رئیس نظام روانشناسی و مشاوره استان زنجان گفت: اعتیاد به خرید کردنهای غیرضروری مانند همه اعتیادهای دیگر حد و مرز اقتصادی و اجتماعی ندارد و باید درمان شود.
«سیدعبدالله احمدیقلعه» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه زنجان، اظهار کرد: این اختلال میتواند افراد ثروتمند، طبقه کمدرآمد و تقریباً همه کسانی که بین این دو محدوده درآمد دارند را درگیر خود کند و متأسفانه اکثر افرادی که دچار خرید بیمارگونه حاد هستند، کالاهایی که خریدهاند را پنهان کرده یا درباره آنها دروغ میگویند. این در حالی است که اگر از کارت اعتباری استفاده کنند حتماً بیش از یک کارت دارند و به شکلی وسواسگونه نگران پول هستند، همچنین انبار کردن کالاهایی که هرگز مورد استفاده قرار نمیگیرد میان این افراد رایج است و مدام در شرایط بحران مالی به سر میبرند.
این روانشناس ادامه داد: متأسفانه افرادی که از این اختلال رنج میبرند بارها فقط به خاطر محرکهای احساسی خاصی مثل احساس خشم، افسردگی، تنهایی یا نگرانی به خرید کردن رو آورده و سعی نکردهاند با درک عواطف منفی خود و توسط راهکارهای دیگر به مقابله با آن بپردازند. در واقع این افراد زمان زیادی از عمر خود را صرف گشتن در مغازهها، ورق زدن کاتالوگها و یافتن اجناس ارزانقیمت میکنند.
وی افزود: برای دستیابی به درمان تدریجی این اختلال و اینکه بدانیم در طول چند ماه گذشته واقعاً چقدر خرج کردهایم باید از خرید قسطی اجناس غیر ضروری و استفاده از کارت اعتباری خودداری کنیم. در واقع بهتر است بهای همه چیز را نقد و کامل پرداخته و فقط هنگامی زیر بار وام برویم که برای خرید کالایی غیر منقول مانند زمین یا خانه صرف شود.
احمدیقلعه تصریح کرد: یک روش دیگر برای آگاه شدن از ماجرا، نگه داشتن یادداشت روزانه از همه اقلام خریداری شده و ذکر احساس واقعی در طول زمان خرید است. یادداشت کردن اهداف اقتصادی نیز میتواند بسیار مفید بوده و ما را بر آنچه که واقعاً اهمیت دارد متمرکز کند. علاوهبر این میتوانیم تنها زمانی به گشت زدن و تماشای مغازهها پناه ببریم که تعطیل باشند و سایر مواقع از یک دوست قابل اعتماد بخواهیم که همراه ما بیاید و در مواجهه با خریدهای غیر ضروری نقش کنترلکننده را ایفا کند.
رئیس نظام روانشناسی و مشاوره استان زنجان گفت: هنگامی که با تمایل مقاومتناپذیر خرید مواجه میشویم میتوانیم خود را با فعالیتهایی نظیر قدم زدن(بدون همراه بردن کیف پول) مشغول کنیم و یا به جای اینکه همه وقت خود را به خرید کردن اختصاص دهیم امور دیگری مانند کارهای خیریه داوطلبانه، گذراندن وقت بیشتر با خانواده و مطالعه کتاب را در پیش بگیریم.
این روانشناس خاطرنشان کرد: در کنار همه این موارد، اگر احساس میکنیم که عادت خرج کردنمان از کنترل خارج شده و نمیتوانیم به تنهایی با آن مبارزه کنیم بهتر است بدون اتلاف وقت بهدنبال کمکهای حرفهای روانشناسان و مشاوران باشیم. همچنین میتوانیم در گروههای درمانی شرکت کرده و اجازه دهیم متخصصان به یاری ما بیایند.
انتهای پیام