یک استاد دانشگاه و طراح صنعتی گفت: حرفه طراحی صنعتی در کشور ما نوپاست و به زمان و فضای کاری بازتری نیاز دارد تا جایگاه خود را در جامعه پیدا کند.
دکتر علیرضا اژدری در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، مشکلات امروز حوزه طراحان صنعتی در ایران را شامل ناشناخته بودن تفکر و فضای کاری‌شان دانست و بیان کرد: دیدگاه مردم باید نسبت به مهارت یک طراح صنعتی، از مهارتی تکنیکی به مهارتی هنری تغییر کند.
وی ادامه داد: برای توسعه طراحی صنعتی، عزمی ملی در میان مردم، جامعه دانشگاهی و جامعه طراحان نیاز است تا جای خالی یک طراح صنعتی در کنار دیگر مشاغل حس شود و در زنجیره صنعت قرار گیرد.
اژدری افزود: برای شناخته شدن این حرفه در میان مردم نیاز است در کنار تبلیغات، تفکر طراحی در آزمایش و عمل به‌کار رود تا مردم شاهد مصنوع طراحی به‌صورت ملموس‌تری باشند.
این استاد دانشگاه با تعریف طراحی از دو بُعد منظرسازی و مدیریت نوآوری، تأکید کرد: مردم هر جامعه‌ای در مقابل تغییر، مقاومت می‌کنند و هنر یک طراح به‌عنوان مدیر نوآوری این است که با کمترین واکنش از سوی مردم بیشترین تغییر را در مصنوعات خود ارائه دهد و این موضوع نیازمند بسترسازی دولت است.
وی همچنین معتقد است: واژه طراحی صنعتی در ایران، بسیار جست‌وجو می‌شود و این، نشانگر پتانسیل و اشتیاق برای جذب، فهم و یادگیری بالای این هنر در کشور است.
اژدری با بیان این‌که در حال حاضر عرصه جهانی در حال گذار از واژه «محصول» به واژه «مصنوع» است، توضیح داد: بار کلمه «محصول» بیشتر صنعتی است، اما واژه «مصنوع» بار اطلاعاتی و فرهنگی بیشتری را در خود نهان دارد. پس ورود مصنوعات ایرانی به عرصه جهانی می‌تواند به جایگاه بین‌المللی کشور کمک کند، زیرا طراحی‌های ایرانی بازتابی از الگوهای کلان فرهنگ‌سازی و فرهیخته‌پروری این کشور است.
وی ادامه داد: اگر قرار باشد فرش را در این مورد مثال بزنیم، گلیم و گبه ایرانی توانسته‌اند در سطح جهانی به جایگاه مهمی دست پیدا کنند و در انتقال احساس ناب بافنده موفق و بازتابی از روند فرهیخته‌سازی کشور باشند. رابطه و تناسب میان مصنوع و پیام فرهنگی آن می‌تواند به ارتقای سطح مبادلات جهانی کشور و تحولات مثبت بینجامد.
این استاد دانشگاه همچنین اظهار کرد: جنبش‌های موازی‌ای در کشور ما با هدف توسعه هنر انجام شده‌اند که طراحی صنعتی هم جزو آن‌هاست، ولی تا حاصل آن‌ها راه زیادی باقی است و پیوند میان جنبش‌ها برای این‌که در عین مدرن بودن معرفی‌گر جامعه ایران باشند، نیازمند زمان و فضاسازی مناسب است.
وی با اشاره به این‌که خلاقیت در طراحی نیازمند زمان و زبانی متعلق به خودش است، شعر را در زبان فارسی مثال زد و گفت: شعر نو درپی شعر کلاسیک آمده و ممکن است نتوانسته باشد به اندازه شعر کلاسیک با پیشینه بیش از یک‌هزار سال که مسیر خود را پیموده، جایگاهش را پیدا کند؛ اما تا به حال رگه‌هایی از موفقیت را نشان داده است.
اژدری اضافه کرد: طراحی صنعتی به ایجاد زبان، زمان و فضای کار نیاز دارد و باید در این عرصه به جایگاهی برسیم که در کنار نظام مهندسی و پزشکی، نظام طراحی نیز داشته باشیم. قبل از پیدایش این نظام طراحی، باید بتوانیم مشخص کنیم طراحان ما چه مسائلی را در جامعه حل می‌کنند، برای حل مسائل چه مهارت‌هایی مورد نیاز است و دانش نظری پشت این مهارت‌ها چیست.
انتهای پیام