بزرگداشت سه نسل از هنرمندان دوبله ایران در حالی برگزار شد که نمایندگان نسل اول معتقد بودند این تجلیل بسیار دیر برگزار شده است.
به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، در این مراسم که شامگاه 8 بهمن ماه در سینماتوگراف «موزه سینما» برگزار شد، ایرج رضایی، منوچهر اسماعیلی، خسرو خسروشاهی، جلال مقامی، و شهلا ناظریان به عنوان نسل اول دوبله ایران، علی همت مومیوند، بیژن علیمحمدی، امیر محمد صمصامی و شوکت حجت به عنوان نسل دوم و فریبا رمضانپور، شروین قطعهای، منوچهر زندهدل و افشین زینوری به عنوان نسل سوم دوبله تجلیل شدند و از کتاب و آلبوم «نقش صدا» شامل معرفی صد نقش منتخب دوبله به فارسی رونمایی شد.
در ابتدای این مراسم که محمد سلوکی اجرای آن را بر عهده داشت، محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر پس از قرائت متنی ادبی از حاضران خواست به احترام صداهای ماندگار به پا خیزند.
در ادامه حمیدرضا آشتیانیپور رئیس انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم هم از طرف شورای مرکزی این انجمن به قرائت متنی پرداخت و گفت: ما به دیده نشدن عادت نداریم اما امسال در آستانه جشنواره فجر اتفاق دیگری افتاد. همه تلاش ما برای حفظ فرهنگ این مردم است که امیدوارم بتوانیم با کمکها و حمایتها این کشتی که کمی دچار مشکل شده را درست کنیم و خاطره خوب از خودمان برای فرهنگ و ادب کشورمان به جا بگذاریم.
وی از همکاری با موزه سینما برای برپایی بزرگداشت گویندگان از سال آینده خبر داد و اظهار کرد: هر دو هفته یک بار برنامه بزرگداشت برای یکی از پیشکسوتان دوبله خواهیم داشت و در کنار آن قرار است ضمن نمایش یک اثر موفق نگاهی به تاریخچه دوبله داشته باشیم.
حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی در سخنانی با ابراز خوشحالی از برآورده شدن یکی از آرزوهایش گفت: در جشنواره فیلم فجر معمولا عوامل فیلمها مانند کارگردانان، تهیه کنندهها و بازیگران دیده میشوند. اما بخشهای بسیار مهمی هم وجود دارد که سینمای ایران را به وجود آوردند و بخشی از فرهنگ این کشور هستند اما به خوبی دیده نمیشوند و اگر این جشنوارهها را برگزار میکنیم به دلیل حضور آنهاست.
وی با بیان اینکه من با انجمن شما هم سن هستم ادامه داد: معتقدم در این دنیا حتی دو نفر وجود ندارند که صدایشان مانند هم باشد اما می تواند شبیه هم باشد. صدا مثل اثر انگشت است و همه را میتوان از صداهایشان شناخت. صداهای ماندگار ایران را هزاران بار اگر بشنویم خسته نمیشنویم. صدا در ادبیاتهای مختلف جایگاه مهمی دارد. صدا یعنی هویت و شخصیت همه آن چه که یک فرد را از دیگران متمایز میکند. صداها در ذهن خاطره مردم ماندگار هستند. چه دیده شوید چه نشوید چه تجلیل برگزار شود چه نشود شما در خاطره این ملت هستید.
ایوبی با اشاره به در پیش بودن برپایی جشنواره فیلم فجر آن را نوروز سینمای ایران دانست و گفت: دلم میخواهد فقط کسانی که به مسابقه راه پیدا کردند و کسانی که میخواهند سیمرغ بگیرند سهمی از آن نداشته باشند و این جشنواره شامل همه باشد. ما به سینمای ایران افتخار میکنیم و می گوییم سینمای ایران صدای متفاوتی دارد و به همه کسانی که فیلمشان انتخاب نشده است، میگویم که اگر جشنواره فیلم فجر برگزار می شود به خاطر حضور همه آنهاست. باید فیلم به جشنواره بیاید و ثبت شود تا جشنواره برگزار شود بنابراین حتی آنهایی که راه نیافتند بخشی از جشنواره فیلم فجر هستند.
برای بزرگداشت نسل اول دوبله ایوبی به همراه حیدری و آشتیانی پور به روی سن رفتند.
