حدود یک سال و نیم از طراحی برنامه آموزش مجازی گردشگری میگذرد؛ تاکنون نه مجوزی برای آن صادر شده و نه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، دلایل شفاف و مُدقنی در ممانعت از صدور این مجوز اعلام کرده است.
علی شادلو، مدیر یک موسسه آموزش گردشگری در تهران است که از حدود دو سال پیش، طرح دوره کوتاهمدت آموزش گردشگری در فضای چند رسانهای را آماده کرده، اما تاکنون تلاشهایش برای گرفتن مجوز راهاندازی این دورهها، با وجود موافقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بینتیجه مانده است.
به گفته او، پهنه آموزشهای گردشگری بویژه در حوزه طبیعتگردی فقط به چند مرکز استان محدود شده، مثلا سهم آموزشهای راهنمای طبیعتگردی فقط 5 استان است. بیشتر مراکز استانها هم از این آموزشها بیبهره ماندهاند. این در حالیست که گستردگی گردشگری و تنوع شغلی ایجاد شده در یک دهه اخیر، جوامع محلی بیشتری را بدون آن که دوره آموزشی را گذرانده باشند، به کار گرفته است.
«شادلو» با اعتراض به تعویق در صدور مجوز راهاندازی دوره کوتاهمدت آموزش گردشگری در فضای مجازی که میتواند پهنه گستردهتری در سطح کشور داشته باشد، به خبرنگار گردشگری ایسنا گفت: ما میخواهیم آموزش گردشگری را به خانههای مردم ببریم تا آنهایی که در دورافتادهترین نقاط کشور هستند، به این آموزشها دسترسی آسان داشته باشند، اما حدود یک سال است به بهانههای نامشخصی مانع راهاندازی آموزش مجازی گردشگری در کشور میشوند.
وی ادامه داد: دو سال پیش تفاهمنامهای با مدیریت آموزش از راه دور دانشگاه پیام نور تنظیم شد تا از امکانات سختافزاری این مجموعه برای راهاندازی دورههای آموزشی آنلاین راهنمایان گردشگری استفاده کنیم، بنابر توصیههای کارشناسان گردشگری، شرکت دیگری برای طراحی این دورههای مجازی به کار گرفته شد که دست بر قضا مدیر آن، شخص بسیار علاقهمند و پیگیری بود و برنامه خوبی هم طراحی کرد.
این مدرس طبیعتگردی افزود: از حدود یک سال و نیم پیش، این دورههای آمورشی روی یکی از بهترین سیستمهای مجازی ضبط و تولید شد. تمام فایلها به مدیران گردشگری ارائه شد. قرار بود این برنامه در روز جهانی گردشگری (پنجم مهرماه 94) رونمایی شود که این اتفاق نیفتاد. دهه فجر را در نظر گرفتیم که بازهم رونماییِ آن به تعویق افتاد.
این مدیر موسسه آموزشی گردشگری ادامه داد: شاید بیشتر از 10 نامه برای مدیرکل مطالعات آموزشی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فرستادهایم تا با توجه به محدود بودن آموزش کوتاهمدت و کاربردی گردشگری در سطح ملی، مجوز این دوره را صادر کند؛ اما بنابر اظهارات ایشان، این مرحله به دریافت نظرات کارشناسی سایر موسسهها و همصنفها منوط شده است. پرسش این است؛ آیا نظر کارشناسی سایر موسسهها و همصنفهای رقیب، در امور حاکمیتی و بایدها و نبایدهای آن، جایز است؟
به گفته او، این موضوع با شرح سرنوشتی که تا کنون بر طرح آموزش مجازی گردشگری گذشته، در نامهای به تاریخ 26 اسفند 94 برای معاون گردشگری کشور فرستاده شده و انتظار برای دریافت صدور مجوز همچنان ادامه دارد.
«شادلو» با اعتقاد بر این که مقاومتهایی برای راهاندازی این دوره مجازی نشان داده میشود، اظهار کرد: نامههای زیادی برای همصنفهایی که قصد دارند محصولی در این راستا آماده کنند، فرستاده شده تا در اجرای این برنامه همسو شوند و نظر خود را اعلام کنند، اما ظاهرا مصلحتاندیشیهایی میشود.
وی اضافه کرد: ما تمام مستندات و قوانین وزارت علوم را در طراحی این برنامه مجازی به کار بردهایم و استانداردهای آموزش مجازی را رعایت کردهایم، تاکنون هیچ دلیل منطقی هم برای ممانعت از اجرای این پروژه مطرح نکردهاند. فقط میگویند صبر کنید.
«شادلو» معتقد است: این برنامه میتواند به زندگی مردمی که در نقاط دورافتاده کشور زندگی میکنند و به امکانات آموزشی دسترسی آسان ندارد، کمک کند و تغییری در معیشت آنها بوجود آورد. در سفری که سال گذشته به سیستان و بلوچستان داشتم، افراد زیادی بودند که تمایل داشتند آموزشهای گردشگری را فرا بگیرند، این دورههای مجازی میتواند راهگشای زندگی و کار آن ها باشد.
این فعال طبیعتگردی بیان کرد: نمیخواهم زحمات یک سال و نیم گذشته برای آمادهسازی این پروژه ضایع نشود، ضمن آنکه اگر این دورهها راهاندازی شود، سایر فعالان این حوزه برای تولید و ارائه این نوع آموزشها ترغیب میشوند.
شادلو تاکید کرد: وضعیتی که پهنه آموزش گردشگری کشور دارد، باعث نمیشود فقط به راهاندازی این دوره آموزشی از طریق یک موسسه، فکر و اصرار کنم، سایر موسسههای آموزشی هم میتوانند این کار را انجام دهند، پس دستکم لازم است شرایط برای اجرای طرحی که آماده شده، فراهم شود تا دیگران هم ترغیب شوند.
انتهای پیام