با افزایش تنش‌ها و برگزاری مانورهای سالانه گسترده آمریکا و کره جنوبی که کره شمالی آن را به عنوان تمرین نهایی برای حمله تلقی می‌کند، پیونگ‌یانگ هشدار می‌دهد که به هرگونه تعرض به قلمرویش با اقدام تلافی‌جویانه بی‌رحمی از جمله حمله به سئول و خاک آمریکا واکنش نشان خواهد داد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی می‌نویسد: «"اول ارتش" شعار ملی کره شمالی است که نسبت به تهدیدها علیه رژیم حاکمش بسیار هشیار و محتاط و از نظر فنی همچنان با واشنگتن و سئول در جنگ است. ارتش کره شمالی چهارمین ارتش بزرگ جهان است که به تسلیحات اتمی مسلح است و به شدت به خود می‌بالد. ارتش کره شمالی همواره به عنوان بزرگترین چالش برای وضعیت امنیتی در شرق آسیا محسوب شده است؛ تصویری که کره شمالی عاشق پروبال دادن به آن است و آن را در رژه نظامی مفصل اکتبر سال گذشته میلادی به نمایش گذاشت.

مانورهای نظامی مشترک کره جنوبی-آمریکا امروز هفت مارس (17 اسفند) آغاز شده و بیش از یک ماه ادامه دارند. همیشه هنگامی که این مانورها آغاز می‌شوند، تنش‌ها بالا می‌گیرند.

پیونگ‌یانگ منابع مالی هنگفتی را برای ساخت زرادخانه‌های اتمی و موشکی و حفظ نیروهای غیراتمی‌اش هزینه کرده است. حدود پنج درصد از جمعیت 24 میلیون نفری این کشور در سمت‌های نظامی و 25 تا 30 درصد دیگر در یگان‌های شبه‌نظامی یا یگان‌های ذخیره که آماده بسیج شدن هستند، مشغول فعالیتند.

اما ارتش کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی چقدر قوی و قدرتمند است؟

بر اساس مشاهدات خبرنگاران و عکاسان خبرگزاری آسوشیتدپرس که در کره شمالی حضور دارند و تازه ترین گزارش دفتر وزارت دفاع کنگره آمریکا، مشخصات ارتش کره شمالی به شرح ذیل است:

روی زمین

بر اساس ارقام، ارتش کره شمالی بر روی زمین 950 هزار نیرو، 4200 تانک، 2200 خودروی زرهی، 8600 قطعه توپخانه‌ای و 5500 راکت انداز چندمنظوره دارد. اما پشت این اعداد و ارقام، کره شمالی همیشه برگ برنده‌ای در اختیار داشته و دارد. اگرچه تهدید پیونگ‌یانگ برای انجام یک حمله اتمی به آمریکا دور از واقعیت و فراتر از توانایی‌های آن است اما تبدیل کردن سئول، پایتخت کره جنوبی به دریایی از آتش دور از واقعیت نیست.

نیروهای زمینی ارتش خلق کره از هر نظر بزرگترین بخش از ارتش را تشکیل می‌دهند. 70 درصد از آن‌ها در خط مقدم منطقه غیرنظامی شده در مرز کره جنوبی قرار دارند تا در زمان احتمال رویارویی فورا بسیج شوند. آن‌ها به خوبی در چندین هزار تاسیسات زیرزمینی مستحکم مستقر شده و سنگر می‌گیرند.

سلاح‌های آن‌ها اغلب تجهیزات موروثی هستند که براساس طراحی‌های دهه 1950 میلادی روسیه و چین ساخته شده‌اند. اما آن‌ها در سال‌های اخیر از تانک‌ها، توپخانه‌ها و تسلیحات پیاده نظام جدید پرده برداری کرده‌اند.

