مقامات وزارت کار در حالی از شناسایی و معرفی 300 هزار متقاضی کار به مراکز کاریابی خبر میدهند که بیش از 100 هزار نفر آنها از پذیرش شغلهایی که برایشان در نظر گرفته شده سرباز زدهاند.
به گزارش خبرنگار ایسنا، کارشناسان دلیل خودداری کارجویان از پذیرش شغلهای یافت شده از سوی کاریابیها را شکاف انتظاری میان توقعات دانش آموختگان و واقعیات بازار کار و عدم تناسب میان منزلت اجتماعی به دست آورده از دانشگاه با شغلهای موجود در بازار کار عنوان میکنند؛ البته دلایل دیگری همچون عدم رضایتمندی از نوع شغل و میزان دستمزد نیز در این زمینه بی تاثیر نبوده است.
علی ربیعی - وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی - میگوید: سال گذشته 100 هزار نفر پیشنهاد شغلی خود را که از سوی مراکز کاریابی به آنها معرفی شده رد کرده و ترجیح دادهاند که همچنان بیکار بمانند در حالی که کشور به مشاغل بزرگ و کوچک نیاز دارد و باید نگاه کلاس کاری درباره شغل تغییر یابد.
وی با تاکید بر لزوم تغییر نگرش نیروی کار می افزاید: برای آنکه نگرش و ذهنیت افراد بیکار و جویای کار در کشور برای پذیرش شغل آماده شود به استراتژی مهارت به عنوان استراتژی میانجی بین عرضه و تقاضا در بازار کار نیاز داریم.
در سالهای اخیر افزایش عرضه نیروی جوان به بازار کار مشکل اشتغال کشور را دو چندان کرده است. در این میان دفاتر کاریابی به عنوان بازوان اجرایی وزارت کار از جمله ابزارهای کارآمدی هستند که با ورود خود به بازار کار و شناسایی فرصتهای شغلی تأثیر بسزایی در کاهش هزینه جستوجوی شغل داشتهاند.
به گفته مسوولان وزارت کار بیشترین متقاضیان کار مراجعه کننده به مراکز کاریابی را جوانان تشکیل میدهند اما کاریابیها میگویند با وجود ثبتنام افراد در مقاطع سنی مختلف، عدم تناسب میان آموزشهای دانشگاهی با نیاز روز بازار کار و نبود آمادگی کارجویان برای پذیرش شغلهای مختلف مشاهده میشود و شاید به همین دلیل باشد که ارتقای سطح مهارت کارجویان و دانش آموختگان به عنوان یکی از برنامههای محوری، مورد تاکید وزیر کار قرار دارد و از سوی سازمان آموزش فنی و حرفهای دنبال میشود.
در قانون کار جمهوری اسلامی ایران بر لزوم ایجاد مؤسسات کاریابی اشاره و وزارت کار به استناد ماده 119 قانون کار مکلف به ایجاد مراکز خدمات اشتغال با هدف ثبتنام از جویندگان کار، کسب فرصتهای شغلی و به کارگماری آنان شده است.
بر اساس گزارش مرکز آمار، کاریابیها ۲۵ درصد در اشتغال کشور نقش دارند که این نقش باید بیش از پیش پررنگتر شود.
محمد اکبرنیا - مدیرکل دفتر هدایت نیروی کار و کاریابیهای وزارت کار - میگوید: با توجه به اینکه بیشترین افراد جویای کار از فارغالتحصیلان دانشگاهها هستند، کاریابیها باید به دانشگاهها نیز ورود پیدا کنند.
وی میافزاید: بنای کار وزارتخانه دست دراز کردن به سوی کاریابیها برای همکاری است و تمام کاریابیها باید به توسعه جریان اشتغال در کشور کمک کنند.
به گزارش ایسنا، بر اساس اعلام دفتر هدایت نیروی کار و کاریابیهای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در 7 ماهه امسال، حدود 320 هزار نفر از جویندگان کار در سامانه کاریابیها ثبت نام کردهاند که از این تعداد 102 هزار نفر به کار گمارده شدهاند. 72 درصد به کارگمارده شدگان را مردان و 28 درصد را زنان تشکیل میدهند که از این تعداد حدود 33 درصد دیپلم و30 درصد زیر دیپلم بودهاند و 32 درصد افراد مشغول به کار شده، تحصیلات دانشگاهی داشتند.
در حال حاضر شناسایی استعدادهای کارجویان و کارفرمایان و اتصال آنها به یکدیگر از جمله وظایف کاریابیها به شمار میرود و وزارت کار در تلاش است تا با تقویت کاریابیهای غیر دولتی و خصوصی، تعامل و ارتباط با کانونهای کاریابی را گسترش دهد.
تحلیلگران بازار کار بر ضرورت شناساندن کاریابیها به کارجویان و کارفرمایان تاکید کرده و میگویند: نقش موسسات کاریابی در شناسایی استعدادها و ایجاد اشتغال برای دانشآموختگان دانشگاهی حایز اهمیت است.
با توجه به آنکه بخش اعظمی از کارفرمایان نیروهای مورد نیاز خود را از طریق کاریابیها و دفاتر مشاوره شغلی جذب میکنند به همین منظور برخی کارشناسان ایده تبدیل دفاتر کاریابی به کارآفرینی را پیشنهاد میکنند؛ آنها میگویند با تغییر دفاتر کاریابی به کارآفرینی امکان ارائه مشاورههای شغلی برای کارجویان فراهم شده و تامین شغل برای متقاضیان کار به فراخور نیاز بازار کار صورت میپذیرد.
با وجود سهم کم کاریابیها در اشتغال کل نباید تاثیرگذاری آنها در اشتغالزایی را نادیده گرفت از این رو شایسته است با اتخاذ راهکارهای مناسب از جمله تامین مالی و تخصیص اعتبار به کاریابیها، ارائه معافیتهای مالیاتی و بیمهای برای کارفرمایان و کارجویان، تسهیل قوانین و مقررات کار، توسعه مراکز آموزش فنی و حرفهای و تغییر نگرش کارجویان به مقوله کار به سمت افزایش سهم کاریابیها در ایجاد اشتغال و جذب بیشتر مشاغل معرفی شده از سوی دفاتر کاریابی برویم.
امروز بسیاری از کارگاهها ترجیح میدهند به جای نیروهای کار تحصیلکرده، کارگران ماهر و فنی را به خدمت بگیرند به همین دلیل ثبات شغلی نیروی کار فنی و ماهر بالا رفته و تعداد جذب فارغ التحصیلان دانشگاهی کاهش پیدا کرده است.
به نظر میرسد که دانش آموختگان و کارجویان برای آنکه بتوانند وارد بازار کار شوند باید خواستهها و ایدهآلهای شغلی خود را تغییر دهند و جوانان نیز به دنبال رشتههایی در دانشگاهها بروند که برای آنها امکان جذب در بازار کار وجود داشته باشد.
انتهای پیام