هنوز چراغ موسسه‌ای که استاد "سمندریان" بنا گذاشته، روشن است و همچنان شاگردانش به روش او شاگردان دیگری را تربیت می‌کنند اما ....

به گزارش خبرنگار تئاتر ایسنا، هنوز اتاق "استاد سمندریان" دست نخورده باقی مانده است؛ اتاقی از عکس‌های نویسندگان منتخب‌اش که روی دیوار است و میز کارش که بعد از درگذشت‌ او، تنها هما روستا (همسرش) پشت آن می‌نشسته و حالا که هیچ‌کدام نیستند، میز دیگری کنار میز استاد گذاشته‌اند و شاگردانش روی آن، کارهای آکادمی سمندریان را می‌گردانند.

حمید لبخنده مسئول آکادمی سمندریان گفت: آکادمی که استاد آن را، راه اندازی کرد اجاره‌ای است و برای آنکه شمع موسسه استاد سمندریان روشن بماند، به فضایی برای این موسسه نیاز است. زمانی تا 40 هنرجو هم ثبت نام می‌کردند اما حالا به دلیل متقارن بودن با امتحان‌ها و مشکلات دیگر برای ترم اول، تنها 22 هنرجو ثبت نام کرده‌اند.

در تهرانگردی این هفته که احمد مسجد جامعی به مناسبت سی و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر آن را به تئاترگردی اختصاص داد، بعد از بازدید از آکادمی استاد سمندریان، دید و بازدیدی هم با خانواده‌های زنده‌یادان استاد محمود محمد و اکبر رادی انجام شد.

مسجدجامعی و هیات همراه همچنین به منزل داود رشیدی رفتند و از این هنرمند عیادت کردند و با خانواده‌اش دیدار داشتند.

در بازدید از آکادمی استاد سمندریان، محمد رسول صادقی گفت: هنگامی که خانم روستا برای درمان به آمریکا می‌رفتند، وصیت کردند که آکادمی استاد سمندریان به دلیل روش و سنتی که برای آموزش داشتند حفظ شود و حتا برای این کار وکالت نامه‌ای هم به من دادند.

او ادامه داد: حدود یک ماه پیش جلسه‌ای با آقای گیل آبادی داشتیم که صحبت‌هایی برای اختصاص دادن فضایی برای آکادمی استاد سمندریان رد و بدل شد. با توجه به اینکه ساختمان فعلی آکادمی استیجاری است و علاقمندان برای یادگیری در این حوزه و نسل جوان در حال گسترش هستند، ما نمی‌توانیم در این فضا بیشتر از 30 نفر آموزش دهیم. اگر مساعدتی شود و ساختمانی برای حفظ آکادمی سمندریان در اختیار قرار بگیرد، ما می‌توانیم آن را حفظ کنیم.

موزه‌ای برای سمندریان

صادقی بیان کرد: اگر فضای کافی داشته باشیم، حتا می‌توانیم موزه‌ای از باقی مانده‌های استاد سمندریان از جمله دست‌نوشته‌ها و ترجمه‌های آن راه اندازی کنیم.

احمد مسجد جامعی هنگامی که در سالن تمرین استاد سمندریان حاضر شد با بیان اینکه «دلم گرفت»،گفت: آکادمی استاد سمندریان باید همیشه تداوم داشته باشد و شان آن حفظ شود. نام استاد سمندریان با کیفیت مانده است نه با کمیت، بنابراین باید فکر کنیم که از هر مکانی چطور باید استفاده کنیم.

سپس مسجدجامعی سری هم به منزل محمود استاد محمد زد و درباره افتتاح 30 سالن تئاتر خصوصی در یکسال که نشانه خوبی است، با خانواده استاد محمد صحبت کرد.

آهو خردمند همسر سابق این هنرمند نیز در پاسخ گفت:‌ پلاتوها بد است و بچه‌ها ماه‌ها کار می‌کنند و تنها با سه تماشاگر برای اجرا می‌روند. من فکر می‌کنم هنوز هم به سالن‌های خوب نیاز داشته باشیم.

بنیاد رادی بی‌جا و مکان است

دیدار با خانواده اکبر رادی (نمایشنامه نویس) مقصد بعدی تئاترگردی بود.

