یک روانشناس گفت: کم‌توجهی والدین بهترین برخورد در مواجهه با رفتار نادرست کودک است.
دکتر حسین کدخدا در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، عنوان کرد: در صورتی که کودک رفتاری را از بیرون(محیط) یاد گرفته باشد و از دید والدین نادرست باشد، بهترین راه درمان آن، کم‌توجهی است، به طور مثال اگر کودک ناسزایی را بازگو می‌کند، عکس‌العمل والدین موجب ادامه‌دار شدن یا از بین رفتن آن رفتار خواهد شد.
وی عنوان کرد: در صورتی که والدین به رفتار نادرست کودک بخندند، کودک رفتار خود را خوب تلقی می‌کند و در نهایت آن را ادامه می‌دهد و اگر بعد از رفتار نادرست با اخم یا تنبیه والدین مواجه شود، درمی‌یابد که این رفتار نادرست بوده و برای لجبازی این رفتار را بازهم انجام می‌دهد، بنابراین بهترین واکنش به این رفتار بی توجهی است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه رفتار نادرستی که کودک در داخل منزل آموخته است، شاید به این دلیل باشد که والدین الگوی خوبی نبوده‌اند، خاطرنشان کرد: به اعتقاد روانشناسان، فرزندان آیینه تمام‌نمای والدین هستند، زیرا کودک بیشتر رفتارها را از راه تقلید می‌آموزد، در خصوص چنین رفتاری نیز والدین باید بی‌توجه باشند و سعی کنند به غیر از بی‌توجهی خود نیز آن رفتار را تکرار نکنند و این مساله موجب خواهد شد کودک که به دنبال تقویت و تایید بزرگ‌تر‌هاست، این رفتار را کنار بگذارد.
وی با اشاره به اینکه کودکان رفتارها را به دو صورت داخل منزل یا بیرون از آن و در محیط یاد می‌گیرند، اضافه کرد: به گفته برخی روانشناسان برای هر اختلال رفتاری فرزندان، والدین باید گوشمالی شوند، یعنی هر رفتاری که در فرزندان به وجود می‌آید، از والدین است و اگر کودک دزدی می‌کند، از سخت‌گیری والدین است یا دروغ‌گویی در کودک نشان از دروغ‌گویی والدین دارد یا اینکه از کودک انتظار زیادی دارند.
کدخدا با بیان اینکه بدآموزی به فرهنگ بستگی دارد، افزود: به این صورت که رفتاری ممکن است در مکان و فرهنگی مطلوب و در فرهنگ دیگری نامطلوب تلقی شود.
وی، دوگانگی مکان آموزشی و زندگی را یکی دیگر از معضلات والدین دانست و افزود: در برخی از مواقع ممکن است کودک از والدین خود درخواستی داشته باشد که از نظر والدین قابل اجرا نیست، در این مواقع اگر والدین با زبان خود کودک با او صحبت کنند، قادر به قانع کردن کودک هستند.
این استاد دانشگاه در خصوص استفاده والدین از وسایل ارتباطی، اضافه کرد: معمولا حساسیت والدین موردتوجه کودکان است به طور مثال حساسیت والدین در خصوص تلفن همراه یا ... و در اختیار کودک قرار ندادن ممکن است موجب حساسیت بیشتر در کودک شود.
وی افزود: هر وسیله‌ای را زمانی می‌توانید از کودک بگیرید که وسیله بهتری را در اختیارش قرار داده باشید.
کدخدا عنوان کرد: اگر فرزند در سنین نوجوانی قرار دارد با توجه به اینکه در دوره منطقی است، می‌توان به او در موارد مختلف نکاتی را متذکر شد، در صورتی که فرزندمان را با تلفن همراه، ماهواره و ... آشنا می‌کنیم در مرحله اول و پیش از آشنایی باید فرهنگ‌سازی انجام دهیم، زیرا اگر فرزندان و مخصوصا نوجوانان چرایی انجام کارها را بدانند، قبول خواهند کرد.
وی با اشاره به اینکه والدین باید به جای مخفی کردن یک موضوع، فلسفه آن را به فرزند خود بیاموزند، ادامه داد: در ضمن چنانچه والدین بخواهند که کودک به سمت وسایلی مانند ماهواره یا وسایل سمعی و بصری که گاهی آسیب‌زا نیز هستند، تمایلی نداشته باشد، باید سعی کنند وقت کودک خود را با فعالیت‌های حسی- حرکتی، سرگرم‌کننده و جسمی پر کنند.
کدخدا اضافه کرد: مسئولان ما نیز باید به گونه‌ای عمل کنند که فیلم‌های خاص کودکان و کارتون‌ها حتی برای بزرگ‌ترها نیز جذاب باشد، همچنین عامل دیگری که می‌تواند تاثیرگذار باشد تقلید برخی از فیلم‌ها و سریال‌های داخلی از ماهواره است که این امر موجب خواهد شد افراد به سمت ماهواره جذب شوند، البته این وسایل به خودی خود بد نیستند، اما به دلیل اینکه فرهنگ‌سازی صحیح نشده است، می‌تواند آسیب‌زا باشد.
وی گفت: متاسفانه برخی از والدین وقت مناسبی برای فرزندان نمی‌گذارند و این امر موجب خواهد شد که کودکانشان وقت زیادی را با وسایل سمعی و بصری سپری کنند.
این استاد روانشناسی در خصوص مدرسه، اضافه کرد: در صورتی که کودک در مدرسه با وجود برخی خصوصیات در همکلاسی‌های خود مانند داشتن ماهواره مواجه است، دچار تضاد می‌شود، از طرفی نباید از سوی مربیان و معلمان در کلاس در خصوص رفتار نادرستی تبلیغی صورت گیرد، زیرا معلم برای کودک به خصوص در سنین پایین خدای مطلق دانش‌آموز است و کودکان از وی الگو می‌گیرند.
انتهای پیام