فعالان محیط زیست:

توافق جهانی برای مهار گرمایش زمین گامی بزرگ اما ناکافی است

واکنش‌ها به توافق جهانی بر سر مهار گرم شدن زمین در نشست اقلیمی پاریس موسوم به «COP 21» در گوشه و کنار جهان اگرچه مثبت بوده اما انتقاداتی نیز در پی داشته است.

واکنش‌ها به توافق جهانی بر سر مهار گرم شدن زمین در نشست اقلیمی پاریس موسوم به «COP 21» در گوشه و کنار جهان اگرچه مثبت بوده اما انتقاداتی نیز در پی داشته است.

به گزارش سرویس محیط زیست خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هدف اصلی این توافق جهانی مهار 1.5 تا 2 درجه سانتیگرادی گرمایش زمین است.

باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا ضمن تمجید از توافق اقلیمی پاریس آن را «کامل و بی‌عیب» ندانسته است. فعالان محیط زیست نیز توافق به دست آمده در نشست اقلیمی پاریس را اگرچه گامی بزرگ اما ناکافی می‌دانند.

«ژان فرانسوا ژیولیار»، رهبر فعالان موسوم به صلح سبز فرانسه گفت: احساس دوگانه‌ای دارم. توافق، شروع خوبی است. می‌توانست توافقی در کار نباشد که البته فاجعه بار می‌شد. اما اهداف بلندمدت این توافق وقتی که از مهار 1.5 تا 2 درجه سانتیگرادی گرمایش زمین می‌گوید به اندازه کافی شفاف نیست. صریح بگویم که ما با این توافق، بشر و کره زمین را نجات نداده‌ایم اما برای دستیابی به هدفی بزرگتر و عزیمتی جدید، نقطه آغازی است.

به گزارش یورونیوز، «میگل آریاس کانیته»، کمیسر اتحادیه اروپا در امور آب و هوا که در پایان نشست، یکی از شادترین و راضی‌ترین مقامات بود گفت: تمام اهدافی را که می‌خواستم حاصل شد. این توافق پاسخگوی اهدافی است که مد نظر بود. همیشه می‌توان به دنبال کمال‌گرایی رفت که رسیدن به آن بسیار دشوار است. این توافق با اهداف همخوانی و مطابقت دارد و پس از نشست کیوتو گام بزرگی است.

توافق پاریس اولین توافق اقلیمی در نوع خود و تاریخی است چرا که نشست‌های مهم پیشین همچون کپنهاگ و کیوتو به دلیل تشتت آراء کشورها، نتیجه ملموسی در پی نداشت.

توافقی که بخشی هایی از آن از سال 2020 میلادی لازم الاجرا و اجرای بخش هایی از آن داوطلبانه خواهد بود پس از دو هفته بحث و تبادل نظر و مخالفت‌ها و چانه زنی‌ها در واپسین ساعات روز شنبه 12 دسامبر از تصویب وزیران امور خارجه و نمایندگان ارشد 195 کشور جهان گذشت.

آنچه دستیابی به توافق جامع و مورد قبول تمامی کشورهای حاضر در نشست را مشکل کرده بود موضوعاتی همچون اختصاص بودجه سالانه 100 میلیارد دلاری به کشورهای فقیر و در حال توسعه برای مبارزه با تغییرات اقلیمی بود.

نحوه رصد یا به اصطلاح مانیتورینگ کشورها در مهار یا کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و مخالفت برخی از کشورهای تولیدکننده نفت با حذف کامل انرژی‌های فسیلی در دهه‌های آتی دو مانع دیگر بود.

برخی اقتصاددانان می‌گویند: اگر توافق پاریس با هدف جلوگیری از انتشار گاز دی اکسیدکربن هر پنج سال و با رصدهای سخت گیرانه اعمال شود در ربع قرن آینده باعث زیان 34 تریلیون دلاری صنایع سوخت‌های فسیلی و شرکت‌های فعال در زمینه استخراج و صادرات زغال سنگ و گاز و نفت خواهد شد. این رقم معادل یک چهارم از درآمد شرکت ها و صنایع یاد شده خواهد بود.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۲۳ آذر ۱۳۹۴ / ۰۹:۵۵
  • دسته‌بندی: محیط زیست
  • کد خبر: 94092312818
  • خبرنگار : 90069