در رژه اکتبر سال گذشته میلادی ارتش خلق کره یک موشک انداز چند منظوره 240 میلی متری جدید با هشت لوله بر روی یک شاسی چرخ دار را به نمایش گذاشت. اخیرا نیز رسانه‌های دولتی، کیم جونگ اون را در حالی که داشت یک سلاح ضد تانک دوربرد و جدید را نظاره‌ می‌کرد نشان دادند.

در گزارش اخیر آمریکا آمده است: علی رغم کمبود منابع و تجهیزات قدیمی، ارتش بزرگ و خط مقدم کره شمالی می‌تواند بدون هشدار یا با یک هشدار کوچک به کره جنوبی حمله کند. ارتش کره شمالی این توانایی را دارد تا خسارت‌های قابل توجهی را به کره جنوبی به ویژه در منطقه‌ای بین منطقه غیرنظامی شده تا سئول وارد کند.

در دریا

براساس ارقام، کره شمالی 60 هزار دریانورد، 430 کشتی جنگی گشت زنی، 260 شناور آبی ‌خاکی، 20 ناو جنگی مین گذار، حدود 70 زیردریایی و 40 کشتی پشتیبان دارد.

اما پشت این اعداد و ارقام، نیروی دریایی کره شمالی به ناوگان‌های شرقی و غربی با حدود 12 پایگاه اصلی تقسیم شده و کوچکترین بخش ارتش کره شمالی محسوب می‌شود. اما نیروی دریایی این کشور توانایی‌های ویژه‌ای از جمله هواناو برای شناورهای آبی خاکی و یکی از بزرگترین نیروهای زیردریایی در کل جهان را دارد. حدود 70 زیردریایی جنگی، ساحلی یا کوچک، دفاع ساحلی و عملیات‌های ویژه احتمالی را به شدت تقویت می‌کنند.

کره شمالی نیروی دریایی که بتواند در سراسر آب‌های اقیانوس‌های آزاد عملیات انجام دهد، در اختیار ندارد و به شدت به یک ناوگان بزرگ اما قدیمی از کشتی‌های کوچک گشت‌زنی ساحلی تکیه کرده است. اما کره شمالی برخی از کشتی‌های سطحی‌اش را ارتقاء داده و تلاش‌هایش را برای ساخت زیردریایی‌هایی که بتوانند یک موشک بالستیک را پرتاب کنند، به نمایش گذاشته است.

در هوا

براساس ارقام، نیروی هوایی کره شمالی 110 هزار نیرو، بیش از 800 فروند هواپیمای جنگی، 300 هلی کوپتر و بیش از 300 هواپیمای ترابری دارد.

اما واقعیت پشت این اعداد و ارقام این است که کره شمالی دهه‌هاست که هیچ جنگنده جدیدی خریداری نکرده است. بهترین جنگنده‌های کره شمالی میگ‌های 29 دهه 1980 میلادی خریداری شده از جماهیر شوروی، میگ 23 و سوخوی 25 هستند. همه آنها به شدت از کمبود سوخت رنج می‌برند و خلبانان زمان آموزش اندکی در هوا دارند. سیستم‌های دفاع هوایی کره شمالی بسیار قدیمی هستند و به حفظ تعداد زیادی از هواپیماهای An-2CoLT دهه 1940، تک موتوره و جنگنده 10 سرنشینه که برای الحاق نیروهای ویژه پشت خطوط دشمن مفید هستند، ادامه می‌دهد. جالب آنکه پیونگ یانگ تعدادی هلی کوپتر MD-500 ساخت آمریکا دارد که گمان می‌رود از طریق دور زدن تحریم‌های بین‌المللی آنها را خریداری کرده باشند. در رژه سال 2013 میلادی این هلی‌کوپترها به نمایش گذاشته شدند.

نیروهای ویژه

در گزارش اخیر کنگره آمریکا تعداد دقیق نیروهای ویژه کره شمالی ذکر نشده است. برآوردها بسیار متفاوت هستند اما در جایی آمده است که این کشور 180 هزار نیرو دارد.

