آنچه باید درباره دوسالانه ونیز بدانید

دیگر کسی از پیکاسو نمی‌ترسد

تب دوسالانه ونیز به‌عنوان رویدادی مهم در عرصه هنر معاصر در جمع هنرمندان بالا گرفته، به این بهانه نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه، نحوه برگزاری و رویدادهای غیرمعمول در این نمایشگاه بین‌المللی.

تب دوسالانه ونیز به‌عنوان رویدادی مهم در عرصه هنر معاصر در جمع هنرمندان بالا گرفته، به این بهانه نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه، نحوه برگزاری و رویدادهای غیرمعمول در این نمایشگاه بین‌المللی.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ونیز هر دو سال یک‌بار میزبان هنرمندانی از سراسر جهان می‌شود تا جدیدترین آثارشان را در این نمایشگاه هنری به نمایش بگذارند و با چهره‌های هنری دیگر کشورهای دنیا، تبادلات حرفه‌ای داشته باشند.

ونیز همه هنر‌ها را در خود جمع می‌کند

مجموعه نمایشگاه‌های ونیز در اصل از فوریه کار خود را آغاز می‌کند؛ کارناوال بین‌المللی کودکان که امسال ششمین دوره‌اش را پشت سر گذاشت، از 7 تا 17 فوریه فعالیت کرد. پس از آن نوبت به بخش هنری این نمایشگاه بین‌المللی می‌رسد. پنجاه‌وششمین دوره دوسالانه هنری ونیز از نهم ماه می آغاز به کار می‌کند و تا 22 نوامبر هم ادامه دارد. این رویداد هنری با مدیریت «اوکووی انوزور» در مکان‌های مختلفی از شهر ونیز میزبان هنرمندان و شرکت‌کنندگان از 53 کشور جهان است.

فستیوال تئاتر ونیز از 30 جولای تا نهم آگوست برپا می‌شود. جشنواره تئاتر چهل‌وسومین دوره خود را تجربه می‌کند. هفتاد‌ودومین دوره فستیوال بین‌المللی فیلم ونیز از 2 تا 12 سپتامبر به نمایش جدیدترین فیلم‌های سینمای جهان و رقابت بین آن‌ها می‌پردازد و پنجاه‌ونهمین جشنواره موسیقی معاصر جهان از تاریخ 2 تا 11 اکتبر در این شهر ایتالیایی برگزار می‌شود.

جشن سالگرد ازدواج پادشاه و راه‌اندازی نمایشگاه هنری

دوسالانه ونیز

نمایشگاه ونیز در اصل برای جشن گرفتن بیست‌وپنجمین سالگرد ازدواج پادشاه اومبرتو اول و ملکه مارگریتا راه‌اندازی شد. یک سال پس از آن، شورای برگزاری به این نتیجه رسید که بهتر است بخشی را به حضور هنرمندان خارجی اختصاص دهند. اولین دوره این نمایشگاه هنری که روز 30 آوریل 1895 با حضور شاه و ملکه برپا شد، 224 هزار بازدیدکننده داشت.

این رویداد در دهه‌های اول قرن بیستم هواداران بیشتر و بیشتری را به خود جذب کرد و بسیاری از کشورها اقدام به برپایی غرفه‌های ملی خود در آن کردند. اولین کشوری که غرفه‌اش را راه‌اندازی کرد، بلژیک بود. از دهه 1930 به بعد، بخش‌های مختلف سینما، ‌تئاتر و موسیقی هم به مجموعه فستیوال‌های ونیز اضافه شدند.

«جیاردینی» و «آرسنال» از مهم‌ترین محل‌های برگزاری این نمایشگاه هستند. جیاردینی در اصل از سال 1895 به‌عنوان جایگاه برپایی غرفه‌های خارجی انتخاب شد. تعداد شرکت‌کنندگان بین‌المللی در این سالن ابتدا 29 کشور بود که هر سال رو به افزایش است. چین سال 2005 برای اولین‌بار در این نمایشگاه صاحب غرفه شد و سپس کشورهای آفریقایی، مکزیک، امارات و هند به او پیوستند.

پیکاسو و استثناهای دوسالانه ونیز

از رخدادهای جالب اولین دوره‌های این دوسالانه برداشتن تابلویی از «پابلو پیکاسو» از روی دیوار سالن کشور اسپانیا بود. آن زمان مسوولان بر این عقیده بودند که سبک این نقاشی آنقدر جدید و نوظهور است که ممکن است مخاطب عام را شوکه کند! نمایشگاه ونیز در جنگ جهانی اول در سال‌های 1916 و 1918 برگزار نشد.