ایرج رضایی هنرمند عرصه دوبله با بیان اینکه همه ما مسافر هستیم گفت: همین الان هم در حال سفر هستیم، حالا برای این که در این سفر تنها نباشیم، نسخهای دارم برای شما می خوانم که اگر به آن ایمان بیاورید هرگز خسته نمیشوید.«من خدا را دارم، سفری میبایست، سفری تا ته تنهایی محض، هر کجا لرزیدی، از سفر ترسیدی فقط آهسته بگو من خدا را دارم. هیچ وقت تنها نمی مانید.»
منوچهر اسماعیلی هم با اشاره به سالیان دراز فعالیتش اظهار کرد: مهم آن است که در خدمت مردم بودیم و در پس پرده انتظار دیده شدن نداشتیم. اینکه ما را جلو هل می دهند تا دیده شویم از اتفاقات نادر است و باید با سماجت به ایستیم و بگوییم ما هستیم.
خسرو خسرو شاهی گفت: من هم جا خوردم که دعوتمان کردند به جامعه معرفی کنند. خیلی دیر بود اما ایرادی ندارد.
جلال مقامی هم اظهار کرد: هجمههای زیادی به ما می شد که دوبله بهتر است یا صدای سر صحنه؟ که ربطی هم به ما نداشت. مگر دوبله چه ایرادی داشت. آن زخم با ما مانده و آن هجمهها را فراموش نمی کنیم. اما خوشحالم که بالاخره ما را دیدید. البته من را در «دیدنیها» دیده بودید.
شهلا ناظریان گفت: دلم میخواست خیلی زودتر از اینها از ما قدردانی میشد، ولی چه کنیم از همتون ممنونم.
نسل دوم لوح تقدیر خود را از حیدری، حسین عرفانی و کتایون ریاحی دریافت کردند.
علی همت مومی وند گفت: خیلی خوشحالم که در خدمت اساتید بزرگ حضور دارم، افراد بسیاری هستند که بسیار بسیار شایسته تر از من هستند تا در این مراسم حضور داشته باشند و از آنها تقدیر شود و من از همین جا به آنها سلام می کنم و دستشان را می بوسم.
بیژن علی محمدی هم اظهار کرد: امیدواریم این بزرگداشتها ادامه پیدا کند. ما هر چه یاد گرفتیم از اساتیدی است که اینجا حضور دارند و برخی دیگر که بین ما نیستند.
امیر محمد صمصامی نیز گفت: زمانی که به پیشکسوتان نگاه میکردم بازهم معتقدم سر حال هستند و اگر نقش خوبی برایشان در نظر گرفته شود، مثل شیر بازهم آن را خواهند گفت.
شوکت حجت اظهار کرد: شما عشق میدهید به ما و امیدوارم هر چه زودتر آن طرف بنشینم و من هم به کسانی که جایزه میگیرند، عشق بدهم.
در بخش آخر این مراسم که به نسل سوم دوبله اختصاص داشت مهتاب کرامتی، همت مومیوند و حیدری به روی سن آمدند.
فریبا رمضانپور گفت: هنرمند هر جا رود بر قدر بیند و بر صدر نشیند. امیدوارم بتوانیم وظیفه مان را به خوبی انجام دهیم.
شروین قطعهای اظهار کرد: اولین فیلم فارسی هفتاد سال پیش دوبله شد و من امشب این جایزه را به روح پدرم مرحوم امیر هوشنگ قطعهای تقدیم می کنم چون اگر اینجا هستم به خاطر زحماتی است که او کشیده است.
منوچهر زندهدل گفت: امشب افتخار بزرگی نصیب من شده است که در حضور کسانی که بی دریغ به من آموختند، هستم. امیدوارم توانسته باشم خوب درس پس بدهم. فقط به عنوان یک نماینده از نسل جوان میگویم، همیشه پاینده باشند.
افشین ذی نوری به عنوان آخرین تجلیل شونده اظهار کرد: خدا را شاکر هستم که درحضور اساتید خودم این جایزه را دریافت کردم. بزرگانی بودند که این راه را هموار کردند و من امشب اینجا در خدمت شما هستم و ممنونم که من را پذیرفتید و به من کار دادید.
در ابتدای این مراسم تصاویری از درگذشتگان هنر دوبلاژ پخش شد که در بین آنها جای فریبرز صالح که هفته گذشته درگذشت خالی بود.
برای بزرگداشت هرنسل تصاویری از فیلمهای مطرح خارجی دوبله شده پخش شد.
آشتیانی پور در بخش از این مراسم جمع سالیان فعالیت افرادی که بزرگداشتشان برگزار شد را حدود 500 سال عنوان کرد.
این مراسم با عکس یادگاری هنرمندان دوبلاژ به پایان رسید.
انتهای پیام