بزنگان، تنها دریاچه طبیعی شمال شرق کشور که مقصدی برای گردشگران است در آستانه خشک شدن قرار دارد و در یک قدمی تبدیل شدن به ارومیه‌ای دیگر است، دریاچه‌ای که قبل از خشکی کامل آن و صرف هزینه‌های میلیاردی باید برای نجاتش هر کاری انجام داد.
به گزارش خبرنگار گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، در بلندی‌های کپه داغ و در 130 کیلومتری جاده مشهد – سرخس دریاچه آب شیرینی به وسعت حدود ۸۰ هکتار قرار دارد که همه ساله در فصل‌های پاییز و زمستان و اوایل بهار زیستگاه بسیار مناسبی جهت زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی است.
دریاچه بزنگان یا«کل‌بی‌بی» تنها آبگیر طبیعی و مهم‌ترین دریاچه در استان خراسان رضوی است که آب آن از بارندگی‌های سالانه و چشمه‌های کوچک یا چشمه‌های زیر دریاچه تامین می‌شود. اینگونه تامین شدن آب دریاچه باعث شده است که آب آن طعم کمی تلخ و شورمزه بدهد، البته این دریاچه مرکز پرورش ماهی قزل آلا بوده و در صورت برنامه‌ریزی صحیح از ویژگی‌های لازم برای جلب گردشگران برخوردار است.
سازمان حفاظت محیط زیست در جهت حفظ و بهره‌وری معقول از این پدیده طبیعی و با حفظ اصالت تعادل اکولوژیکی آن، برنامه‌هایی در دست اقدام داشته و امید می‌رود که در آینده نزدیک این منطقه یکی از مراکز مهم علمی پژوهشی و تفرجگاهی شود، به همین منظور در کنار این دریاچه یک نمازخانه و چند سرویس بهداشتی و همچنین یک زمین برای بازی کودکان ساخته شده است.
همچنین در مورد موقعیت جغرافیایی این دریاچه باید گفت که بزنگان در موقعیت جغرافیایی E6029 N3618 در استان خراسان رضوی و در جنوب رشته کوه‌های هزار مسجد قرار گرفته است. عمق آب دریاچه حداکثر ۱۲ متر و حداقل ۹ متر است و تاکنون ۳۳ گونه فیتوپلانکتون جلبکی در آن شناسایی شده است البته ماهی بومی دریاچه از همان نوع شیرماهی موجود در دیگر رودخانه‌های استان خراسان است، اما بزنگان زیستگاه خوبی نیز برای چند نوع ماهی کپور است.
از عمده‌ترین خانواده‌های گیاهی منطقه بزنگان می‌توان کاسنی، (Compositae) غلات، (Gramineae) شب‌بو (Cruciferae) و چتریان (Umbelliferae) را نام برد. از نظر شکل زیستی 57 درصد گونه‌ها به تروفیت‌ها و 28 درصد به همی‌کریپتوفیت‌ها تعلق دارد و مطالعات کورولوژی نشان میدهد که بیش از 50 درصد گونه‌ها به منطقه رویشی ایران، توران و 30 درصد به ایران و توران اروپا سیبری تعلق دارد.
این دریاچه با دارا بودن ویژگی‌های خاص از اهمیت علمی و تحقیقاتی بالایی برخوردار است که باعث شده به عنوان تنها « اثر طبیعی ملی » استان خراسان شناخته شود. اما این دریاچه در سال‌های اخیر به دلیل افزایش خشک سالی و کاهش عمق آب آن در عمیق‌ترین مکان به ۲متر رسیده است، نفس‌های بزنگان به شماره افتاده و زنگ خطر برای این اثر طبیعی ملی زیبا و منحصر به فرد به صدا درآمده است.
این روند، حدود یک سال پیش وضعیت این اثر طبیعی ملی را به وضعیت خاصی رسانده بود که شاهد وقوع پدیده شکوفایی جلبک‌ها در آب دریاچه به دلیل کاهش چشمگیر سطح آب دریاچه بودیم، البته در این بین تصرف زمین‌های اطراف دریاچه به بهانه برخورداری از اسناد مالکیت قدیمی و حکم‌هایی که در تایید این اسناد مالکیت صادر می‌شود، زندگی گونه‌های جانوری کنار دریاچه را تهدید می‌کند به علاوه باید به شکارچیان غیرمجازی اشاره کرد که با اسلحه‌های خود تیر خلاص را به زیست گونه‌های جانوری این اثر طبیعی ملی وارد می‌کنند.
در نهایت باید گفت که خشکسالی و تبعات جبران ناپذیر آن برای این اثر، همه و همه باعث شده است نفس دریاچه به شمارش بیافتد، با اینکه همه مسوولان تاکید دارند که باید از خشک شدن دریاچه جلوگیری کرد، از آنجا که بزنگان در یک قدمی تبدیل شدن به ارومیه‌ای دیگر است، دریاچه‌ای که قبل از خشکی کامل آن و صرف هزینه‌های میلیاردی باید برای نجاتش هر کاری انجام داد، زیرا ایستادن قلب بزنگان به مثابه مرگ محیط زیست و حیاط وحش منطقه است.
همچنین در شش کیلومتری جنوب غربی روستای بزنگان « غار بزنگان » واقع شده که قدمت آن به لحاظ آثار به دست آمده به دوران پیش از میلاد بر می‌گردد و با شماره 659 در زمره آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
گزارش از سیدعلی منصوری، خبرنگار ایسنا- منطقه خراسان
انتهای پیام