شورشیانی که در مدت اخیر در سوریه خساراتی را به دولت بشار اسد وارد کرده‌اند، مدعی هستند مداخله روسیه در این کشور در حمایت از بشار اسد تنها منجر به تشدید جنگ و تشویق کشورهای حامی شورشیان سوری در خلیج فارس برای کمک نظامی بیشتر به آنها خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری رویترز، استقرار نیروهای روس در سوریه شورشیان این کشور را وادار کرده که در درگیری‌های خود ارزیابی مجدد به عمل آورند.
مقام‌های آمریکایی می‌گویند: نیروهای روس در حال ورود به سوریه هستند. شورشیانی که رویترز با آنها مصاحبه کرده می‌گویند: اخیرا با مقاومت سرسختانه‌تر دولت سوریه در برخی مناطق به ویژه در مناطق ساحلی متعلق به اقلیت علوی مواجه شده‌اند. آنها پیش‌بینی می‌کنند با مداخله روسیه در سوریه با جنگ دشوارتری رو به رو شوند.
برخی از آنها مدعی هستند، استقرار نیروهای روسی یک فرصت برای آنهاست و موجب حمایت نظامی بیشتر کشورهایی نظیر عربستان سعودی از عملیات‌های آنها خواهد شد.
این نمایانگر یکی از ریسک‌های مداخله روسیه در سوریه است یعنی چرخه تشدید مداخله خارجی در یک جنگ پیچیده که نوعی منازعه منطقه‌ای میان ایران و عربستان است. شورشیانی که امید به پشتیبانی بیشتر از خود دارند شکست شوروی در افغانستان را به عنوان الگوی مبارزه خود یادآور شده و روسیه را یک اشغالگر جدید می‌خوانند اما آنها می‌گویند که این مداخله موجب خواهد شد جنگ داخلی سوریه که در پنجمین سال خود است حتی طولانی‌تر شود.
ابویوسف المهاجر، یک شورشی در منطقه لاذقیه یعنی جایی که نیروهای روسی در یکی از فرودگاه‌های آن مستقر شده‌اند، گفت: اکنون محاسبات ما بر این است که با ورود روسیه جنگ برای سال‌های بیشتری به نسبت عدم حضور روس‌ها طول خواهد کشید.
وی که عضو گروه احرار الشام است، گفت: هدف از مداخله روسیه نجات حکومت سوریه است.
وی این اظهارات را از طریق یک مصاحبه اینترنتی همچون دیگر شورشیان سوری مطرح کرد.
مقام‌های آمریکایی می‌گویند: روسیه در حال تقویت قابل ملاحظه مواضع نظامی خود در فرودگاه لاذقیه از جمله استقرار جنگنده، هلی کوپتر رزمی، توپخانه و 500 پیاده نظام دریایی است.
از جمله شورشیانی که در نزدیکی این ساحل می‌جنگند گروه جبهه النصره یعنی شاخه سوریه القاعده است که 30 درصد از نیروهای آن را شبه نظامیان خارجی تشکیل می‌دهند.
این گروه شامل شبه نظامیان روس، آسیایی و چچنی است.
اخیرا شورشیان سوری وارد دشت الغاب واقع در شرق کوهستانهای نزدیک به منطق علوی نشین در ساحل لاذقیه شدند.
شورشیان حاضر در این منطقه گزارش دادند که حتی پیش از اعلام استقرار روس‌ها نیز سربازان دولتی در این منطقه مقاومت قدرتمندتری به نسبت قبل نشان داده‌اند.
المهاجر گفت: امروز ما با نوع جدیدی از سربازان درگیر هستیم که سرسختی بیشتری داشته و حرفه‌ای‌تر هستند.
همچنین یک شورشی دیگر گفت: هر چه بیشتر ما به سمت ساحل پیشروی کنیم سربازان دولت سوریه نیز در جنگ سرسخت‌تر خواهند شد.
برخی از شبه نظامیان مخالف بشار اسد می‌گویند: هنوز نشانه‌ای از افزایش پشتیبانی روسیه مشاهده نکردند برخی دیگر از آنها نیز می‌گویند که شاهد حملات هوایی دقیق‌تر و ظهور انواع جدیدی از خودروهای زرهی بوده‌اند.
یک منبع نظامی سوری به رویترز گفت: ارتش این کشور شروع به استفاده از انواع جدید سلاح‌های ارائه شده از سوی روسیه کرده است.
ابوانس اللاذقانی، یکی از فرماندهان جبهه النصره گفت: ما اطلاعاتی داریم که نشان می‌دهد روسیه وظیفه محافظت از ساحل لاذقیه را به عهده گرفته و در حال رهبری درگیری‌های علیه ما در نزدیکی منطقه جورین است.
جورین یکی از شهرهای تحت کنترل دولت سوریه است که مشرف به دشت الغاب است.
اللاذقانی اظهار کرد: حضور روس‌ها ماهیت جنگ را تغییر خواهد داد. سرعت پیش روی‌های ما کندتر شده و دشوارتر خواهد شد.
یک شورشی دیگر نیز اظهار کرد: روس‌ها خطر ایجاد یک افغانستان دیگر را پذیرفته‌اند جایی که آنها سال‌ها پیش سربازانشان را می‌فرستادند و به جای آنها تابوت پس می‌گرفتند.
در دهه 1980 پشتیبانی‌های آمریکا و عربستان از شبه نظامیان افغان مخالف شوروی بسیار در موفقیت آنها تاثیر گذار بود. با این حال آمریکا که حمایت محدودی از برخی از شورشیان سوری به عمل آورده نسبت به پشتیبانی بیشتر از این شورشیان براساس دلایلی نظیر احتمال رسیدن سلاح به افراط گران بی‌تمایل است.
برخی از شورشیان معتقدند حامیانی نظیر عربستان سعودی مجبور به افزایش حمایت خود از آنها خواهند شد.
ابوغیاث الشامی، سخنگوی یک گروه شورشی وابسته به ارتش آزاد سوریه گفت: مداخله جدی روسیه در سوریه فراتر از گزارش‌هایی که می‌شنویم نمایانگر ادامه مبارزه است.
وی اعا کرد: روسیه هدفش راه حل سیاسی نیست بلکه خواهان حفظ حکومت سوریه است. من فکر می‌کنم کشورهای حامی ما تغییری در رفتار خود نسبت به ما از طریق پشتیبانی بیشتر و یا یک تغییر سیاسی نشان خواهند داد.
انتهای پیام