به گزارش خبرنگار ایسنا، در این موزه دوربین‌هایی از قدیمی‌ترین عکاسان ایران مانند «ماشاءالله‌خان عکاس‌باشی»، مجموعه‌ای از زمان قاجار و اولین عکس‌های تاریخ سینمای ایران نگهداری می‌شد. اشیا و اسناد مهمی که گفته می‌شود بیچاره بعد از رفتنش به آمریکا، آن‌ها را به یکی از دوستانش سپرده است.
این عکاس، بازیگر و کارگردان، سال‌ها پیش در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا که در خانه‌اش حضور یافت، اظهار کرد: از بدو ورود به‌دنبال پدر و مادر حرفه‌ام بوده‌ام، نه پدر مادری که من را متولد کرده‌اند. به‌دنبال عکاس‌های معروف در ایران که از چه تاریخی، عکاسی در ایران شروع شده است، دوربین‌هایی که اینجا وجود دارند هر کدام شناسنامه دارند. اینجا سمساری نیست و به‌جز دوربین‌های‌شان، چاپ‌های خودشان را هم دارم.
او گفت: دوست دارم تا زنده‌ام جایی داشته باشم، سه برابر جای فعلی تا یک نمایشگاه دائمی بدون گرفتن ورودی بگذارم، یک سالن نمایش ۲۰ نفری یا سینماتک داشته باشم که فیلم‌های بسیاری را که دارم، مونتاژ کنم و شبی ۲۰ نفر فیلم‌ها را ببینند. پول آن را هم برای پرسنل صرف کنم.
بیچاره ادامه داد: به دستور آقای رییس‌جمهور (دولت اصلاحات) با سازمان میراث فرهنگی صحبت کردیم، افرادی مثل اکبر عالمی و ناصر تقوایی آمدند و کارشناسی کردند، اما نشد. شهرداری هم قدم پیش گذاشت و گفت که ما جا می‌دهیم؛ اما من موافقت نکردم، چون می‌خواستم ملک متعلق به خودم باشد و می‌خواهم با ساز خودم برقصم.
این عکاس افزود: کار من فرهنگی است نه سیاسی. درباره یک‌یک کارهایم برای کسانی که علاقه دارند، ساعت‌ها صحبت دارم. علاقه‌مندم جایی را داشته باشم که باز باشد و کسانی که می‌آیند من را ببینید، چایی بخورند و بروند. همچنین جایی پایدار بماند و بعد از مرگ من هم یا فرزندم آنجا را اداره کند یا دستگاه دولتی. این دیگر به من ربطی ندارد.
به گزارش ایسنا، اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت.
اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال 1309 در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال 1325 آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، 1330) بود.
بیچاره علاوه بر عکاسی، در چند فیلم نیز بازی کرده است از جمله: رفیق (ایرج قادری)، کوسه جنوب (ساموئل خاچیکیان)، ناخدا خورشید (ناصر تقوایی)، ای ایران (ناصر تقوایی)، چهره (سیروس الوند)، دو خواهر (کامبوزیا پرتوی)، جنگجوی پیروز (مجتبی راعی)، بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان‌آرا)، مزاحم (سیروس الوند)، نان و عشق و ... موتور 1000 (ابوالحسن داودی) و بانوی من (یدالله صمدی).
او همچنین به‌جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است.
فیلم زیر مربوط به گفت‌وگوی تفصیلی ایسنا با اصغر بیچاره است که اردیبهشت‌ماه 1383 انجام شد و متن آن برای اولین‌بار به‌زودی در ایسنا منتشر خواهد شد .
انتهای پیام