«با پایان یافتن نمایشگاه چند ماهه‌ی «پنه‌لوپه‌ها» در تهران، ایران و ایتالیا در صدد برگزاری نمایشگاه مشترک دیگری با نام «آناهیتا» هستند.»
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اعلام این خبر گفت: برای برگزاری بعدی، موزه‌ی لوور فرانسه نیز اعلام آمادگی کرده تا در برگزاری آن با ما سهیم باشد.
او نمایشگاه «پنه‌لوپه»ها در ایران را یک نمایشگاه چند جانبه و دارای اهمیت زیاد دانست و افزود: ما به دنبال همکاری‌های بعدی در این زمینه هستیم و از امروز برای برگزاری آن فکر می‌کنیم، عنوان آن نیز «آناهیتا» است.
وی که یکشنبه‌شب (20 دی) در مراسم اختتامیه نمایشگاه «پیکره‌ای برای صلح، تندیس‌های پنه‌لوپه از تخت جمشید تا روم» که از سه ماه و نیم گذشته در موزه ملی ایران باستان برپا شده است، سخن می‌گفت، برگزاری این نمایشگاه را کار سختی دانست که قدم‌های نخست آن توسط «مهناز گرجی، رئیس سابق موزه ملی ایران» و قدم‌های بعدی‌اش توسط «جبرئیل نوکنده، رئیس کنونی این موزه» برداشته و ادامه‌دار بوده است.
او سابقه همکاری ایران و ایتالیا را از سال‌های گذشته و از شهرسوخته تا تخت‌جمشید دانست و بیان کرد: تبادلات و تعاملات فرهنگی بین ایران و کشورهای دیگر زمان و مکان و حد و مرز نمی‌شناسد. همچنین گفت‌وگوی بین تمدن‌ها وصلح و احترام و توسعه فرهنگی جهان را از طریق هنر و موزه می‌توانیم انجام داده و ادامه دهیم.
*مناسبات ایران و ایتالیا همیشه فرهنگی بوده
«سید محمد بهشتی»، رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیز در سخنانی به روابط فرهنگی میان ایران و ایتالیا اشاره کرد و گفت: در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی شاهد فراز و نشیب‌هایی به خصوص با کشورهای غربی بوده‌ایم، این نوسانات گاهی اوقات بسیار شدید بود، اما زمانی‌که در نسبت مناسبات فرهنگی میان ایران و ایتالیا نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که زیاد متاثر نبوده‌اند.
او افزود: به نظر می‌رسد مناسبات ما با بسیاری از کشورها سیاسی با برخی اقتصادی، اما با برخی مانند ایتالیا فرهنگی بوده است، بنابراین ما بهتر یکدیگر را می‌شناسیم و شاید به دلیل این شناخت نسبت به هم تلاش کرده‌ایم تا آن را عمیق‌تر کنیم.
وی با بیان این‌که در طول تمام سال‌های پیروزی انقلاب در عرصه فرهنگ و هنر بوده است، بیان کرد: در آن زمان شاهد بودم که در همکاری‌های بین المللی فرهنگی ایتالیا پیش‌قدم بود و همیشه برای فرهنگ و هنر به راحتی با یکدیگر کار می‌کردیم و آنها کمتر دچار سوء تفاهم بودند
وی ادامه داد: ما در آستانه تحولی بزرگ در مناسبات بین‌المللی ایران هستیم، در این شرایط جدید زمینه برای همکاری‌های گسترده با ایتالیا کاملا فراهم است.
* نبود شناخت از فرهنگ و تمدن در همه جوامع دشمنی ایجاد کرده
«محمدرضا کارگر»، مدیر کل اداره موزه‌ها و اموال منقول تاریخی نیز در این مراسم اختتامیه در سخنانی اظهار کرد: به نظر می‌رسد عدم شناخت از تاریخ، هنر و تمدن منجر به یک دشمنی شده است، در حال حاضر نیز شاهد این تهدید برای همه جوامع بشری هستیم و همه ظرفیت‌های موجود در سازمان‌های بین المللی وپروتکل های سیاسی به نظر می‌رسد برای جلوگیری ازاین تهدید کافی نباشد.
او مهمترین ظرفیت میان کشورها که کمتر مورد استفاده قرار گرفته را ظرفیت فرهنگی و روابط فرهنگی دانست و با تاکید بر این‌که ما به آن نیاز داریم، بیان کرد: این ظرفیت چیزی نیست مگر محصول یک شناخت جامع و جامع الاطراف از فرهنگ ما.
وی بهترین دریچه برای این شناخت را دریچه‌ای بیان کرد که از طریق موزه‌ها به مردم شناسانده می‌شود و ادامه داد: قطعا اگر بین دو جامعه دو فرهنگ دو تمدن و دو ملت یک شناخت دائم، جاری و ساری وجود داشته باشد، هیچ گاه هیچ عاملی نمی‌تواند آن را خدشه‌دار کند، بنابراین تصمیم گرفتیم تا دیپلماسی فرهنگی را به دیگر دیپلماسی‌ها ارج بدانیم.
