استان گلستان همواره در معرض بلایای طبیعی همچون سیل، زلزله، رانش زمین و آتش سوزی جنگلها قرار دارد و هم اکنون نیز در آستانه مشکل طبیعی دیگری با عنوان ریزگردهای مناطق بیابانی است که برای جلوگیری از ظهور این پدیده تدبیر و چاره اندیشی باید کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بحث وجود ریزگردها و آسیبهای آن در برخی مناطق کشور و بویژه با توجه به بروز خشکسالی و مشکلات زیست محیطی مدتهاست که مطرح بوده و هم اینک روبرو شدن گلستان با این پدیده طبیعی نگرانیها را بیشتر میکند، چرا که این استان به منطقهای سرسبز با آب و هوایی معتدل، پرباران و با رنگین کمانی از دریا، جنگل، کوه و مزارع زرد و طلایی معروف است.
هم اینک آنچه این باور را خدشه دار میکند، بروز مشکل کم آبی، کاهش نزولات جوی، تغییرات اقلیمی، خشکسالی و توجه نکردن به گسترش پوشش گیاهی در مناطق بیابانی استان است.
مناطقی که هم اکنون آنقدر خشک بوده که شن و گردهای آن آماده حرکت شده و سلامت مردم، زمینهای مستعد کشاورزی و محیط زیست پاک آن را در معرض خطر قرار داده است.
استان مرزی گلستان واقع در شمال ایران در برخی مناطق دارای شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک و بیابانی بوده و در همسایگی آن نیز بیابانهای بزرگی در کشور ترکمنستان همچون قره قوم وجود دارد که زمینه بروز ریزگردها را فراهم کرده است.
گلستان با کشور ترکمنستان، دریای خزر و استانهای مازندران، سمنان و خراسان شمالی همسایه است.
مدیرکل مدیریت بحران گلستان، ریزگردها را پدیدهای جدید و روی نامهربان طبیعت در مناطقی از استان بویژه در حوزه شمال آن بیان کرد که از هم اکنون باید برای پیشگیری از آن برنامه ریزی شود.
صادق علی مقدم در گفتوگو با ایسنا، با هشدار در مورد احتمال بروز پدیده ریزگردها در مناطقی از شهرستانهای مرزی در شمال استان میگوید: برای پیشگیری از افزایش ریزگرد باید سریعتر موضوع را بررسی کرد و در مورد آن تصمیم گرفت.
وی اظهار کرد: این شرایط محصول تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات جوی سالانه در استان بوده و کنترل آن نیازمند برنامهریزی در حوزه پیشگیری است.
وی اضافه کرد: عوامل طبیعی و انسانی، کاهش بارندگی و رطوبت نسبی هوا، کمبود پوشش گیاهی و استفاده نادرست از منابع آبی، بی توجهی به گسترش فضای سبز زمینه را برای بروز خشکسالی و در ادامه ریزگردها فراهم کرده است.
دبیر شورای هماهنگی مدیریت بحران گلستان با اشاره به لزوم مهار این پدیده طبیعی در مناطق بیابانی در حوزه شهرستانهای مرزی استان یادآور شد: گسترش پوشش گیاهی و کمربند سبز راهکاری مناسب برای کنترل ریزگردها در این منطقه است.
مقدم تاکید کرد: آسیبهای ریزگردهای احتمالی علاوه بر محیط زیست، ساختار کشاورزی و معیشت مناطق محروم را دستخوش دگرگونی خواهد کرد.
وی افزود: قبل از آن که معضل ریزگردها بروز کند، باید در کارگروه تخصصی مخاطرات زیست محیطی مدیریت بحران استان به این موضوع پرداخته شود تا بتوان با ارایه برنامه و راهکارهای بلندمدت و کوتاهمدت، انجام مطالعات در خصوص پوشش گیاهی، باروری ابرها و انتقال آب و شناسایی عوامل تشدید کننده، مسیرهای موجود برای پیشگیری از این فاجعه زیستمحیطی در استان بررسی و اجرایی شود.
مقدم تصریح کرد: طی سالهای گذشته خشکسالی بر مشکلات تالابها نیز دامن زده و در کنار معضلات انسانی جان تالابها را به خطر انداخته است.
دبیر شورای هماهنگی مدیریت بحران گلستان تصریح کرد: استان گلستان هم مانند شهرها و استانهای دیگر کشور به دلیل تغییرات اقلیمی و کاهش بارندگی در سالهای اخیر در خطر کم آبی و خشکسالی قرار گرفته است.
وی گفت: این مشکل در فصل تابستان افزایش چشمگیری خواهد داشت و تاثیرات بسیار زیادی بر تالابها و گونههای ساکن آن خواهد گذاشت. تالابهای بینالمللی استان گلستان به عنوان موهبتهای خدادادی و گنجینههایی از طبیعت استان محسوب میشوند و نقش زیادی در جذب گردشگر دارند.
مقدم افزود: در این میان تالابهای آلاگل، آلماگل، آجی گل و گمیشان از مجموعه تالابهای بین المللی کشور در دشت ترکمن صحرا و در نزدیک مرز ایران و ترکمنستان از مناطق مهم دیدنی استان است که سالانه طبیعت گردان و گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.
در همین خصوص فرماندار گمیشان نیز گفت: اگر برای پیشگیری از وقایع طبیعی و زیست محیطی چاره اندیشی نشود، داشتههای کنونی را نیز از دست میدهیم.
امانگدی ضمیر در گفتوگو با ایسنا، ادامه داد: وضعیت معیشتی مردم در شهرستان مرزی گمیشان بسیار پایین است و با توجه به اعتبارات استانی میتوانیم تنها جلوی ضرر و زیان و خسارتهای ناشی از عوامل طبیعی را بگیریم.
وی با اشاره به کاهش سطح سبز محصولات کشاورزی همچون جو و گندم در شهرستان افزود: اگر مشکل پدیدههای مختلف طبیعی ادامه یابد، دیگر کشاورزی در منطقه هیچ بازدهی برای کشاورز نخواهد داشت.
به گفته فرماندار گمیشان، با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی گمیشان این آسیب بالقوه در منطقه وجود دارد که در صورت فقدان برنامهریزی مناسب در معرض خطر ریزگردهای بیابانی قرار گیرد که زمینه ساز نابودی کشاورزی و بروز مشکلات زیست محیطی در منطقه خواهد بود.
انتهای پیام