با رخ دادن حملات روز جمعه در شهر پاریس، اکنون به ندرت می‌توانید یک کاربر اهل کشورهای غربی در شبکه‌های اجتماعی را پیدا کنید که به نشانه ادای احترام در صفحه متعلق به خود پستی یا تصویری اعم از پرچم فرانسه یا علامت صلحی که وسطش برج ایفل است، نگذاشته باشد اما همان طور که روزنامه نیویورک تایمز روز یکشنبه گزارش داد، در جستجو در همین شبکه‌های اجتماعی شواهد چندانی از واکنش به حادثه تروریستی مشابهی که یک روز قبل از اتفاقات فرانسه جان بیش از چهل نفر را در جنوب بیروت، پایتخت لبنان گرفت، به چشم نمی‌خورد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پایگاه اینترنتی "یاهو نیوز" در گزارشی در خصوص بی‌توجهی رسانه‌های غربی و کاربران غربی در شبکه‌های اجتماعی به بمب‌گذاری‌های تروریستی روز پنجشنبه در پایتخت لبنان همزمان با توجه مفرط آنها به حملات رخ داده در پایتخت فرانسه نوشت:

«به مجرد آن که اخبار مربوط به حملات بیروت در فضای مجازی گسترش پیدا کردند، پاسخ داده شده به آن بیشتر اعلام خشم بود تا اعلام حمایت و رسانه‌ها و مردم متهم به چشم‌پوشی کردن از مساله لبنان شدند.

برخی اصحاب رسانه در غرب نسبت به این اتهامات واکنش نشان دادند. "مارتین بلام"، یکی از خبرنگاران غربی در پایگاه "مدیوم" از بابت یک پست توییتری که انتشار گسترده یافته و رسانه‌های غربی را متهم کرده به این که حملات بیروت را پوشش ندادند انتقاد کرد. بلام گفت: با جستجو در بخش اخبار وبسایت گوگل صفحه‌های فراوانی می‌یابید که درباره حملات بیروت گزارش دادند. ده‌ها و صدها صفحه. بالغ بر 1285 مطلب که در واقع تاریخ انتشار بسیاری از آنها مربوط به قبل از حملات پاریس است.

ماکس فیشر، خبرنگار Vox نیز واکنش مشابهی به همین توییت نشان داد و نوشت که چندین رسانه مطرح و مشهور غربی اعم از واشنگتن پست، آسوشیتدپرس، اکونومیست، سی‌ان‌ان و حتی دیلی میل درباره حملات تروریستی بیروت خبر، گزارش و مطلب منتشر کردند.

با این حال فیشر به یک مساله خاص اشاره کرد و گفت: این‌ها مطالبی بودند که مثل بسیاری از مطالب مربوط به بمب‌گذاری‌ها و اقدامات‌ خشونت‌آمیز در خارج از جهان غرب که قبلا منتشر شده بودند، از سوی خوانندگان تا حد زیادی نادیده گرفته شدند.

با طرح درخواستی از توییتر برای ارائه اطلاعات منتشر شده درباره حملات تروریستی پاریس، خیلی سریع پاسخی دریافت کردیم که شامل تصویر رنگی مربوط به هشتگ #PrayForParis بود و نشان می‌داد که این هشتگ با گذشت تنها 10 ساعت از انتشار از یک توییت ساده به 6.7 میلیون توییت رسیده است. علاوه بر آن هشتگ #PortOuverte که به زبان فرانسه معنی "در باز" را می‌دهد و از جانب ساکنان پاریس برای پیشنهاد دادن خانه‌هایشان به عنوان سرپناه مورد استفاده قرار گرفت در عرض 10 ساعت یک میلیون بار توییت شده است.