حمیده بانوعنقا همسر مرحوم رادی با بیان اینکه یکی از آرزوهای بزرگ من ایجاد بنیاد رادی بوده است، گفت: درحال حاضر بنیاد رادی با هیات مدیره پنج نفره تشکیل شده است اما ما دچار بی‌جا و مکانی هستیم و هر بار برای برگزاری جلساتمان باید در یکی از فرهنگسراهای تهران در رفت و آمد باشیم.

او ادامه داد: ما همایشی در اسفندماه داریم که باید به برگزیدگان کسانی که مقالات و نمایشنامه ارسال می‌کنند جوایزی دهیم اما مشکلات مالی داریم. دست ما واقعا خالی است، هیات امنای بنیاد رادی برای فعالیت در زمینه هنری باید امکانات و اسپانسر مالی داشته باشد.

عنقا اضافه کرد: با توجه به اینکه رادی اهل گیلان بوده است و بارها در نوشته‌هایش از سرزمین‌اش با عنوان گیلان سبز یادکرده است اما امان از بی‌محبتی! حاضرند در گیلان اسم هر گلی را روی یک کوچه بگذارند اما هیچ خیابان، کوچه و سردیسی از رادی وجود ندارد! چهار سال پیش معاون اداره ارشاد گیلان با من تماس گرفت و گفت، تصمیم دارند خانه رادی در گیلان را به موزه تبدیل کنند و حتا آدرس منزل را هم از من گرفتند اما بعد از گذشت چهار سال نه تنها تماسی نگرفتند بلکه خبری از موزه رادی هم نشد!

همسر رادی با بیان اینکه مسئولان گیلان وعده‌های بسیاری به ما داده‌اند اظهار کرد: گرچه مسئولان در تهران هم همین وعده‌ها را بارها به ما هم داده‌اند حتا یک بار فرخنده حاجی‌زاده (نویسنده) نیز با من تماس گرفت و گفت خبر خوشحال کننده‌ای برایم دارد و قرار است یکی از سالن‌های خانه هنرمندان به یاد همسرم نامگذاری شود اما هیچ خبری نشد.

او گفت: اکبر رادی عضو هیچ گروه و حزب سیاسی نبود، چه شده که هیچ کس هیچ قدمی برای او برنداشته است! دلم می‌خواهد تا زمانی که زنده هستم، ببینم قدمی برای همسرم برداشته شده است. دلم می‌خواهد در جامعه‌ای باشم که زحمات همسرم درک شود. آیا فقط باید روابط تعیین کننده باشند؟ در حوزه تئاتر، کارگردانی بالاتر از استاد سمندریان نیستند، در حوزه نمایشنامه نویسی چه کسی بالاتر از رادی است؟!

عنقا بیان کرد: من به هیچکس التماس نمی کنم اما مطالبه‌ دارم. ما رادی را به عنوان معلم اخلاق می‌شناسیم چرا چنین انسانی نباید تفکرات و نوشته‌هایش بررسی شود و الگوی جامعه قرار بگیرد؟! برازنده رادی است که هرکاری برای او انجام شود.

مسجد جامعی نیز گفت: برای انجام هر کاری به فضا و پول نیاز است. ما می‌توانیم در این باره با مسئولان گیلان صحبت کنیم.

این عضو شورای شهر تهران در نهایت به خانه‌ی داود رشیدی رفت.

در این دید و بازدید مرضیه برومند کارگردان تئاتر و خواهر احترام برومند (همسر داود رشیدی) بیان کرد: ما باید چه کاری انجام دهیم تا شهرداری سالن تئاتر نسازد؟ چند وقت پیش سالنی به من نشان دادند و گفتند این کوچکترین سالن تئاتر عروسکی است که شهرداری آن را ساخته، من از این سالن دیدن کردم که واقعا شرم آور بود!

او همچنین خطاب به مسجد جامعی گفت: فکری به حال ساختمان «خانه عروسکی» کنید زیرا می‌خواهند آنجا را خراب کنند.

به گزارش ایسنا،‌علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد رودکی و خسرو خورشیدی نیز تئاتر گردی را همراهی کردند.

همچنین حضورهنرمندان دیگری چون فریبا کوثری، امیرحسین صدیق، علی دهکردی، لیلی رشیدی، احترام برومند در منزل داود رشیدی، برنامه تئاتر گردی را کامل کرد.

انتهای پیام