مدیر نشر افراز با انتشار یادداشتی، با اعتراض به عملکرد یکی از ناشران که آنرا اقدام به انتشار یکی از آثار ترجمهی این انتشارات به نام مترجمی دیگر بیان میکند، اعلام کرد که این موضوع را در مراجع ذیصلاح قضایی پیگیری میکند.
در این یادداشت که نسخهای از آن با عنوان «تو خود حدیث مفصل بخوان زین مجمل» در اختیار بخش ادبیات و کتاب ایسنا قرار گرفته، به قلم اعظم کیانافراز - مدیر مسوول انتشارات افراز - آمده است:
در این فضای رو به زوال نشر کشور که به ناچار باید بدبینانه به آن نگریست و پذیرای قضاوت تلخی بود که آیندگان دربارهی ما ناشران و دستاندرکاران این حوزه خواهند داشت، فضای بیاخلاق و غیر حرفهای، رشد سریع و قارچگونهی ناشران، مافیای پخش و مطبوعات، لابیها، جوایز کاذب ادبی، روابط ناسالم و صرفا اقتصادی، خودی غیرخودی خواندن، حمایتهای نابجا و نابرابر، برخوردهای سلیقهای و... و عوامل بسیاری از این دست، که در این مقال نمیگنجد، بیشک یکی از مهمترین پیامدهایش، حذف و به حاشیه راندنِ ناشران مستقلی است که همانا رسالت اصلیشان، تولید اندیشه بوده است.
انتشارات افراز از همان نخستین روزهای فعالیتش در کنار معرفی نویسندگان نوقلم ایرانی به چاپ و انتشار آثار نویسندگان برجستهی جهان پرداخت که تا پیش از آن در ایران کتابی از آنها منتشر نشده بود و به نوعی میتوان گفت برای اولین بار توسط انتشارات افراز به مخاطبان ایرانی معرفی شدند. داستاننویسانی چون: کورت توخولسکی، آن تایلر، فرانسوا موریاک، ریچارد فورد، بختیار علی، ژان اشنوز، پیتر اکروید، سوزان کالینز، احلام مستغانمی، الیاس خوری، مارک لوی، میگل دلیبس و...
در ادامهی این نامه همچنین آمده است: آخرین انار دنیا، شاهکار نویسندهی شهیر کردزبان ناآشنای دیروز و نامآشنای امروزِ مخاطب ایرانی، بختیار علی، در سال ۱۳۸۷ با ترجمهی آرش سنجابی توسط انتشارات افراز به بازار کتاب آمد، اما به روز نبودن فضای آکادمیک، نداشتن سنت نقادانه، کمبود فضای مطبوعاتی و تبلیغاتی سالم و حرفهای، عدم اعتماد مخاطب به آثار نویسندگان کمتر شناخته شده، عملکرد کاملا بازاری و صرفا اقتصادی چرخهی معیوب مراکز توزیع و فروش و... سبب شد تلاش ما برای معرفی و توزیع این اثر همانند بسیاری از آثار منتشر شده از این نویسندگان به جامعهی ادبی آن چنان که بایسته بود به ثمر نرسد. و اگر یادداشت شمس لنگرودی، شاعر مطرح کشورمان در روزنامهی شرق در سالِ ۱۳۹۰ منتشر نمیشد، چه بسا چاپ اول این رمان تا امروز در انبار انتشارات خاک میخورد. در سال ۱۳۹۳، زمانی که چاپ ششم آخرین انار دنیا در بازار کتاب ارائه میشد، نشر ث (نام محفوظ) چاپ اول این رمان را با ترجمهی م. ح (نام محفوظ) منتشر کرد؛ پختهخواری از نویسندهای که به طور رسمی حق چاپ و انتشار آثارش را در ایران به انتشارات افراز واگذار کرده بود. متاسفانه آقای م. ح. به چاپ ترجمهی با تاخیرش اکتفا نکرد و بدون ارایهی ادله و مستندات، شروع به جوسازی و تبلیغات منفی و اتهامات ناروا در محافل ادبی علیه آرش سنجابی و ترجمهی ایشان کرد؛ گویا در فضای امروز نشر، نانخوری از تخریب رویهی غریبی نیست، اما حرمت همکاری سبب شد چشم بر این نامرادیها ببندیم و سکوت اختیار کرده و نبودِ قانون کپیرایت را بهانه کنیم. اما قضیه به این جا ختم نشد...
کیانافراز در ادامهی متن آورده است: عمویم جمشید خان، مردی که باد همواره او را با خود میبرد با ترجمهی رضا کریممجاور، پنجمین کتابی بود که انتشارات افراز از بختیار علی در نمایشگاه کتاب سال گذشته به مخاطبان این نویسنده ارایه کرد. کتاب با استقبال روبهرو شد و در مدت کوتاهی به چاپ دوم رسید. پس از گذشت یک سال و در آستانهی چاپ سوم این کتاب، شاهد رفتار غیراخلاقی و غیرحرفهایتر دیگری بودیم. البته وقتی ناشران باسابقه معیارهای نانوشتهی اخلاقی را زیر پا میگذارند، دیگر از همکاران تازهوارد انتظاری بیش از این نمیرود و نمونهاش میشود انتشارات ن. (نام محفوظ) که گویا برای عقب نماندن از همسنخانِ خود در نمایشگاه کتاب امسال، رونویسی م. ح. از ترجمهی رضا کریم مجاور از رمان «عمویم جمشید...» را به عنوان تازههای نشر خود معرفی و توزیع کند؛ ترجمهای که حرف و حدیثهای زیادی را در محافل ادبی و فضای مجازی به راه انداخت، البته این بار حرفی از کیفیت یا ضعف ترجمه در میان نبود. شواهد موجود و مقایسهی دو متن ترجمه شده موارد زیادی پیش روی کارشناسان و اهالی فن گذاشت؛ ادلهای که اینبار مکتوب است و قابل ارایه، شباهت دو متن ترجمه تا آن جایی است که نزدیکی سبک و سیاق و لحن، رسمالخط، علائم سجاوندی و نگارشی و اصطلاحات خاصِ مختص مترجم این رمان (رضا کریممجاور) به دست آقای م. ح. به گونهای دقیق رونویسی شده که با درنظرگرفتن کل متن، اختلاف این دو ترجمه کمتر از یک صفحه است. انتشارات افراز پس از بررسیهای لازم و مراجعه به مراجع ذیصلاح، تصمیم به احقاق حقوق مترجم و نشر، و همچنین برای پایان دادن به این رفتارهای غیرحرفهای و غیر اخلاقی، ارایه شکایت از طریق دادگاه رسانه را حق خود دانسته و به این مهم اقدام کرده است.
انتهای پیام