اما از طرف دیگر ما خواهان آمار مشابهی از توییتر در خصوص نحوه پاسخ‌ها و واکنش‌ها به حملات تروریستی بیروت شدیم که نتایج مربوط به آن نه تنها خیلی قابل توجه نبود بلکه حتی به طور مستقیم نیز در دسترس نبود. یک سخنگوی توییتر، پایگاه یاهو نیوز را به سرویس تحلیل محتوای وب موسوم به Topsy ارجاع داد و ما نیز در این سرویس دیدیم که کلیدواژه "بیروت" در پست‌های توییتر از میانگین صفر در روز چهارشنبه با افزایشی ناچیز به 142658 مورد در روز جمعه رسید.

پاملا روتلج، استاد روانشناسی رسانه و مدیر مرکز پژوهش روانشناسی رسانه در دانشگاه "فیلدینگ گِرَجووِیت" در سانتا باربارا گفت، این عدم تناسب در واکنش غربی‌ها به حملات پاریس و بیروت به ویژه آمریکایی‌ها بیشتر مساله‌ای مربوط به درک عامه است تا نادیده گرفتن عمدی.

روتلج به یاهونیوز گفت: مردم آمریکا بیشتر از آنکه با بیروت آشنا باشند با پاریس آشنا هستند. ما در آمریکا تصویری از شهر پاریس به عنوان جایی که در آن ارنست همینگوی کتاب می‌نوشت یا جایی که در آن می‌توانید هنرهای نقاشی و آشپزی را فرا بگیرید داریم. فرانسوی‌ها به ما مجسمه آزادی را هدیه دادند و هر یک از ما در ذهنمان درکی از شهر پاریس داریم.

وی در ادامه توضیح داد: اکثر آمریکایی‌ها می‌توانند به آسانی شهر پاریس را در ذهنشان ترسیم کنند خواه این تصویر را از تجربه سفر شخصی به این شهر به دست آورده باشند و خواه تصویری از آن را در بیشمار فیلمی که در این شهر ساخته شده دیده باشند. اما از طرف دیگر برای آنها درک خاور میانه دشوار تر است.

روتلج خاطر نشان می‌کند: این منطقه از جهان دارای تنوع بسیار زیادی است اما درک ما از این منطقه به دلیل حجم کم اطلاعاتی که از آن داریم محدود است. از طرف دیگر چون که بسیاری از مناطق خاور میانه به ویژه اطراف بیروت برای مدتی طولانی در آشوب بوده‌اند تصویری که ما از آن در ذهن داریم آکنده از خشونت و درگیری است.

این استاد آمریکایی ادامه داد: وقتی ما می‌شنویم در آنجا خشونت رخ داده از روی عدم آگاهی می‌گوییم: آیا اینها کسانی نیستند که همیشه با هم می‌جنگند؟ این نوع کمبود درک درباره اتفاقاتی که در این منطقه رخ می‌دهد در ما وجود دارد.

روتلج همچنین تاکید می‌کند: نه تنها ظرفیت ما برای همدردی به قابلیت ما در تصور کردن یک مکان و یا وضعیت بستگی دارد بلکه همچنین مغز ما درباره خطرناک بودن یک چیز یا وضعیت بر اساس میزان ارتباطی که از نظر ما آن چیز با زندگی خود ما دارد قضاوت می‌کند. او می‌گوید: حملات پاریس مشخصا با ما قرابت داشت. قربانیان حملات روز جمعه کسانی بودند که یا هوادار ورزشی بودند و یا به کنسرت یا رستوران رفته بودند. کسانی که در آمفی تئاتر باتاکلان به گروگان گرفته شدند در حال مشاهده کنسرت یک گروه آمریکایی بودند و یکی از کشته‌شدگان نیز یک دانشجوی آمریکایی اهل ایالت کالیفرنیا بود.

روتلج تاکید می کند با وجود آن که یک فرد عادی آمریکایی به لحاظ احساسی تمایل دارد به این که بیشتر به حملات پاریس پاسخ دهد تا بیروت اما امیدوار است که این تراژدی‌های موازی منجر به تغییر دیدگاه مردم و آگاهی بیشتر آنها شود.»

انتهای پیام