پیشگیری از دیابت نوع یک با انسولین اصلاح شده

پژوهش‌های جدید حاکی از آن است که مولکول پیشگیری‌کننده از دیابت نوع یک در موش‌ها، موجب تحریک واکنش ایمنی سلول‌های انسانی شده است و این امر می‌تواند به تولید واکسن و درمان دیابت ختم شود.

پژوهش‌های جدید حاکی از آن است که مولکول پیشگیری‌کننده از دیابت نوع یک در موش‌ها، موجب تحریک واکنش ایمنی سلول‌های انسانی شده است و این امر می‌تواند به تولید واکسن و درمان دیابت ختم شود.

به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، این یافته‌ها بیانگر آن است که یک بخش تغییریافته‌ مولکول انسولین می‌تواند موجب پیشگیری از دیابت نوع یک در انسان شود.

دکتر جان کاپلر محقق ارشد این تحقیق، اظهار کرد: بروز دیابت نوع یک به ‌طرز چشمگیری رو به افزایش است. یافته‌های ما تایید مهمی در زمینه‌ استفاده از واکسن برای پیشگیری از دیابت نوع یک در انسان‌ است.

وی افزود: دیابت نوع یک نوعی بیماری خودایمنی است که طی آن سیستم ایمنی، توانایی بدن را در جهت تولید انسولین از بین ‌می‌برد. انسولین، هورمونی ضروری در زمینه‌ متابولیسم قندخون است.

در این تحقیق پژوهشگران سعی کرده‌اند تا انسولین را به عنوان نوعی ایمن‌درمانی، به افراد در معرض خطر بیماری تزریق کنند (مثل واکسیناسیون برای آلرژی). در هیچ کدام از آزمایشات تاکنون پاسخ مناسبی مشاهده نشده است.

آنان می‌گویند: جدیدترین یافته‌ها حاکی از آن است که بخشی از انسولین با تغییر یک اسید آمینه می‌تواند موجب ایجاد واکنش ایمنی فرار شود. این ایده جایگزینی برگرفته از بیش از یک دهه کار در آزمایشگاه دکتر کاپلر است که جزئیات کم‌اهمیت مولکولی، واکنش سیستم ایمنی به انسولین را به تفصیل بیان می‌کند.

به گفته محققان، این تحقیق حاکی از آن است که انسولین به ‌صورتی غیرمعمول در اختیار سیستم ایمنی قرار‌می‌گیرد و تغییر یک اسید آمینه در بخشی از انسولین، موجب تحریک بهتر سیستم ایمنی می‌شود.

محققان دیگری نیز گزارش کرده‌اند که شیوه‌ بیان شده توسط دکتر کاپلر و همکارانش موجب پیشگیری از دیابت نوع یک در موش‌ها می‌شود. البته، موش‌ها و انسان‌ها از بسیاری جهات با هم فرق دارند و شیوه‌هایی که در موش‌ها مؤثر واقع ‌می‌شوند، اغلب هیچ واکنشی در انسان‌ها ‌ندارند.

دکتر کاپلر و همکارانشان در مقاله‌ اخیر، اجزای طبیعی انسولین و اجزای تغییریافته‌ انسولین را با کشت‌های جداگانه‌ سلول‌های انسانی ترکیب کرده‌اند. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که سلول‌های T، کمترین واکنش را به اجزای طبیعی انسولین و بیشترین واکنش را به ‌اجزای تغییر یافته‌ آن نشان داده‌اند. سلول‌های T انسانی، عوامل شیمیایی پیش‌التهابی و همچنین ضدالتهابی تولید می‌کنند که سیتوکاین‌ها نام دارند.

پژوهشگران بر این باورند که واکنش‌های ایمنی، موجب تعادل عوامل پیش و ضد التهابی می‌شوند. بیماری خودایمنی زمانی رخ‌ می‌دهد که واکنش پیش التهابی غالب شود.

به گفته آنان، نتایج کنونی ثابت نمی‌کند که بخش تغییریافته‌ انسولین به صورت واکسن در بدن انسان عمل می‌کند اما این بخش بیانگر واکنشی در بدن انسان هستند که با واکنش بدن موش به واکسن مطابقت دارد. برخی از نشانه‌های مشاهده شده در سلول‌های انسانی، با سلول‌های T تنظیم‌کننده که‌ می‌توانند واکنش ایمنی را از بین ببرند و آن را متوقف کنند، مرتبط ‌هستند.

دکتر کاپلر می‌گوید: برخی یافته‌های جدید حاکی از ‌آن است که کارهای دقیق و پرزحمتی که در زمینه‌ی درک تعامل غیرمعمول انسولین و سیستم ایمنی انجام داده ایم، به انسان‌ نیز مربوط می‌شود و می‌تواند به تولید واکسن و درمان دیابت ختم شود.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۱۴ تیر ۱۳۹۴ / ۰۳:۱۱
  • دسته‌بندی: فناوری
  • کد خبر: 94041407590
  • خبرنگار :