارش ایسنا به نقل از «اقتصاد آنلاین»، طبق اسناد زیر که از صورت‌های مالی شرکت ارج استخراج شده، این شرکت از سال ۸۴ زیان‌ده بوده و از سال ۸۶ ورشکسته محسوب می‌شود. یعنی عملا ۱۰ سال است که این شرکت ورشکسته شده است.
نابود شدن برند ارج نه ربطی به برجام دارد و نه پسا برجام بلکه حاصل مدیریت معجره هزاره سوم است. سرکوب نرخ ارز در آخر دوره خاتمی و در دوره مدیریت احمدی‌نژاد که سبب افزایش شدید واردات و ارزان شدن محصولات خارجی نسبت به محصولات داخلی شد، نه تنها ارج که بسیاری از صنایع داخلی را ورشکسته کرد. در ادبیات اقتصادی به این پدیده صنعتی‌زدایی (deindustrialization) گفته می‌شود که احمدی‌نژاد به نحو فاجعه‌باری آن را در ایران عملی کرد.
شرکت ارج سال ۸۷ با تصمیم هیات پذیرش به دلیل زیان انباشه از بورس اخراج شد یعنی این شرکت از همان سال‌ها عملا تعطیل بود. پرسنل این شرکت در سال ۸۴ (شروع ریاست جمهوری احمدی‌نژاد) ۱۰۳۰ نفر بود که در سال ۹۲ (پایان ریاست جمهوری احمدی‌نژاد) به ۳۰۶ نفر کاهش یافت، یعنی ۷۰ درصد کارکنان شرکت اخراج شده و شرکت عملا تعطیل بوده است.
در مجمع عمومی سالیانه ارج در سال ۸۹، سهامداران تصویب کردند که کارخانه به قزوین منتقل شود و محل فعلی به فروش برسد. نباید از یاد برد که مصادره ارج در سال‌های اول انقلاب، هر چند باعث افت شدید کارایی این شرکت شده بود و با مدیریت دولتی امکان کمر راست کردن نداشت اما دلیل اصلی ورشکستگی برند بزرگی مانند ارج نبود، بلکه سرکوب ارزی باعث ورشکستگی ارج شد.
قانون اخذ مالیات از افزایش سرمایه ناشی از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها باعث شده بسیاری از شرکت‌ها نظیر ارج که در سالیان گذشته مداوم زیان‌ده بوده‌اند نتوانند با اصلاح ساختار مالی خود از افشا شدن ورشکستگی‌شان جلوگیری کنند!
برای مشاهده عکس روی آن کلیک کنید