کره شمالی کاملا آگاه است که نسبت به دشمنانش از نظر نظامی ضعیف‌تر، از نظر فنی پایین‌تر و از نظر لجستیکی بسیار عقب است. اما این را نیز می‌داند که چطور از طریق تاکتیک‌های نامتقارن که شامل پنهان کاری، غافلگیری و تمرکز بر اقدامات ارزان و قابل دسترسی با تاثیر شگرف است، این اختلاف را جبران کرده و برابری ایجاد کند. عملیات نیروهای ویژه نیز جزو آن‌ها هستند و نیروهای ویژه کره شمالی مجهزترین، مجرب‌ترین و با انگیزه‌ترین یگان‌ها در ارتش خلق کره هستند. کماندوها می‌توانند از طریق راه‌های هوایی یا دریایی وارد کره جنوبی شوند و پیاده از طریق تونل‌ها از منطقه غیرنظامی شده عبور کنند. کره شمالی بر روی توانایی‌های جنگ سایبری‌اش به شدت سخت‌ کار می‌کند که یکی دیگر از تاکتیک‌های نظامی نامتقارن و مهم محسوب می‌شود. گمان می‌رود کره شمالی تعداد زیادی پهپاد داشته باشد.

سلاح‌های اتمی و موشک

در گزارش اخیر کنگره آمریکا به تعداد تسلیحات اتمی کره شمالی اشاره نشده است. برآوردها حاکی از آن است که کره شمالی 50 موشک بالستیک با برد 800 مایل، شش موشک KNO8 با برد 3400 + مایل، تعداد نامشخصی موشک تائه پودونگ ‌2 با بردی مشابه، یک موشک بالستیک که توسط زیردریایی پرتاب می‌شود و انواع موشک‌های بالستیک کوتاه برد دارد.

کره شمالی مدعی است که شش ژانویه سال جاری میلادی یعنی یک روز پس از آنکه وزات دفاع آمریکا این گزارش را منتشر کرد، نخستین بمب هیدروژنی‌اش را آزمایش کرده است.

این ادعا مورد مناقشه قرار گرفته اما شکی وجود ندارد که کره شمالی تسلیحات اتمی دارد و تکنیسین‌هایش برای ارتقاء کیفیت و کمیت این تسلیحات اتمی سخت در تلاشند. مساله هشدار دهنده اصلی این است که آمادگی عملیاتی تسلیحات اتمی و موشک‌های بالستیک کره شمالی قابل بحث است.

موانع اصلی پیونگ یانگ کوچک‌ کردن کلاهک‌های اتمی برای نصب بر روی موشک‌ها، آزمایش وسایل بازگشت به جو که باید آن را سوار بر یک موشک بالستیک بین قاره‌ای به اهدافشان رساند و ارتقاء و آزمایش دقت و اعتبار زرادخانه‌ها است. موشک بالستیک تائه پودونگ 2 کره شمالی مدل نظامی شده راکتی است که هشت فوریه سال جاری میلادی به همراه یک ماهواره پرتاب شد. کره شمالی باید همچنان نشان دهد که یک موشک بالستیک بین قاره‌ای کارآمد با بردی بیش از 3418 مایل دارد.

تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی

این یک علامت سوال است. وزارت دفاع آمریکا مدعی است پیونگ یانگ به تحقیقات و ساخت هر دو سلاح ادامه می‌دهد و ممکن است از آن‌ها استفاده کند اما در ارزیابی‌های اخیرش هیچ جزئیاتی را درباره سلاح‌های بیولوژیکی مطرح نکرده است. گفته می‌شود که پیونگ یانگ احتمالا انباری از گازهای اعصاب، خردل و گازهای شیمیایی سمی دارد که توسط خمپاره‌های توپخانه‌ای یا موشک‌های بالستیک حمل می‌شوند. کره شمالی یکی از امضا کنندگان کنوانسیون تسلیحات شیمیایی نیست و نیروهایش در محیطی آلوده برای مبارزه آموزش می‌بینند.»

انتهای پیام