او نتیجه ارج نهادن دیپلماسی فرهنگی را برپایی نمایشگاه «پنه لوپه» براساس دیپلماسی بین کشورهای ایران و ایتالیا دانست و اظهار امیدواری کرد تا آن تداوم داشته باشد.
کارگر تاکید کرد: ما برنامه‌های گسترده‌ای را برای فرهنگ و هنر خود داریم و تلاش می‌کنیم زمینه‌هایی را ایجاد کنیم تا آن را به مردم دنیا بشناسانیم. پیش ازاین نیز نمایشگاه «هفت هزار سال هنر ایران» را در رم برگزار کردیم و نمایشگاه‌ها و سمینارها و همایش‌های مختلف را در کشورهای دیگر داشته‌ایم که نتیجه آن ایجاد یک ارتباط صمیمانه بین مردم ایتالیا و ایران است.
*نمایشگاه «پنه‌لوپه» نتیجه صلح بود
سیداحمد محیط طباطبایی، عضو اجرایی هیات ایکوم ایران نیز نمایشگاه «پنه لوپه» را نتیجه صلح آمیزی دانست که مبتنی بر معرفی تاریخ و فرهنگ به مردم بوده است.
او ادامه داد: موزه‌ها به عنوان مکان اصلی کار و فعالیت در جهت یادآوری هستند، چیزی که نشان دهنده حضور این تاریخ در زندگی مردم است. این اتفاق یکی از مهمترین اهداف سازمان جهانی ایکوم است که پس از صلح جنگ جهانی دوم و در شرق پاریس شکل گرفت و به دلیل توسعه وترویج فرهنگ موزه و معرفی آثار تاریخی تلاش کرد تا مردم میراث و تاریخ را شناخته و به عنوان یک نوع تعامل با کشورهای دیگر بشناسند.
«هئو بوکاردی»، سفیر واتیکان در ایران نیز که در این مراسم حضور داشت، در صحبت هایی گفت: «برای من افتخار بزرگی است که دوباره در خاتمه این نمایشگاه مهم به موزه ملی ایران بازگشتم، نمایشگاهی که برای اولین‌بار با همکاری موزه واتیکان برپا شد.
مجسمه «پنه‌لوپه» به عنوان نماد تمام زنانی که در انتظار بازگشت همسران‌شان هستند و اثری که مورد ستایش صدها بازدیدکننده قرار گرفته، طعم یکی از مهمترین جاذبه‌های تاریخ تمدن بشری یعنی موزه واتیکان را به ما چشاند.
موزه‌های پاپ در رم طی پنج قرن ساخته و شکوفا شدند و با دربرداشتن شاهکارهایی تاریخی، بیشتر می‌درخشند. بزرگترین هنرمندان طول تاریخ در آنها حضور دارند. رافائل در «استانز»، میکل‌آنژ در کلیسای «سیستین»، گیوتو در «لئوناردو»، کاراواجیو در «پیناکوتکا»، ون‌گوگ، ماتیس و مور. در موزه نژادشناسی می‌شود با شاهکارهای دوران کلاسیک، قرن‌ها و هزاران سال از تاریخ اتروریا و مصر را در کنار تمدن‌های غیراروپایی آشنا شد.
موزه واتیکان به ما کمک می‌کند علاقه، احترام و توجه تاریخی که کلیسای رم برای هنر تمام دوران‌ها، درهمه اشکالش و برای تمام آنچه به دست انسان آفریننده خلق شده، قائل است درک کنیم.
درسی که هنر به ما می‌دهد این است: دنیا باید روشی را پیش بگیرد تا از بی‌رحمی، وحشی‌گری، غفلت و تعصب دور شود، «راه زیبایی». هنر، تمام فرم‌های هنری، مجسمه‌سازی، نقاشی، موسیقی، ادبیات، رقص، تئاتر و سینما زیباست. هنر بهترین پیام دیروز و امروز ماست. هنر ظرف روشن خلاقیت انسانی است. یادگیری است، احترام به گذشته و محرکی برای پیشرفت است. هنر آزادی است، تحسین، شگفتی و تفکر در اسرار است!
در یک کلام، هنر چیزی الهی است!
موزه‌ها، از جمله موزه ملی ایران، بهترین و ارزشمندترین گاوصندوق‌های جهان هستند که باید درشان به روی همه باز باشد، بویژه به روی نسل‌های جدید. زیرا ما برای ارتباط برقرار کردن با فرهنگ‌ها و تمدن‌های دیگر باید هویتمان را بشناسیم و بدانیم از کجا آمده‌ایم. تخریب یادگاری‌های گذشته و ریشه‌های تمدن‌ها و فرهنگ‌های باستانی به معنای واقعی جنایتی علیه بشریت است!
امیدوارم در آینده بتوانیم به تبادل شاهکارهای بزرگ موزه‌هایمان ادامه دهیم تا نشان دهیم هنر بهترین راه برای ادامه گفتمان‌ها، شناخت و احترام به یکدیگر است.»
انتهای پیام