از اینکه بنیامین نتانیاهو جلسه کابینه‌اش را در بلندی‌های جولان اشغالی برگزار کرد و گفت که این بلندی‌ها تا ابد متعلق به اسرائیل است غافلگیر نشدیم اما از این مسئله غافلگیر شدیم که این گستاخی جز به ندرت در هیچ کدام از رسانه‌های رسمی و غیررسمی کشورهای عربی بازتابی نداشت. گویی جولان تنها مختص بشار اسد و نظام وی است و به تمامی مردم سوریه تعلق ندارد که کشورهای عربی به دفاع از آن برنمی‌خیزند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه مستقل رأی الیوم با این مقدمه اظهارات روز یکشنبه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درباره جولان را مورد حمله قرارداده و می‌نویسد: بی شرمی نتانیاهو و تحقیر تمامی مسلمانان و اعراب و سوری‌ها از سوی وی به حدی رسیده است که حضور سوریه در بلندی‌های جولان را "اشغالی" می‌داند که 19 سال ادامه داشته است.
نتانیاهو طوری رفتار می‌کند که گویی دولت وی جولان را به بهشت سبز و مکانی حاصلخیز برای توسعه و عمران تبدیل کرده است. ما نمی‌دانیم که آیا مسئولان عرب اکنون که نتانیاهو برای آن‌ها به یک "هم‌پیمان" و عضوی اصلی در ائتلاف جدیدشان تبدیل شده، با وی تماس گرفته و اقدامات و اظهاراتش در جولان را به وی تبریک گفته‌اند یا خیر. اگر هم این کار را کرده باشند ما به هیچ وجه تعجب نخواهیم کرد.
ما به خوبی می‌دانیم که سوریه با خطر تجزیه و دودستگی با عنوان‌هایی که مهم‌ترین آن "فدرالیسم" است، مواجه شده و هدف از آن این است که نقش سوریه به عنوان یک قدرت منطقه‌ای در مقابل رژیم اشغالگر اسرائیل از بین برود. ما همچنین این را درک می‌کنیم که برخی از حامیان مخالفان سوریه اشغالگران اسرائیل را هم‌پیمان و دوست خود می‌دانند و معتقدند که اگر اسرائیل به نفع آن‌ها برای سرنگونی نظام سوریه مداخله کند جولان را به عنوان هدیه به این رژیم اشغالگر تقدیم خواهند کرد. ما این را نیز نمی‌توانیم از ذهن خود پاک کنیم که بنیامین نتانیاهو با زخمی شدگان مخالف سوری در بیمارستان‌های اسرائیل ملاقات می‌کرد اما در نهایت سوریه، سوریه باقی خواهد ماند و بار دیگر از مشکلات و رنج‌هایش بیرون خواهد آمد و سربلند برخواهد خاست و نقش متمدن خود را که به حدود هشت هزار سال می‌رسد و طی آن بسیاری از متجاوزان را شکست داد و بر روی خاکش امپراطوری‌های زیادی تأسیس شد که یکی از آن‌ها رسالت ایمان محمدی را با خود به تمامی مناطق کره زمین حمل کرد، بازخواهد یافت.
نتانیاهو می گوید بلندی‌های جولان تا ابد تحت حاکمیت اسرائیل خواهد بود اما تا چه "ابدی" و این ابد چقدر طول خواهد کشید؟ 10 سال؟ 30 سال؟ صد سال؟ آیا فکر می‌کند نگهبانانی که مرزهای اشغالی‌اش را حفظ می‌کنند و از خاک و آبروی عرب چشم‌پوشی می‌کنند مثل حضرت آدم (ع) برای هزار سال عمر می‌کنند؟
آیا ما حق نداریم درباره سرنوشت امپراطوری‌های روم، بریتانیا، فرانسه و شوروی سؤال کنیم؟ آیا این‌ها تا ابد عمر کردند و حکومت نتانیاهو که برای حمایت و بقایش به سمت دیگران دست دراز می‌کند قوی‌تر است؟
سوریه بر زمین نیفتاده است تا نتانیاهو و دیگران چاقوهایشان را برای قطع کردن رگ‌هایش و گرفتن نصیب و بهره خود از آن به دست بگیرند. سوریه همواره سربلند و استوار، جسور، گرانقدر، مقاوم، عربی و اسلامی باقی خواهد ماند و این رنج و محنت جان‌گداز نیز خواهد رفت همانطور که بدتر از آن نیز عبور کرد. مردم سوریه مردمی قدرتمند هستند و خاکش اجساد مردانی قوی را در آغوش گرفته و به آن‌ها افتخار می‌کند. کافی است از این مردان به صلاح الدین و خالد بن ولید اشاره کنیم.
نتانیاهو و شهرک نشینانش به دلیل ترس از آینده هولناکی که در انتظارشان است بدترین روزهای عمرشان را سپری می‌کنند. نتیجه بحران سوریه هرچه که باشد آن‌ها در نهایت بهای سنگینی خواهند پرداخت و آوارگان سوری که دنبال پناهگاه‌های امن در غرب و کشورهای همجوار می‌گردند نسبت به آنچه که برای شهرک‌نشینان اسرائیلی به دلیل خودبزرگ‌بینی و تکبر حکامشان و بستن درهای صلح و همزیستی اتفاق خواهد افتاد، کم‌اهمیت‌تر خواهد بود.
این آشوب خونینی که آمریکا بذر آن را در سوریه و عراق و تمامی منطقه پاشید به ضرر اسرائیل تمام خواهد شد. هزاران تن سلاح از انواع مختلف و افرادی که در جنگ آبدیده شده‌اند همگی در نهایت به سمت دشمن واقعی امت که سرزمین‌ها را اشغال و ساکنان اصیل آن را خوار می‌کند خواهند رفت. بیش از سه هزار کلاهک هسته‌ای نتوانست مانع فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی شود. ارتقای نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی نتوانست مانع سقوط آن شود. حمله بیش از 200 هزار سرباز آمریکایی به عراق نتوانست موجب اشغال این کشور بیش از هشت سال شود. آیا نتانیاهو از آمریکا، روسیه، انگلیس و فرانسه قوی‌تر است؟
مشکل تنها جولان و اشغال آن نخواهد بود بلکه مشکل بازگرداندن تمامی فلسطین به صاحبانش و تشکیل کشوری برپایه همزیستی و برابری و تسامح به دور از اقدامات نژادی خواهد بود؛ اقداماتی که اکنون به بدترین نحو ممکن شاهد آن هستیم.
آیا نتانیاهو نگفت که تا ابد در جنوب لبنان باقی خواهد ماند؟ آیا آریل شارون نگفت غزه بخشی از اسرائیل است و از آن عقب نشینی نخواهد کرد؟ آیا موشه دیان سیناء را برای مدت محدودی در سال 1967 اشغال نکرد و در آنجا شهرک "یامیت" را نساخت؟
کسانی که نیروهای اشغالگر اسرائیل را در جنوب لبنان و نوار غزه خوار کردند، گورهایی را برای تانک‌های مرکاوای اسرائیل کندند و چهره اسطوره‌ای آن را ویران کردند و کسانی که شش میلیون اسرائیلی را به دلیل ترس از موشک‌هایی که از شمال و جنوب بر سر آن‌ها می‌ریخت به پناهگاه‌ها فراری دادند، همین‌ها جولان و تمامی سرزمین‌های عربی اشغال شده را نیز با صلح یا با جنگ بازپس خواهند گرفت.
زمان بین ما داوری خواهد کرد آقای نتانیاهو.
انتهای پیام