سال 2015 هنرمندان جهان در ونیز

دوسالانه ونیز

نمایشگاه هنری ونیز از ششم تا هشتم می و پیش از بازگشایی عمومی، برای هنرمندان و اصحاب رسانه افتتاح می‌شود. در این سه روز غرفه‌ها بازگشایی می‌شوند، ورک‌شاپ‌ها و کارگاه‌ها شروع به کار می‌کنند و کنفرانس‌های مطبوعاتی برگزار می‌شوند.

«آینده کل جهان» شعار امسال این نمایشگاه چند ماهه است که با حضور فردی یا گروهی هنرمندان سراسر جهان رنگ و بوی واقعیت به خود گرفته است. هیئت داوران این رویداد هنری که از سال 1999 هر دو سال یک‌بار برگزار می‌شود شامل «نوآمی بکویت» آمریکایی، «سابین بریتوایزر» استرالیایی، «ماریو کودوناتو» از ایتالیا، «دانجیت هوسکوته» هندی و «یونگ‌وو لی» از کره‌ جنوبی است.

امسال هنرمندانی از فرانسه، سوریه، فلسطین، بلژیک، نیجریه، آمریکا، ترکیه، لبنان، بوسنی، ایران، ایتالیا، آلمان، عراق، آرژانتین، آکوادور و ... با آثار‌شان در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند.

سخنان مسوولان

«پائولو باراتا» مدیر دوسالانه ونیز درباره این رویداد گفته است: دوسالانه یک نمایشگاه هنری است، نه یک فستیوال. به همین دلیل به چیزی بیش از نمایش آثار به‌روز هنرمندان جوان و نه‌چندان جوان و مشهور نیازمندیم. هنر و واقعیت امروز وظیفه دشوارتری را روی دوش ما می‌گذارد.

به گزارش وب‌سایت این نمایشگاه هنری، او اظهار کرده است: در گذشته، ما دوسالانه را به انحاء گوناگون معنا می‌کردیم؛ اما امروز با خطر سُر خوردن به سمت محبوبیتی رایج مواجهیم. دوسالانه امری بسیار پیچیده است. هیچ‌یک از جنبه‌های آن را نمی‌توان نادیده گرفت و هر نوع مفهوم فلسفی، سیاسی یا انسان‌دوستانه‌ای که برگزارکنندگان آن مد نظر دارند، باید با انتخاب‌های ضروری و اساسی هنرمندان تطابق داشته باشد.

حضور پررنگ ایران

دوسالانه ونیز

محمد احصایی، محمود بخشی، جمشید بایرامی و سمیرا علی‌خانزاده چهار هنرمندی هستند که به انتخاب دولت در بخش «چهره‌های شاخص ایرانی»Iranian) Highlights) حضور دارند. در کنار این چهار نفر، هنرمندان دیگری از ایران و کشورهای دیگری مانند پاکستان، عراق، هند و افغانستان نیز به انتخاب بنیاد «فیض‌نیا» و با نظارت و تأیید مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد در دوسالانه ونیز حضور دارند. شرکت این هنرمندان در ونیز تحت عنوان «بازی بزرگ» برنامه‌ریزی شده است.

امین آقایی، قدرت‌الله عاقلی، شهریار احمدی، پرستو آهوان، فرهاد اهرارنیا، نازگل انصاری‌نیا، رضا آرامش، علیرضا آستانه، سونیا بالاسانیان، مهدی فرهادیان، شادی قدیریان، بابک گل‌کار، قاسم حاجی‌زاده، سهند حسامیان، پوران جین‌چی، بابک کاظمی، احمد مرشدلو، فرهاد مشیری، مهرداد محب‌علی، سارا رهبر، میترا تبریزیان، پرویز تناولی، نیوشا توکلیان و صادق تیرافکن (ایران)، لیدا عبدل، شمیسا حسنی و محسن تاشا وحیدی (افغانستان)، بانی عبیدی، هما ملجی، عمران قریشی، رشید رانا و سایرا واسیم (پاکستان)، عادل عابدین، وفا بلال، آزاد ناناکی، ولید سیتی (عراق)، رشاد الاکبروف و سیتارا ابراهیموف (جمهوری آذربایجان) و شیلپا گوپتا، عمر کنوار، ریاض کومو، تی‌وی سنتوش و هما آپادیای (هند) هنرمندانی هستند که در بخش «بازی بزرگ» از طرف ایران در دوسالانه ونیز حضور خواهند داشت.

انتهای پیام

  • چهارشنبه/ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ / ۰۴:۳۳
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 94021608924
  • خبرنگار : 71413