ملیپوش سابق هندبال گفت: میدانستم لیگ تمام شود هیچکدام از بازیکنان هیات هندبال تهران مبلغی دریافت نخواهند کرد، به همین دلیل در لیگ شرکت نکردم.
مهدی بیجاری در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علت شرکت نکردن خود در لیگ هندبال را اینگونه عنوان کرد: به من هم پیشنهاد کردند قرارداد سفید امضا کنم تا شرایط درست شود. 17 سال است در لیگ هندبال بازی میکنم و 12سال آن را ملیپوش بودهام، من این روزها را پیشبینی کرده بودم. میدانستم لیگ تمام شود بازیکنان هیچ کدام مبلغی دریافت نخواهند کرد. بازیکنانی که همه خانواده دار هستند، در خرج زندگی خود ماندهاند، به همین دلایل تصمیم گرفتم بازی نکنم.
او با بیان اینکه باید به بدن خود استراحت میداد، افزود: علاوه بر اینها، سالهای سال در تیم ملی و در باشگاه حسابی از بدن خود کار کشیده و آن را خسته کرده بودم و بدنم ضعیف شده بود، وقت آن رسیده بود به آن استراحت بدهم. با یک برنامهریزی صحیح بدنسازی، تمرینات قدرتی را پیگیری کردم و بهتر دیدم نه لژیونر باشم و نه در لیگ بازی کنم.
بیجاری با بیان اینکه قصد دارد هندبال را ادامه دهد، افزود: چون به این رشته علاقه دارم آن را کنار نخواهم گذاشت. برمیگردم و در لیگ و باشگاه بازی میکنم، دوباره به اوج باز خواهم گشت. اما تیم ملی هندبال را کنار گذاشتم، به این دلیل که در هندبال کسی برای انسان ارزش قائل نیست، بنابراین نباید به سمتی رفت که ارزشی برایت قائل نباشند. در فدراسیون هندبال کسانی در راس کار قرار دارند، که فقط آنچه که از دیدگاه خود مثبت است انجام میدهند و هم اندیشی جایی ندارد.
او در خصوص حضورش در لیگ آینده اظهار داشت: اگر لیگ آینده به این صورت برگزار شود، یعنی از همان ابتدا با مشکلات همراه باشد و کیفیت آن با حضور تیمهایی که تازه به لیگ برتر راه یافتند و نتوانستند بازیکن طراز اول یا بازیکن خارجی جذب کنند پایین باشد و شرایط از ابتدا مشخص باشد، در لیگ ایران حضور پیدا نخواهم کرد.
بیجاری با بیان اینکه شرایط لیگ مناسب نشود از ایران خواهد رفت، افزود: صحبتهایی کردهام که اگر شرایط مهیا شود از ایران بروم. سال پیش نیز پیشنهادهای خوبی، از لحاظ تجهیزات و قرارداد مالی داشتم ولی تنها دلیل نرفتنم ویزا ندادن به خانوادهام بود و فقط من میتوانستم ویزا بگیرم. تحمل این شرایط 8 ماه دور از خانواده در حالی که راه بازگشت نداشتم سخت بود.
او در مورد برگزاری لیگ امسال تصریح کرد: از نظر عقلانی برگزاری به این شکل، با شرایط رفت و آمد و نبود اسپانسر صحیح نیست. برای برگزاری با این شکل باید توان جذب سرمایهگذار و اسپانسر را داشت و تیمها بازیکنان بیشتری را به خدمت بگیرند، در غیر اینصورت درصد آسیب دیدگی و خستگی بازیکنان زیاد خواهد شد. این لیگ بدون برنامهریزی پیش رفت و در نیمه لیگ حق تیمی مثل سپاهان با احتساب نتایج رودر رو خورده شد. علت اینها ندانم کاری است که هندبال را به این روز انداخته.
او در مورد تیم ثامنالحجج گفت: مسئولین فدراسیون با قانون محدودیت چهار بازیکن ملیپوش در هر تیم، سبب شدند که تیم خوبی مثل ثامن که چهار سال بر روی هندبال سرمایهگذاری کرد از ادامه لیگ انصراف دهد. به نظر من یکی از دلایلی که سبب شد تیم هندبال ایران به جام جهانی پای بگذارد وجود این باشگاه و سرمایهاش بود. با هزینه خود مربی طراز اول جهان را به تیم آورد و حتی یکبار در زمان ریاست کوزهگری هزینه سفر و اردوی تیم ملی را تقبل کرد. اما تعدادی انگشت شمار نسبت به این تیم اعتراض کردند که تمام بازیکنان ملی را در یک تیم جمع کرده است. قافل از اینکه تیم ثامن با این کار حس رقابت را در بین سایر تیمها برانگیخت و سبب شد خیلی از تیمها چون فردوس و مس به جذب بازیکن خوب خارجی بپردازند و با یک حس رقابت خوب در جهت پیشرفت هندبال گام برداشت.
ملیپوش هندبال در مورد رانده شدن بازیکنان تیم ملی به سایر کشورها نیز بیان داشت: این شرایط سبب شد که بازیکنان خوب هندبال برای کسب مخارج زندگی به کشورهای دیگر سفر کنند. آیا مسئولان فدراسیون راضی هستند که یک بازیکن ملیپوش در چندین کشور خارجی فرانسه، ترکیه، قطر و لبنان بازی کند؟
او درباره منشا مشکلات هندبال گفت: آقای مهدوی وقتی به ریاست فدراسیون نشست قرار بود کارهای خود را رتبه بندی کند و اگر بعد از 6 ماه نتوانست از هندبال نتیجه بگیرد آن را کنار بگذارد. اما الان بعد از گذشت مدتی چه عملکرد مثبتی در هندبال داشته است؟ لیگ بی سروسامان و در حد رقابتهای آموزشگاهی است، تیم ملی بهم ریخته و آشفته شده و هندبال بانوان تعطیل شده است. مدیریت به این نیست که چه بودید، مدیریت به این است که در کارنامه خود چه برنامهها و کارهای اجرایی داشته باشید.
او با ابراز ناراحتی افزود: ما جوانی خود را در این رشته گذاشتیم، همهی زندگیِ خود را در این رشته صرف کردهایم. وقتی شرایط هندبال را میبینیم حرص میخوریم، هندبالی که به جای پیشرفت و حرکت رو به جلو، پسرفت داشته است. چطور مسئولین مشکلات را میبینند ولی دم نمیزنند.
انتهای پیام