بررسی باستان‌شناختی دشت نمدان (نمدون) شهرستان اقلید فارس به شناسایی بیش از 60 محوطه مربوط به دوران پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی منجر شد.
به گزارش ایسنا، ابراهیم روستایی فارسی - سرپرست هیأت بررسی باستان‌شناسی دشت نمدان (نمدون) شهرستان اقلید فارس - با بیان این مطلب گفت: بررسی باستان شناختی دشت نمدان به منظور بررسی منطقه‌ای به وسعت بیش از 80 هزار هکتار در دو ماه و با هدف پژوهش، بررسی، شناسایی، ثبت آثار و تکمیل نقشه باستان شناسی کشور انجام شد.
او با بیان اینکه بررسی باستان‌شناسی در این منطقه به صورت پیمایشی فشرده انجام شد، ادامه داد: منطقه ابتدا شبکه‌بندی و پس از آن هر شبکه به صورت جداگانه بررسی شد. در این بررسی، از محوطه‌ها و آثار بر جای مانده، بقایای فرهنگی مانند آثار معماری، گورها، سفال، رشته قنات ها و دست ساخته های سنگی به دست آمد که براساس آنها،گاهنگاری نسبی محوطه ها قابل سنجش است.
وی اضافه کرد: براساس این شیوه بررسی، بیش از 60 محوطه باستانی شناسایی و ثبت شد که دوره های فرهنگی مختلفی را دربر می گیرند.
به گفته سرپرست هیأت بررسی باستان‌شناسی دشت نمدان، از این میان بیش از 10 محوطه به دوران پیش از تاریخ، کمی بیش از آن به دوران تاریخی (هخامنشی، فرا هخامنشی و ساسانی) و سایر محوطه‌ها به دوره اسلامی تعلق دارند.
روستایی فارسی ادامه داد: در آینده با پژوهش‌هایی که روی بقایای فرهنگی گردآوری شده صورت خواهد گرفت، زوایای تاریک پیشینه تاریخی این گستره بیش از پیش آشکار شود.
به گفته این باستان‌شناس، دشت میان کوهی نمدان (به گویش محلی نمدون) در میان رشته کوه‌های جنوب غربی زاگرس و در منطقه سرحدات استان فارس در دهستان شهرمیان از توابع شهرستان اقلید قرار گرفته است. این دشت از شمال به رشته کوه سراب، از جنوب به رشته کوه های کوشک زر و شلم زار، از غرب به تنگه و روستای شادکام و از شرق به دریاچه کافتر محدود می شود. دشت میان کوهی نمدان که یکی از مناطق اصلی ییلاق ایل های قشقایی و خمسه بشمار می رود،در واقع مجموعه ای از سه دشت به هم پیوسته ساریتان، شادکام و نمدان است.
سرپرست هیأت بررسی باستان شناسی دشت نمدان گفت: به استناد فارسنامه ابن بلخی، این دشت در میانه راه شیراز و اصفهان قرار داشته و ارتباط نزدیکی با دشت مایین (بخشی از دشت مرودشت)، قمشه (شهرضا) و اصفهان داشته است.
این باستان‌شناس با اشاره به اینکه تاکنون بررسی باستان‌شناختی مناسبی در دشت نمدان صورت نگرفته گفت: بیشتر بررسی ها به صورت سطحی و در اطراف دشت بوده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نخستین بررسی و گزارش باستان شناسی از این دشت را لویی واندنبرگ در سال 1341 ارائه کرد که در کوشک زر (زرد) و به احتمال بسیار زیاد در کاروانسرای کوشک زر–دست به کاوش و گمانه زنی زده است.
پس از واندنبرگ، عباس علیزاده در سال 1374 این منطقه را در پروژه بررسی باستان-شناسی–انسان شناسی دره های رودخانه کر و شمال غربی مرودشت مورد بررسی و پژوهش قرار داد و
در گزارش های خود از تپه کوشک زر الف و ب یاد کرد.
بعد از وی در سال 1384 عزیزاله رضایی بررسی حوزه آبگیرسدملاصدرا دردشت میانکوهی سد هرا به انجام رسانده است. نخستین و دومین فصل کاوش نجات بخشی در تپه مهرعلی اقلید فارس، به ترتیب در سال1385و 1387 توسط علیرضا سرداری زارچی و عزیزاله رضایی انجام گرفت و بررسی تپه گردویی توسط حامد مولایی کردشولی در سال 1393، آخرین بررسی باستان شناسی صورت گرفته در این حوزه است که در بررسی این تپه تعدادی اثر مهر از دوره ساسانی به همراه حجم بسیاری سفال به دست آمد.
بررسی باستان شناختی دشت نمدان که از28 خرداد با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری آغاز شده بود، به پایان رسید .
انتهای پیام