آکادمی سوئدی نوبل روز معرفی برندگان جایزه‌های تمام رشته‌های مختلف را پیشاپیش اعلام می‌کند به جز ادبیات؛ اما احتمالا نویسنده‌ای که پس از «پاتریک مودیانو» موفق به دریافت به این عنوان معتبر بین‌المللی می‌شود، روز 15 اکتبر معرفی خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پیتر انگلوند که از ماه می عنوان دبیر دائمی آکادمی نوبل را به «سارا دانیوس» سپرده، در سخنان اخیر خود اعلام کرد امسال 259 نویسنده از سوی ناشران، انجمن‌های ادبی و دانشگاه‌های سرتاسر جهان معرفی شده‌اند. اعضای آکادمی 198 پرونده را که شامل 36 نام جدید بود، وارد مرحله بعدی کردند و به تدریج فهرست نامزدها را در تابستان به پنج نفر کاهش دادند.
وب‌سایت «لدبروکس» انگلیس که هر سال با انتشار حدس و گمان‌هایش، بازار نوبل ادبیات را داغ می‌کند، در این دوره هم چند نویسنده را به عنوان شانس‌های دریافت مهمترین جایزه ادبی جهان معرفی کرده است:
«سوتلانا آله‌یوویچ»
سوتلانا آله‌یوویچ نویسنده و روزنامه‌نگار اهل کشور بلاروس است که برای نگارش کتاب‌های مستند در قالب مصاحبه شهرت دارد. «پسران زینکی» و «چهره غیرزنانه جنگ» از جمله آثار این نویسنده هستند که زندگی در زمان جنگ شوروی سابق و دوران پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی را به تصویر می‌کشند. کتاب‌های آله‌یوویچ امسال طرفداران زیادی پیدا کرده و نامش در صدر فهرست سایت‌های گمانه‌زنی کسب جایزه نوبل به چشم می‌خورد.
«هاروکی موراکامی»
نام هاروکی موراکامی مشهورترین نویسنده حال حاضر کشور ژاپن، چند سال است در آستانه معرفی برنده نوبل هم بر سر زبان طرفداران و هم مخالفانش می‌افتد. موراکامی را «ستاره راک ادبیات مدرن» می‌دانند و برخی معتقدند کارهای او در حد دریافت جایزه نوبل نیست. بازار این حواشی در حالی هر سال داغ می‌شود که نویسنده «جنگل نروژی» در وب‌سایت خود این جریان‌ها را آزاردهنده خوانده و گفته است که هیچ فهرست رسمی از نامزدهای نهایی وجود ندارد.
«نگوگی وا تیونگو»
نگوگی وا تیونگو نویسنده کنیایی هم چند سال است مورد علاقه وب‌سایت‌های شرط‌بندی ادبی شده است. وا تیونگو از دهه 1970 نگارش رمان را به زبان کیکویویی شروع کرد و از سال 1964 با کتاب «بچه گریه نکن» وارد دنیای نویسندگان انگلیسی‌زبان شد. این نویسنده در دهه 1970 چند سالی را در زندان و سپس در تبعید گذراند، اما اوایل قرن بیست‌ویکم به خاک کنیا بازگشت.
به گزارش وال استریت ژورنال، وا تیونگو در مصاحبه‌ای که سال 2013 با خبرگزاری سوئدی «TT» درباره برنده جایزه نوبل انجام داد، گفت که دوست دارد این جایزه را به خودش بدهند.
«فیلیپ راث»
فیلیپ راث را برزگ‌ترین رمان‌نویس در قید حیات آمریکایی می‌دانند چون روایت‌هایی که در داستان‌هایش می‌آورد، شدیدا و عمیقا آمریکایی است. «آلن ماسی» درباره راث نوشته است: صدای راث صدای دهه‌های گذشته است؛ سال‌هایی که ما آن‌ها را با عنوان قرن آمریکایی می‌شناسیم.
«جویس کرول اوتس»
جویس کرول اوتس که طی سال‌های متمادی بیش از 40 رمان، نمایشنامه، مجموعه داستان کوتاه، مجموعه شعر و کتاب‌های غیرداستانی به نگارش درآورده، مسلما از سوی کتاب‌دوستان یکی از مهمترین شانس‌های دریافت نوبل است. هواداران اوتس می‌ترسند محبوبیت بیش‌ازحد او مانع آکادمی نوبل برای اعطای جایزه به او بشود، اما این آکادمی سوئدی با اختصاص دادن نوبل 2010 به «ماریو بارگاس یوسا» رمان‌نویس مشهور پرویی این فرضیه را نقض کرد.
«آدونیس»
آدونیس شاعر معروف سوری است که از دهه 1960 کشور خود را به اجبار ترک کرده و در پاریس زندگی می‌کند. بیش از یک دهه است که او را یکی از شایسته‌ترین چهره‌های ادبی برای کسب جایزه نوبل می‌دانند. آدونیس از سوی بسیاری، بزرگ‌ترین نویسنده عرب‌زبان محسوب می‌شود. شعرهای او آمیزه‌ای از فضای ادبیات سوررئال فرانسوی، نمادگرایی خاورمیانه‌ای و دنیای اساطیر است. از زمان درگیری‌های سیاسی و نظامی سوریه، برخی معتقدند اعطای جایزه نوبل به آدونیس می‌تواند بار سیاسی داشته باشد، اما آکادمی اعلام کرده است که فاکتورهای غیرادبی در تصمیم‌گیری آن‌ها تاثیری ندارد.
انتهای پیام